piše: Slobodan Vasković
Branislava Milekić, bivša generelna direktorica EPRS (sadašnja zamjenica generalnog direktora), Žiko Krunić, bivši direktor TE Gacko i, naravno, trebinjiski Ostap Bender-Luka Petrović su 2014. godine zdrobili TE “Ugljevik”, u svakom pogledu.
Nakon smjene Milekićeve i Krunića dolazi do preokreta - TE “Ugljevik” na kraju 2016. bilježi dobit od 2,85 miliona KM, iako su proiziveli tri GWH manje nego godinu ranije - 2015.
Praktično to znači da je gubitak koji su načinili Milekićeva, Krunić i tadašnji, a i sadašnji, Gospodar Srujnog Kola, Luka Petrović značajno veći od navedenih 20 miliona KM.
Gdje su pare nestale, niko od nadležnih nikada nije odgovorio, niti se bavio istragom o tome.
A trebalo bi, jer je tada EPRS-om harala Strujna Banda, koju su činili narečeni, na čelu sa Ostapom Benderom.
Istražujući fenomen nestaka dvadeset miliona KM iz TE “Ugljevik” došao sam do drobilice, nabavljene 2014. godine.
Ugovor o njenoj nabavci potpisan je 06.10.2014. godine, a vrijednost ugovora je 2.230.255 evra, odnosno 4.361.999, 64 KM.
Ugovor su potpisali direktor TE “Ugljevik” Žiko Krunić i predstavnik firme “EX ING B&P” doo Beograd.
Gdje je problem? U činjenici da je realna cijena drobilice 2,8 miliona KM i da je preplaćena za cijelih milion i po.
Međutim, to je samo dio problema; Činjenica je i da je drobilica stigla u dijelovima (???), ali i da nisu svi dijelovi (značajan dio njih) stigli za nju.
Potvrđuje to i podatak da ne postoje carinski papiri da je drobilica uopšte uvezena!!!
Uvoženi su njeni pojedini dijelovi, jedan po jedan, što je zaista raritet, osim u situaciji kada želite da “nestane” milion i po maraka. A Milekićka je, pod Benderovom rukovodnom rukom i uz realizaciju Krunića, bila neprevaziđena u tim vrstama “poslova”.
Da bi se drobilica uopšte stavila u pogon, Ostapova grupa je, sa otpada rashodovanih mašina, nabaljala dijelove kojima su “krpili” drobilicu, kako bi je uopšte stavili u pogon.
Drobilicom je zdrobljeno milion i po maraka, koji su završili u džepovima Strujnog Ganga, a važno je znati da je to sitnica naspram desetina miliona koje su Ostap i njegova grupa uspjeli “svariti” na sebi svojstven način i ostaviti “za crne dane”.