piše: Slobodan Vasković
Gospodar zvorničkih Kriminalnih prstenova Zoran Stevanović nastavio je sa nanošenjem šete Zvorniku i stanovnicima tog Grada i to i na planu obrazovanja; preciznije, u Osnovnoj muzičkoj školi “Vojin Komadina”, o čemu sam već pisao.
Odvratnost njegovih postupaka ne leži samo u činjenici da je, falsifikatima i drugim grubim kršenjima zakonima, listom krivičnim djelima, svojih devet prijatelja iz Srbije (Od Loznice, preko Valjeva, pa sve do Beograda), uposlio u OMŠ “Vojin Komadina” u stalni radni odnos, iako oni već imaju puno radno vrijeme u Muzičkim školama u Srbiji, već im je dozvolio i pljačkanje djece.
To od Stevanovića nije za čuditi, jer on prijeti ubijanjem djece i unučadi, pa je pljačkanje djece građana Zvornika samo Uvrertira njegovih bolesnih namjera.
A one su, između ostalog, sadržane i u činjenici da Stevanović pokušava privatizovati Zvornik i porobiti sve njegove stanovnike, u čemu je dobrim dijelom i uspio, otimajući brojne poslove za svoje firme: Od rekonstrukcija škola do građevinskih poslova. Ništa drugo nije bilo ni za očekivati od ratnog švercera devizama, osobe koja je preko Drine, čamcima i skelama, krijumčarila cigarete, pa do mafijaša što pokušava oteti “Aluminu”.
Posebno su interesantne Stevanovićeve konekcije sa Zdravkom Cvjetinovićem, koji je donedavno palio i žario UIO; a poznat je i kao žirant presuđenim narko dilerima. (vidi dodatak). O tim konekcijama, kao i ostalim Stevanovićevim vezama sa najopasnijim dijelovima Podzemlja uskoro ću opširnije izvijestiti.
Srbija istražuje duple poslove
Učenici Osnovne muzičke škole su prisiljeni da plaćaju po 30 maraka mjesečno, a u školi ih je oko 250. To je na godišnjem nivou cijelih 70.000 KM, koji završavaju u džepovima Stevanovićevog Hora Plaćenika.
Republička inspekcija nekoliko puta je posjećivala školu i vršila nadzor, ali nikako da utvrde da su Stevanovićevi prijatelji osobe koje zloupotrebljavaju dvojno državljanstvo i mimo svih zakona i Srbije i Republike Srpske ostvaruju dva stalna radna odnosa, dvije plate, dva penziona i dva zdravstvena osiguranja, kao i ostale prinadležnosti što pripadaju stalno zaposlenim.
Trebalo bi da to utvrde organi gonjenja Srbije, koji su se zainteresovali za ovaj slučaj. Iz prostog razloga što je i država Srbija oštećena, jer plaća puno radno vrijeme nastavnicima, koji već ostvaruju puno radno vrijeme u susjednoj državi - BiH/RS.
Riječ je ovdje o organizovanoj kriminalnoj grupi, koju je stvorio Stevanović i potpuno je nejasno zašto ne intervenišu organi Republike Srpske i prekinu bezakonje.
Ministar bez snage
Osim toga, imalo bi to veoma značajan efekat i na zapošljavanje u Zvorniku, jer bi se mladi i obrazovani muzičari, koji su završili poznate Akademije, zaposlili. Takođe, djeca bi konačno dobila kvalitetne profesore, koji znaju da sviraju, žele svoje znanje prenijeti, a nije im jedini cilj doći do novca, kao što je to slučaj sa Stevanovićevim “Muzičkim Klanom”, sposobnim jedino za Gangsterske Oktave.
Pitanje je, zaista, zašto ne interveniše i Dane Malešević, ministar obrazovanja i zbog čega se ova strašna bruka, koja je posljedica krivičnih djela, konačno ne završi.
Sasvim je realno da Maleševiću, Urošu Nejakom ovdašnjeg obrazovnog sistema, akciju ne dozvoljava Spomenka Stevanović, čelnica DNS-a u Zvorniku, koja je projektovana od svog prezimenjaka Zorana Stevanovića i predstavlja njegov daljinski upravljač.
Ta činjenica poodavno je poznata i šefu DNS-a Marku Paviću.
Poništenje konkursa
Stevanović je poništio četiri konkursa (raspisana 07.12.2015., 25.3.2016, 3.11.2016. и 5.7.2017.), kako bi na čelu škole nezakonito ostavio Ljubišu popovića, koji već radi u dvije škole u Srbiji.
Ljubiša Popović zaposlen je i u Osnovnoj školi „Petar Vragolić“ i Srednjoj školi „Vuk Karadžić“ u Ljuboviji (Srbija), gdje takođe ostvaruje punu normu nastavnika muzičke kulture na neodređeno vrijeme;
Osim njega u Osnovnoj muzičkoj školi „Vojin Komadina“ stalno zaposlenje ima još osam nastavnika, koji stalno zaposlenje imaju i školama u Srbiji (Loznica, Valjevo, Šabac, Beograd).
Da podsjetim, Dugogodišnji predsjednik Školskog odbora OMŠ „Vojin Komadina“ bio je nastavnik Goran Dražević, stanovnik Loznice, dok ga odnedavno mijenja supruga Zorica Dražević. Oboje su i nastavnici Muzičke škole „Vuk Karadžić“ u Loznici. I imaju stalno zaposlenje u njoj od od 01.09.1992 godine - Zorica Dražević, dok njen muž Goran radi u toj školi, kao stalno zaposlen, od 01.09.2002. godine.
Oboje su stalno zaposleni i u Zvorniku i u Loznici i oboje su prijatelji Zorana Stevanovića.
U Zvorniku radi i Bošković Miroslav, zaposlen u “Politehnika - Škola za nove tehnologije”, Beograd/Zemun; Narečeni je stalno zaposlen od 01.12.2007. u Srednjoj turističkoj školi Novi Beograd.
Zaista mora biti “Fleš” da bi stigao predavati i u Zvorniku i u Zemunu i na Novom Beogradu.
Bojana Nikić zaposlena je od 01.09.1998. godine u OŠ za muzičko obrazovanje “Vuk Karadžić” iz Loznice. U istoj školi radi i Blagoje Melezović, od 17.09.1996. godine.
Dragan Nikolić "Betmen" stalno je zaposlen od 17.02.2010. u Valjevu, škola za Srednje muzičko obrazovanje i vaspitanje “Živorad Grbić” Valjevo.
Duplikati
U ovoj ekipi superbrzih i/ilikloniranih profesora sa dvostrukim stalnim zaposlenjem je i Mitrović Nenad, koji, osim u Zvorniku, radi i u muzičkoj OŠ “Vuk Karadžić” Loznica.
Svi oni uzimaju duple plate, svi oni kontrolišu ostale zaposlene i rade što im Stevanović naredi i svi oni glasaju za Stevanovića.
Svi oni su, potpuno nezakonito, plaćeni iz Budžeta RS i sva njihova primanja direktna su šteta po Budžet.
Svi oni, uz pune plate, primaju tople obroke i ostale prinadležnosti i u Republici Srbiji i u Republici Srpskoj; Uz to, i u Srbiji i u Republici Srpskoj im se uplaćuju doprinosi za penziono i zdravstveno osiguranje.
Šteta iznosi stotine hiljada KM, jer se radi o višegodišnjem gangsteraju, a njenu stvarnu visinu utvrdiće istražni organi Srbije, što ne važi i za institucije iz Republike Srpske.
Zdravko Cvjetinović, visoki funkcioner SNSD, kupovao stanove presuđenim narkodilerima, otplaćujući njihove kredite (25.06.2014.)
piše: Slobodan Vasković
Zdravko Cvjetinović, pomoćnik direktora Uprave za indirektno oporezivanje i visoki funkcioner SNSD, kupovao je stanove presuđenim narkodilerima, otplaćujući njihove kredite.
Nedvosmileno to potvrđuju brojni dokumenti u čijem sam posjedu i koji svjedoče da je Cvjetinović bio u bliskim poslovnim i svakim drugim vezama sa međunarodnim narko kartelima.
Cvjetinović je preuzeo na sebe otplatu stambenog kredita Zlate Radovanović, koji je iznosio 120.000 KM. Cvjetinović je to učinio februara 2012. godine.
„Zlata Radovanović je 3. juna 2013. godine sporazumno prihvatila krivicu i napravila nagodbu sa Sudom BiH, kojom joj je izrečena kazna od jedne godine zatvora za trgovinu narkoticima i pripadnost organizovanoj zločinačkoj grupi, koja se bavila tim nelegalnim poslom“, saopšteno mi je u Sudu BiH.
„Sparkasse“ je 09.02.2012. godine odobrila stambeni kredit Zlati Radovanović u visini od 120.000 KM, a sve je realizovano u njihovoj filijali u Bijeljini.
Ugovorom je precizirano da je sudužnik u ovoj transakciji Zdravko Cvjetinović, pomoćnik direkora za carine u UIO.
Prije potpisivanja Ugovora o kreditu, Cvjetinović je trebao priložiti (u skladu sa članom 18 Ugovora), „Ovjerenu saglasnost o zapljeni po pristanku sudužnika“, što je on i učinio.
Taj dokument ovjerio je u UIO 27.01.2012. godine, nakon čega je i realizovan kredit od 120.000 KM, koji je dodijeljen Zlati Radovanović.
To praktično znači da je pristao da otplaćuje njen kredit, ukoliko to ona ne bude činila.
Zlata Radovanović uhapšena je septembra 2012. godine u akciji „Titan“, koju je vodio MUP RS protiv trgovaca narkoticima.
Tužilaštvo BiH podiglo je 24.12.2012. godine optužnicu protiv sedam osoba uhapšenih u akciji MUP-a RS kodnog naziva "Titan" koje tereti za trgovinu kokainom.
Optužnica je podignuta protiv Vlade Ilića (36), koji je ujedno označen kao organizator narko-grupe, Željka Radovanovića (39) zvanog Krečo, njegove supruge Zlate Radovanović (33), Dragiše Vasića (28), Zdravka Trifunovića (25)… Svi optuženi su iz Bijeljine.
Iz Tužilaštva BiH tada je saopšteno da optužene terete da su tokom 2012. godine na području BiH, Njemačke i drugih zemalja Evropske unije preprodavali kokain.
U okviru istrage u ovom predmetu, u dva navrata je otkriveno i zaplijenjeno više od 900 grama kokaina, čija cijena na ilegalnom narko-tržištu iznosi oko 100.000 KM.
Najbliži saradnik prvooptuženog Ilića bio je Željko Radovanović, koji se u vrijeme hapšenja nalazio na izdržavanju kazne u Kazneno-popravnom zavodu Foča, odakle je rukovodio svojom grupom dilera.
Tokom 2013. godine, proces protiv Željka Radovanovića i njegove supruge Zlate razdvojen je od onog Iliću i ostatku grupe, rečeno mi je u Sudu BiH. Njih oboje sporazumno su priznali krivicu.
“Željko Radovanović priznao je krivicu za trgovinu narkoticima i sporazumom sa Sudom BiH presuđen je na dvije godine zatvora”, saopšteno mi je u Sudu BiH.
Nakon hapšenja Cvjetinovića, Tužilaštvo BiH će sprovesti istragu i o njegovim trasnakcijama sa Zlatom Radovanović, jer je sasvim realno da je kredit od 120.000 KM u stvari bio podjela plijena u trgovini narkoticima.
Postoje dokazi da je u kamionima sa tekstilom, zbog kojih je Cvjetinović i uhapšen, švercovana droga i zlato, ali da carina BiH uopšte nije reagovala na takve informacije.
Treba podsjetiti i da je Željko Radovanović, prije šest godina, presuđen u Srbiji (Okružni sud u Beogradu) na 13,5 godina zatvora, jer je srbijanska policija 2008. godine kod njegove grupe pronašla i zaplijenila više od 40 kilograma heroina, četiri kilograma kokaina, više falsifikovanih isprava, oružje i 210.000 evra.
Radovanović nije odležao ovu kaznu, jer je pobjegao u Republiku Srpsku.
