Zavod za forenzičku psihijatriju u Podromaniji kod Sokoca svečano je otvoren prije tri godine i u njemu je treblo da bude smještena specifična grupa bolesnika – osobe sa mentalnim poteškoćama, koje su počinila krivična djela. U ovoj ustanovi trebalo je da budu smješteni i liječeni ovakvi pacijenti iz Republike Srpske i Federacije BiH, kao i distrika Brčko, pod jednakim uslovima, što je garantovao potpisani sporazum između Savjeta ministara BiH, Republike Srpske, Federacije BiH i Brčko distrikta.
Za opremanje Zavoda za forenziku, koji je nekad bio Vojna bolnica, Vlada Švajcarske obezbijedila je 6,7 miliona KM, sve kako bi se unaprijedili uslovi
za oporavak osuđenika sa mentalnim problemima, ali i kako bi BiH uštedila novac, jer, postojanjem ovakve ustanove, više nije trebalo da plaća odštete zbog neispunjavanja Evropske konvencije o zaštiti ljudskih prava i sloboda.
Dvije godine Zavod za forenziku nije imao nijednog pacijenta, bilo je problema s tehničkim prijemom zgrade, jer firme koje su radile na opremanju objekta nisu pošteno uradile svoj posao, a izvukle su dosta para, da bi u septembru 2016. godine predsjednik RS Milorad Dodik posjetio Zavod i najavio kako će prvi pacijeti u tu ustanovu početi da stižu početkom novembra te godine.
“Projekat je konačno završen, bilo je određenenih poteškoće, jer je realizovan u godinama zaista teškim za ekonomiju, kada treba mnogo snage da se obezbijede neophodna sredstva. Ovo je najbolji dokaz koji demantuje sve vrste negativnih priča”, rekao je tada Dodik.
Godinu dana kasnije u Zavodu se nalazi tek nekoliko pacijenata, i to samo iz Republike Srpske, jer ne postoji potrebna medicinska struktura koja bi se brinula o tim, vrlo specifičnim pacijentima. Federacija BiH takve svoje pacijente šalje u druge ustanove, na području tog bh. entiteta.
Negativne priče u vezi sa Zavodom za forenzičku psihijatriju u Podromaniji, ma koliko Dodik to negirao, i dalje su dominantne. Ljekari Zavod zaobilaze u širokom luku, jer smatraju da je to propao projekat i da tu nema hljeba, što je tačno, jer Forenzički zavod lagano, ali sigurno klizi u popast. Ko i ostale firme u Sokocu na čijem čelu su kadrovi Dodikovog SNSD-a.
Direktor Zavoda u Podromaniji je Bojan Koprivica, po zanimanju nastavnik geografije, funkcioner SNSD-a, koji je na lokalnim izborima 2016. godine bio kandidat za načelnika Sokoca i izgubio.
U Sokocu postoje dvije, oštro suprotstavljene, frakcije SNSD-a. Jedna, koju predvodi Mirko Čolović, i druga, na čijem čelu je Milan Jolović zvani Legenda. Česti su i fizički obračuni izmedju Čolovića i Jolovića, u kojima, bez izuzetka, prvi izvlači deblji kraj.
Koprivica je u Čolovićevoj ekipi i po njegovom nalogu je u poslednja dva mjeseca primio 14 novih radnika. Nema konkursa, nije bitna stručna spremna, bitno je da su kandidati za posao u Zavodu poslušnici Mirka Čolovića. Radnicima se ne uplaćuje penziono i zdravstveno osiguranje, pa Zavod za doprinose već duguje oko 200.000 KM. Stručnjaci procjenjuju da bi Zavod zbog lošeg poslovanja ubrzo mogao biti zatvoren. Za to vrijeme Koprivica i Čolović na račun Zavoda ručaju po sokolačkim restoranima.
Prije mjeces dana u Zavodu je posao dobila i kćerka odbornika SNSD-a u sokolačkoj Skupštini Boja Borovine, zvanog Gadafi. Naši Izvori navode da je lično Čolović naredio Koprivici da zaposli Gadafijevu kćer, kako bi se Borovina priklonio njegovoj frakciji i ojačao ga u sukobima sa drugom strujom.
Naš izvor navodi da Čolović, takodje odbornik u sokolačkoj skupštini, od preostalih sedam odbornika SNSD-a, kontroliše još Borovinu i Gorana Bulajića, sina Rajka Bulajića, kojeg je prije nekoliko mjeseci po svaku cijenu želio vratiti na mjesto direktora Šumskog gazdinstva “Romanija”. Povratak Bulajića bio je završena stvar, aminovao ga je i sam Dodik, a onda je Milan Jolović Legenda podigao svoje ljude i drvoperađovače na Sokocu, teškim mašinama cijeli dan držao u blokadi saobraćajnicu u Podromaniji i tako osujetio Bulajićev comeback.
Pet odbornika SNSD-a u lokalnoj skupštini uopšte ne komuniciraju s Čolovićem, koji je i predsjednik Opštinskog odbora SNSD Sokolac. Bliske susrete imaju samo kada rade pesnice.
Čolović kontroliše i sadašnjeg v.d. direktora ŠG “Romanija” Dragana Vidojevića, koji je po njegovom nalogu angažovao radnike i mašine tog javnog preduzeća da uređuju privatno dvorište Bojana Koprivice. Čak i neradnim danima i sve na račun “Romanije”. Svi direktori ovog gazdinstva morali su i moraju da se povinuju Čolovićevim naredbama i iz ŠG nezakonito izvlače novac za Čolovića i stranku. Ko
se pobuni, bude smijenjen. Čoloviću, opet, izgleda niko ništa ne može i ne smije.
Na sajtu Opštine Sokolac su objavljeni zvanični podaci Poreske uprave Republike Srpske od 1. oktobra 2017. godine i i Uprava za indirektno oporezivanje BiH, od 2. novembra ove godine, prema kojima su firme Mirka Čolovića ubjedljivo najveći poreski dužnici na području te opštine.
MUP je prije godinu dana pretresao Čolovićeve firme. Čolović je tada uhapšen, ali je u pritvoru proveo tek par sati, da bi zbog naprasnih zdravstvenih tegoba bio premješten u bolnicu. Na kraju je pušten na slobodu. Pojeo vuk magarca, a Čolovićeve firme su po osnovu neplaćenih doprinosa i PDV-a ostale dužne 3.754.281,28 KM.
Dugovi su mnogo veći, ako se uračunaju ukupna dugovanja prema dobavljačima, Ministarstvu poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede RS, Opštini Sokolac, Robnim rezervama RS…, koja iznose preko 9,5 miliona KM.
Čolovićeve firme, „Klaonica i prerada mesa“, Mesna industrija „Čolović“, kao i ostale, listom su propale, a milionski dugovi, koje niko neće platiti, su ostali.
x
