среда, 30. новембар 2016.

Milovanović počinio zločin protiv naroda: Namjerno zarazio šume gubarom da bi firma “Eko zaštita” dobila posao plaćen iz budžeta

piše: Slobodan Vasković

Miroslav Milovanović je poslanik u Predstavničkom vijeću parlamenta BiH i trebalo bi da zastupa interese naroda; Međutim, Milovanović je to mjesto zaslužio radeći direktno protiv interesa naroda, uništavajući najvažniji resurs - šume Republike Srpske.

SNSD ga je za taj zločinački posao nagradio izvrsno plaćenom poslaničkom pozicijom, što je tipično za ovu stranku: Što je veća šteta to je bolja pozicija za onog ko je štetu načinio.

namjerno izazivanje ekocida
Već sam naveo u prvom dijelu Dosjea o zločinačkom djelovanju Milovanovića sa pozicije ministra poljoprivrede (2011.-2013.) da je, prema dostupnim informacijama, tokom 2012. godine, po svemu sudeći, namjerno zarazio šume gubarima, najvećom štetočinom; Razlog je ležao u namjeri da se izdejstvuje “tretiranje gubara avijacijom”, koje je sprovela firma što ju je Milovanović odabrao. I to firma koja do tog posla nikada nije obavila nijedan takav zahtjevan zadatak.

Važno je naglasiti da je u Izvještaju Agencije za šume RS, za 2012. godinu, precizno navedeno da je “populacija gubara u latenci”, odnosno da gubara nema u šumama.

Од 2006. године до јесени 2012. године стање популације губара на подручју шума којим газдује Предузеће је било у латенци, односно малој бројности”, navedeno je u Извјештају о стању популације губара – Limantria dispar L., (веза Ваш допис број 12.06-570/12 од 23.01.2013.године), 08.02.2013. godine, upućenom Ministarstvu poljoprivrede iz JP “Šume RS”.

Postavlja se pitanje da li je Izvještaj Agencije lažiran? Prema tvrdnjama stručnjaka iz ove oblasti Izvještaj nije lažiran, što znači da je gubar donesen i njime su zaražene šume, kako bi Milovanovićev favorit dobio posao.

Zločin je to rijetko viđen u civilizovanom svijetu, zločin protiv sopstvenog naroda, jer su šume nacionalno blago i resurs od kojeg živi značajan broj stanovnika Republike Srpske. 

Milovanović je otpočeo sistemsko uništavanje šuma, koje je proizvelo štete koje se neće moći popraviti decenijama.

svjesna i namjerna zaraza šuma gubarima 
Sve to urađeno je da bi firma “Eko zaštita” iz Bijeljine, koja se nikada ranije nije bavila tretiranjem gubara dobila posao vrijedan 750.000 KM. 

Milovanović je “zbog kile mesa poklao sve volove”, zarazio šume, što svjedoči o beskrupuloznosti ovog visokog funkcionera SNSD-a. I njegovih šefova, bez čijeg odobrenja se nije moglo krenuti u projekat uništavanja šuma u ovom entitetu.

Milovanovićev saučesnik u ovom prljavom poslu je Zoran Stanivuković, profesor na Šumarskom fakultetu u Banjaluci, koji je, u to vrijeme, obilazio šume i zalagao se za tretiranje gubara. Iako gubara nije bilo.

Gubar je, po svemu sudeći, donesen iz Srbije, kako bi se šume zarazile, a firma “Eko zaštita” dobila posao. Gubara je, sve ukazuje na to, prenio Stanivuković sa svojim ljudima.

Na to posredno ukazuje i podatak da je u zimu/početkom 2013. godine zabilježen vrlo jak napad gubara na 21.000 hektara, a kao što smo to iz izvještaja vidjeli gubara nije bilo u 2012. godini. Nije se mogao pojaviti niotkuda, jasno je da je donešen i da su šume namjerno zaražene.

(Ministarstvo unutrašnjih poslova RS trebalo bi da istraži ovaj slučaj, jer je riječ o udaru na narod, ali oni se, mahom, bave zaštitom kriminala i kriminalaca poput Milovanovića.) 

Sve navedeno dešavalo se krajem 2012. i početkom 2013. godine, a u to vrijeme Stanivuković i Milovanović su se više puta sastajali i zajedno koordinisali posao sistemskog uništenja nacionalnog bogatstva. 

Ključna stvar je da se populacija gubara snažno povećala nakon njegovog tretiranja/prskanja preparatom FORAY, koji je izvršila “Eko zaštita”. 

Gubar se pojavio u još većem broju i na još većoj površini, što je dovelo do novih tretiranja i novog uništenja šuma, kao i štete u budžetu RS.
  
Cijeli ovaj prljavi posao finiširan je u maju 2013. godine, kada Milovanović više nije bio ministar, već ga je zamijenio Stevo Mirjanić Metuzalem. Metuzalem se nije miješao u realizaciju štetnog posla, niti je pokušao da je spriječi, već je dozvolio Milovanoviću da završi svoj zločinački naum.

Milovanović je, u vrijeme izvršenja kriminalnog akta, bio na poziciji šefa kabineta premijerke Željke Cvijanović (u maju 2013. godine).

Kriminalni karakter Režima, te samog Milovanovića, pokazuje i način na koji je firma “Eko zaštita” dobila posao. 

izbjegavanje zakona
U mom posjedu su dokumenti koji svjedoče kako je Milovanović savjetovao rukovodstvo JP “Šume RS” da izbjegnu zakonske propise i njegovom favoritu “Eko zaštiti” dodijele posao.

Milovanović je 04.03.2013. JP “Šume” poslao uputstvo kako se šalje  “ПОЗИВ  ЗА  ДОСТАВЉАЊЕ  ПОНУДЕ ПУТЕМ ПРЕГОВАРАЧКОГ ПОСТУПКA  БЕЗ ОБЈАВЉИВАЊА ОБАВЈЕШТЕЊА”

Ovaj poziv je Milovanović već ranije upotrijebio, za nabavku đubriva 2012. godine preko Direkcije za robne rezerve.

Taj poziv je proslijedio tadašnjem v.d. direktoru JP “Šume” Radenku Laketiću, kako bi narečeni, kopirajući taj način, u ime JP “Šume”, uputio sličan poziv za nabavku sredstva FORAY, biološkog sredstva za tretiranje gubara. 

Lakaetić je poslušao i poziv je poslat firmama “Visan” iz Beograda iEko zaštita” iz Bijeljine. Tu na scenu stupa Milovanović. 

Eko zaštita, do tada, nikada ranije nije radila na tretiranju gubara avijacijom, ali je prioritetno bilo uvršteno da se njima dodijeli posao. 
Vlasnik i direktor preduzeća je Vladimir Lazić, doktor veterinarskih nauka, blizak Milovanovićev prijatelj. Milovanović je imao odlučujuću ulogu kome će pripasti posao. 

Naravno, posao je dobila „Eko-zaštita“, bez obzira što nije posjedovala vlastitu avijaciju,već su je rentirali od preduzeća iz Srbije (“Ciklonizacija" iz Novog Sada); Posao su dobili iako su u tom trenutku u Republici Srpskoj postojala (i još postoje) preduzeća koja imaju tradiciju i sertifikovanu poljoprivrednu avijaciju. 

Osim toga, nije bilo konkursa, a ni javnog poziva, već se sve radilo na brzinu, samo da bi “Eko zaštita” dobila posao. 

Za prskanje gubara avijacijom “Eko zaštiti” je, 203. godine, plaćeno 750.000 KM. 

Ista firma je obavila posao i u maju 2014. godine, kada je Metuzalem sve to pratio i dozvolio da isti igrači odrade posao. Milovanović je tada bio šef kabineta Željke Cvijanović i on se tada opet pitao.

Za novo prskanje uzeli su 1,3 miliona maraka, ukupno u dvije godine 2.050.000 KM, a napravili su decenijske nepopravljive štete i doprinijeli uništenju nacionalnog resursa. 


Umjesto da je u zatvoru Milovanović prijeti potpisniku ovih redova, jer je pripadnik Zločinačke Kaste; Milovanović je počinio ekocid i za taj užasni posao je nagrađen; Milorad Dodik može biti zadovoljan - sjedbenici su mu vrhunske štetočine i zlikovci, kakav je i sam! (nastaviće se)