понедељак, 4. септембар 2017.

Klan protiv Republike Srpske, BiH i Srbije; Dodik ponovo “jaše” sa Stevanovićem i Pavlovićem?!

piše: Slobodan Vasković

Dodik i Stevanović
Milorad Dodik ponovo će da “jaše” sa Zoranom Stevanovićem, gradonačelnikom Zvornika i Gordanom Pavlovićem Gocijem, vlasnikom firme “Pavgord”; Za septembar je najavljeno “veliko pomirenje” ovog Trojca, što znači da bi se na njihovom meniju mogla nači “Alumina”. Preciznije, novi pokušaj otimanja te firme od naroda.

Za stolom na kojem bi se pokušala raskrčmiti ova, sada, vrlo uspješna firma, vrlo značajno mjesto našlo bi se i za Zorana Tegeltiju, ministra finansija, koji vuče sve konce iz sjene u pokušaju da se “Alumina” otme i preda kriminalnom Klanu, što bi za direktnu posledicu imalo 90 miliona štete budžetima RS, BiH i Srbije.

Litvanski banditi u funkciji Srpskih bandita
Male su šanse da se “Alumina” ponovo otme, ali kada se pogleda ekipa “za stolom”, njen sastav garantuje novi veliki udar na zvorničku firmu. Posebno zbog toga što je Tegeltija itekako dobio krila, jer je Dodik za mir sa njim bio prisiljen žrtvovati ličnog skakača Duška Šnjegotu, Glavnog revizora, koji je podnio ostavku pred nasilničkim atakom lidera SNSD-a i podvijenog repa se povinovao njegovim zahtjevima. 

Realno, Dodik je, smjenjujući Šnjegotu, izvršio Tegeltijin nalog. Tu dileme nema, jer je lov na Glavnog revizora otvorio upravo ministar finansija. 

(Veoma je interesantno za primijetiti da je Dodik smijenio Šnjegotu zbog izvještaja, a nije Stevanovića zbog pokušaja otimanja "Alumine"!).

Isti taj ministar finansija je prije pet godina javno izjavio da su “Litvanski banditi” iz firme “Birač” opljačkali preko milijardu maraka. “Litvanski banditi” su, kada se Tegeltija prevede, bili Vladimir Romanov i njegovi litvanski i ovdašnji seizi, koji su beskrupulozno opljačkali FG “Birač” i oprali preko milijardu maraka putem “Balkan investment banke”.

“Litvanski banditi” su još godinama slobodno šetali Banjalukom (Edvin Navickas, jedan od ključnih dijelova pljačkaškog mehanizma), a istražni organi ih nisu ni pogledali; Ni policijski ni pravosudni, iako su imali i imaju sve dokumente o pljački koja je izvršena i koja se pokušava ponoviti.

Anesteziranje javnosti - kontinuitet prevare
Kada se sa ove distance sagleda izjava ministra Tegeltije o “Litvanskim banditima”, jasno je da ona nije bila nikakav startni pucanj za veliku akciju hapšenja kriminalaca, već je isključivo služila za anesteziranje javnosti, nakon što se pljačka više nije mogla skrivati.

Istovremeno, Društvo se tajno pripremalo za otimanje “Alumine”, a finiš je prepušten Klanu, zločinačkoj organiziaciji čiji je vrh u Beogradu, a brojni kraci u BiH/RS, posebno u institucijama RS i njenom pravosuđu; Vihorni igrači Klana su narečeni Stevanović, koji kao načelnik Zvornika direktno radi protiv tog Grada i njegovih stanovnika i Pavlović, koji radi za sebe.

Klan nije žalio novca za potkupljivanje “svih nivoa vlasti” i značajnog dijela opozicije, koja šuti kao zalivena o pokušaju otimanja “Alumine”, podvodeći to pod “unutarstranački obračun u SNSD-u”, što je daleko od svake istine. Jer, nije “Alumina” SNSD-ova stranačka firma, da bi obračun oko nje bio unutarpartijski, već je to firma koja pripada Republici Srpskoj. 

Kvaka je što se svi vide “u talu”, ukoliko se “Alumina” otme. A “tal” nije mali, jer ova firma sada vrijedi pola milijarde KM, sa projekcijom da za tri godine njena vrijednost dostigne i cijelu milijardu.

Niko od nadležnih, posebno ne političari, ni ne traži da se cijeli ovaj slučaj do kraja istraži, a malo ko se referiše na Tegeltijinu izjavu da su “Litvanski banditi” napravili štetu u “Biraču” od preko milijardu maraka. Valjda je i ta i tolika pljačka bila “unutarstranačka”, pa se Opozicije previše i ne dotiče. 
Na kraju “Litvanske pošasti”, “Birač” je dugovao preko 90 miliona KM za poreze, doprinose, za gas… lokalnim dobavljačima raznih sirovina…, ali su Litvanci i pored toga, u jednom danu, u decembru 2012., neposredno pred bjekstvo, nezakonito upisali zaloge na “Biraču” i “Alumini” u korist kontroverznog, kriminalnog, potraživanja firmi iz Litvanije u visini od cca 155 miliona KM. 

Pitanje je gdje je tog dana bio Zoran Tegeltija da to spriječi, a gdje njegov prijatelj Dodik da to zajedno zaustave?! 

Pitanje je besmisleno, jer je jedino smisleno da su Litvanci sve uradili zajedno sa predstavnicima institucija RS; bez toga nije bilo moguće upisati kriminalne zaloge na litvanske firme. Prije tog čina, pomenuti novac je opran preko “poreskih rajeva” i nikada nijedan pfening od pomenutih 155 miliona KM nije stigao u RS.

Stvarni dugovi “Birača”
Od navedenih 90 miliona KM stvarnog duga FG “Birač” (samim tim i “Alumine”, koja je firma - kćerka), Ministarstvo finansija RS potražuje preko 11 miliona KM, Poreska uprava RS -12,5 miliona KM, Fond PiO 6 - miliona KM, Fond zdravstva 6 miliona KM, Elektrobijeljina - 6 miliona KM, Vode Srpske oko million, Srbija Gas oko 6 miliona KM, BH GAS - 26,8 miliona KM. 

Kada se sve sabere, Republika Srpska, preko svojih institucija, ima oko 42 miliona KM potraživanja u “Biraču”. 
Naplata ovog potraživanja je stavljena na kocku kriminalnom podrškom politično-pravosudne mafije Klanu, koji nominalno predstavlja firma “Pavgord”; Pavlović, njen vlasnik, je, da podsjetim, kupio dio navodnih potraživanja “Ukio banke” i kriminalne zaloge u visini od 122 miliona KM, plativši za njih 6,4 miliona evra.

Iako su kupili “mačka u vreći”, Pavlović i Stevanović su, preko ovih kriminalnih zaloga, uspjeli u aprilu blokirati “Aluminu”, koja je najvažnija imovina “Birača”; Ključne nezakonite radnje u njihovu korist sprovela je Jelena Todorović, sudija Osnovnog suda u Zvorniku, pod mentorstvom predsjednice tog suda Slavice Tadić. 

Politička poluga za obezbjeđenje kriminalne blokade bio je Zoran Stevanović, gradonačelnik Zvornika, koji se već dugo vremena ne bavi vođenjem grada, već izvršavanjem naredbi Klana.

Njegov mentor iz sjene je Tegeltija, ministar koji bi, prirodom stvari, trebalo da vodi računa o ovim potraživanjima Republike Srpske (pomenuta 42 miliona KM), umjesto što, preko svojih seiza, lobira da Viši privredni sud u Banjaluci pomogne “Ukio banci” (čitaj firmi “Pavgord”/Klanu) u sporu sa “Biračem”, a koji je “Ukio banka” prvostepeno izgubila. 

Srbija pomaže Zvornik, dok gradonačelnik Zvornika nanosi štetu Srbiji Suština cijele priče oko “Alumine” je u sledećem: Klan i njegovi ovdašnji članovi Stevanovića/Pavlović/Tegeltija žele nastaviti kontinuitet prevare, odnosno, produžiti tamo gdje su Litvanci stali; Njihov cilj je da ili otmu “Aluminu” ili otmu od “Alumine” 155 miliona KM kriminalnih potraživanja (novca koji su Litvanci oprali), a u tom slučaju Republika Srpska, sem “alumine”, gubi 42 miliona KM, BH Gas - 26,8 miliona KM, a Srbija Gas - 6 miliona KM (a time i budžet Srbije).

Tragično je da se Dodik sada priprema da im pomogne u toj otimačini, iako je Klan u cijeloj priči na korak od debakla.

Paradoks je da Srbija daje pomoć od 5,5 miliona evra Republici Srpskoj; jedan dio te pomoći ide i u Zvornik, kako je to najavio Aleksandar Vučić, a, istovremeno, gradonačelnik Zvornika, zajedno sa ministrom finansija RS, direktno radi na kriminalnom oštećenju budžeta Srbije za još 6 miliona KM (cca 3 miliona evra).

Začuđuje da Vučić nije informisan o tome kako Srbiju pljačkaju oni kojima Srbija pomaže!!! I da se Dodik priprema da pljačkašima pomogne.

Ili Klan ili RS
Kada se sve sagleda, zaključak je sledeći: Ukoliko se Klan, preko firme “Pavgord” namiri otimanjem 155 miliona KM nepostojećeg duga Litvancima, pravi povjerioci (RS, BiH, Srbija), oni koje su Litvanci zavili u crno, ostaju bez ičega. 

Ključni krivci za negativan rasplet biće Dodik, Zoran Stevanović i Zoran Tegeltija koji su pod plaštom rješavanja “litvanskog problema” gurali priču oko Pavlovića kao “spasioca”. Iako je riječ o Davitelju! 

Pavlović i Dodik
Klan je teško uzdrman nakon što je “Alumina” stekla 20 miliona evra navodnih potraživanja “Ukio banke”, koji su plaćeni svega 30 hiljada evra, odnosno 0,15% nominalnog potraživanja!!!

Ova cijena pokriva samo troškove i bankarske provizije koje je “Ukio banka” imala prilikom prodaje.

Ovom kupovinom je dokazano da potraživanje “Ukio banke” ne vrijedi ni koliko omanja seoska kuća u blizini rudnika Miljevina, kojim gospodari Pavlović i koji mu je poklonio Dodik.

Ključne stvari
Ova cijena dokazuje nekoliko ključnih stvari: 
-Da ranije potraživanje “Ukio banke” nema bilo kakvu materijalnu vrijednost i da je to sada i sama “Ukio banka” priznala, što znači da potraživanja na koja firma “Pavgord” polaže pravo ne vrijede baš ništa,

-Da je blokada računa “Alumine” po istom ovom osnovu (na zahtjev Gordana Pavlovića, vlasnika firme “Pavgord”, koji je zahtijevao isplatu 155 miliona KM) bila jedna velika Prevara, koja je izazvala jednu od najvećih pravosudnih afera u BiH.

-Da je kriminalni Klan, koji stoji iza Pavlovića i Zorana Stevanovića, gradonačelnika Zvornika, koji je kupio dio navodnih potraživanja “Ukio banke”, bio svjestan da ta potraživanja ne vrijede baš ništa, ali da su nastavili prevaru i u aprilu ove godine blokirali “Aluminu”; Sve uz pomoć zvorničke sudinice Jelene Todorović i njene šefice Slavice Tadić, predsjednice Osnovnog suda iz Zvornika. 

Klan se ne predaje
Uprkos navedenom, Klan se ne predaje i sada napada najviše pravosudne instance - Viši privredni sud u Banjaluci i Ustavni sud BiH. 

Stevanović kampuje u Sarajevu, a Tegeltija je zadužen za Viši privredni sud u Banjaluci. Pavlović je zadužen za potkupljivanje i za prijetnje. 

(U cijeloj priči je i Mrkonjićki klan, koji je prije tri mjeseca pripremao brutalan udar na potpisnika ovih redova zbog pisanja o “Alumini” (zainteresovani su za njenu privatizaciju), ali i o slučaju likvidacije Miodraga Šušnice (pojedinci iz Mrkonjićkog klana učesnici su te egzekucije); Taj pokušaj napada vrlo efikasno sam spriječio i nije bilo potrebe da o njemu obavještavam javnost; Učiniću to ukoliko se ponovi).

Epilozi su sledeći: Ako “Alumina” uspije sa apelacijom kod Ustavnog suda BiH, Klan ostaje bez ikakvih šansi da ikada više ugrozi tu firmu; Zato su sve snage i sve sile usmjerene ka ovoj pravosudnoj instanci. 

Pitanje je da li će neki od sudija da poklekne i uskrati podršku “Alumini”?!

Sa druge strane, ukoliko Viši privredni sud u Banjaluci odbije žalbu “Ukio banke”, što je jedino logično, stvoreni su uslovi za okončanje stečaja i isplate povjerilaca: Klan i njegovo ovdašnje krilo ostaju bez ičega, ali zato Republika Srpska dobija 42 miliona KM, Srbija Gas 6 miliona, BH Gas 26,8 miliona KM...

Pavlović i Stevanović
Sudbina kriminalne akcije Klana i njihovih ovdašnjih vojnika je u ove dvije odluke pomenutih sudova i zato nije ni čudo što se ne žali novac, a i što se prijeti, kako bi se Klan, preko “Pavgorda” vratio u igru.

Čak i da presude budu nepovoljne po “Aluminu”, male su šanse da se Klan naplati, ali to bi značilo dugogodišnji nastavak agonije. I definitivni krah  pravosuđa BiH, koje bi, u takvom raspletu, postalo tek ogranak Klana. 

Na kraju, sa aspekta zdravog razuma, neshvatljivo je da dva funkcionera, pozicionirana visoko na političkoj ljestvici u RS, javno rade direktno protiv interesa Republike Srpske/BIH i Srbije, u isključivom interesu Klana i kriminalnog “Pavgorda”, a tužilaštvo/policija i jedne i druge zemlje ćute?!


Dodik sigurno ima kvalitetno objašnjenje za ovaj paradoks, kao i za svoju ulogu u njemu.