piše: zurnal.info
Pred
nama su novi lokalni izbori, što znači i nova obećanja političara. Banjalukom
već punih 18 godina vlada SNSD, koji je od ovog grada nije napravio “evropsku
metropolu”, kako su to pompezno najavljivali, već palanku čiji život se odvija
u okvirima koje je nametnula kvazielita.
Vladajuća stranka u Banjaluci je građanima obećala novu sportsku dvoranu, novi fudbalski stadion, operu, ski centar, žičaru do Banj brda, školu na Starčevici, kolektor za prikupljanje otpadnih voda, tunel ispod Gospodske ulice, tramvaj… Obećanja nisu ispunjena.
Kako je Žurnal ranije objavio uspon GP “Krajine“ počinje krajem oktobra 2000. godine i krajem prvog Dodikovog premijerskog mandata, kada tadašnji ministar odbrane u vladi RS Manojlo Milovanović, mimo zakona, prodaje ovoj firmi 175 dunuma zemlje u centru Banjaluke, sa pripadajućim objektima. Zauzvrat je GP “Krajina“ imala obavezu da za potrebe vojske izgradi 84 stana. Cijena kvadrata bila je izuzetno visoka - 1600 maraka, a ukupna vrijednost stanova 9,5 miliona.
GP “Krajina” se na tom prostoru širila koliko je željela, zaposjedali su prostora koliko im je trebalo, a desetak firmi koje su se nalazile na tom prostoru su otišle u stečaj ili su likvidirane.
Na prostoru koji je zaposjela GP “Krajina” niklo je i stambeno naselje, koje je, prema ocjeni stručnjaka, nehumano – loš kvalitet gradnje, objekti su zbijeni, pa nema dovoljno vazduha, nema parking… Naselje Aleja centar nema parking, mada se po zakonu za svaki izgrađeni stan mora obezbijediti 1,5 metara kvadratnih parking prostora. Kako bi imala što više prostora za izgradnju zgrada, “Krajina” je parking prostore napravila ispod površine zemlje da bi navodno ispunila zakonsku obavezu.
Tu nije kraj marifetlucima koje su u ovom dijelu Banjaluke počinili vlasnici GP “Krajine” u sprezi sa gradskim i entitetskim vlastima. Ova firma je, suprotno projektnoj dokumentaciji, svojevremeno uzurpirala kompletno potkrovlje objekta u Gundulićevoj ulici od broja 68 do 80.
Vlasnici GP “Krajine” su u protekloj deceniji inkasirali najmanje 100 miliona maraka čiste dobiti. Nema sumnje da su dobro prošli i njihovi politički mentori, jer kako drugačije objasniti da niko od nadležnih institucija (gradskih, entitetskih, pravosudnih) godinama ne reaguje na očigledne nezakonitosti, samovolju i uzurpaciju narodnog dobra koji provode suvlasnici ove banjalučke firme.
Ispunjeni su samo ciljevi
političko-tajkunske elite. Tako je u centru Banjaluke, u nekadašnjem “Picinom
parku”, i pored protesta građana što se uništava još jedna zelena površina,
tajkun Mile Radišić izgradio ogromnu zgradu, koju je izdao u zakup M:tel-u,
koji će mu svaki mjesec plaćati kiriju od 202.500 KM. Radišić je u zavoru, gdje
izdržava trogodišnju kaznu zbog privrednog kriminala, ali novac liježe na račun
njegove firme, koja je pod veoma spornim okolnostima dobila zemljište u
“Picinom parku”.
USPON
KRAJINE
S duge strane, vlast nije riješila goruće
infrastrukturne probleme u gradu, u budžetskoj kasi više nema novca za osnovno
funkcionisanje gradskih službi, zahvaljujući Toplani Banjalučani se zimi više
smrzavaju nego što se griju, a neka od naselja na periferiji još nemaju vodu za
piće.
Od obećane gradske opere ni traga, što nije
najveći problem. Zločin je to što entitetske i gradske nisu učinile ništa da
spriječe gašenje Međunarodnog filmskog festivala "Kratkofil plus",
koji je već objavio da prestaje da postoji. Najavljeno je i ukidanje
Međunarodnog festivala animiranog filma. Za kulturu nema para. Kao ni za sport,
pa tako FK “Borac” grca u dugovima, a istoimeni košarkaški klub skoro da i ne
postoji. Zato KK “Igokea”, iz Dodikovog Aleksandrovca, igra u ABA ligi.
Para nema, a kako bi ih i bilo, kada su
gradsku i entitetsku kasu poharali raznorazni tajkuni – radišići, čičići,
ilići, škrbići, djurići …, koji za Banjaluku, nisu učinili ništa, osim što su
iz nje, uz pomoć gradskih otaca, na vlastite račune izvukli desetine miliona
maraka.
Kao što je to učinio Borko Đurić, suvlasnik
GP “Krajine” na prostoru od Aleje Svetog Save, preko Gundulićeve ulice, Ulice Olimpijskih
pobjednika i Bulevara srpske vojske.
Tadašnje Ministarstvo odbrane je objekte
Vojske RS, koji su kasnije porušeni, procijenila na, takođe, 9,5 miliona, pa je
jasno da je ogromna parcela data „GP Krajini“ besplatno. Pravobranilaštvo je
odmah ukazalo na nezakonitosti, ali se bez obzira na to krenulo u realizaciju
projekta. Već na tom prvom koraku, Krajina je zaradila više od 40 miliona
maraka, jer je stvarna vrijednost zemljišta u jednom komadu iznosila 50
miliona. Da je isparcelisano i prodano licitacijom, njegova cijena bi, kako
tvrde stručnjaci, dostigla astronomskih 210 miliona maraka.
Najveći vlasnici GP “Krajina” su Borko
Đurić, koji je ujedno i predsjednik Privredne komore RS, Milenko Čičić, koji je
i vlasnik kompanije „Kaldera“, te Miroslav Vujatović i Brane Janković.
Uz sve to, odlukom bivših i sadašnjih vlasti
u Banjaluci godinama ne plaćaju troškove uređenja gradskog zemljišta, kao ni
rentu. Gradske vlasti su ugovorom iz jula 2003. godine oslobodili “Krajinu”
plaćanja, ističući da su “stvarni troškovi uređenja zemljišta na kojima gradi
ovo preduzeće veći od prosječnih”, što je nonsens, budući da svi ostali
građevinci, sami plaćaju uređenje i sve pripadajuće komunalije. Sve je
“pokriveno” izgradnjom ceste duge 500 metara, iako je realna vrijednost
izgradnje tog puta 750 hiljada maraka.
2O
MILIONA ZARADE
GP “Krajina” je zaradila enormne sume novca,
više od 20 miliona maraka, i prodajom zemljišta i izgradnja objekta nekadašnjeg
“Merkatora”, “Hipo banke”, “Balkan Investment Banke/Banke Srpske”, Privrednog
suda…
Od januara 2005. godine ovi parking prostori
nisu u upotrebi, jer ih GP “Krajina” pokušava prodati po cijeni od 12 hiljada
KM po jednom parking mjestu.
Tako deset godina nakon izdavanja upotrebne
dozvole i useljenja objekta bloka “B” u Aleji centar nije riješen problem
parking prostora. Gradske vlasti pred tim zatvaraju oči, a Komunalna policija
svakodnevno kažnjava stanare zbog nedozvoljenog parkiranja. Dobar izvor prihoda
Gradskoj upravi, jer dnevno mogu naplatiti i po nekoliko stotina kazni s
obzirom na to da ne postoji regularan parking prostor.
U potkrovlju svake lamele, izgrađene na tom
prostoru, napravljena su po dva stana (svaki površine preko 70 metara
kvadratnih). Ukupno je dograđeno 14 trosobnih stanova, koji su prodati po
cijeni od 1100 maraka po metru kvadratnom. Svi stanovi su izgrađeni rigipsom
nakon tehničkog prijema zgrade. Ta zgrada zvanično ima 191 stan, ali sa
nelegalno izgrađenim stanovima ima ih ukupno 205. Zbog nelegalne nadogradnje
zgrada nema izlaz na krov, što je potpuno suprotno svim zakonskim propisima.
Gradske vlasti su bez riječi aminovale i ovu nelegalnu gradnju.
