piše: Slobodan Vasković
1.
Mladen Bosić imao je, dok je bio na čelu SDS-a, nekoliko kvalitetnih političkih strateških poteza: Zahvaljujući jednom od njih, ulasku SDS-a, u okviru Saveza za promjene, u vlast na nivou BiH, uspio je svog najvećeg rivala Milorada Dodika, tri godine nakon poslednjih izbora, dovesti u gotovo nepodnošljive političke vode, u kojima lider SNSD-a diše tek na škrge.
2.
Dodik je i sam, naglavačke, uletio u tu Bosićevu zamku i nizom loših političkih poteza pojačao efekte političke “Staklene bašte” iz koje nikako ne uspijeva da izađe. I u kojoj je sve vrelije i nepodnošljivije.
3.
Mladen Bosić imao je podugačak/predugačak niz katastrofalnih kadrovskih rješenja i u samom SDS-u (i u organima BiH) i njegovo nasljeđe, po ovom pitanju krajnje negativno, sada pritišće tu stranku, podjenako snažno kao i Dodika “efekat Staklene bašte”.
Treba razlikovati Političkog Bosića i Bosića Kadrovika - brojne prednosti su na strani prvog, bezbrojne mane kod onog drugog.
4.
Bosić, koji je upravo zbog tih loših kadrovskih rješenja unutar SDS-a i napustio vrh stranke, kako bi ih se otresao i on i stranka, ne oglašava se na udare sopstvenog “nasljeđa”, koje je ostavio svom nasledniku.
5.
Logično je zapitati se zašto Bosić ćuti na “turneju” Ognjena Tadića, koja je kulminirala njegovim pismom No2; Prije toga je dobošario od jedne do druge TV kuće, sve se pozivajući na Bosića i svoju “bliskost” sa njim. Po političkim i svim drugim pitanjima, iako ta bliskost teško da postoji.
6.
Krenimo od pisma No2, u kojem se Bosić ne pominje, ali koje ima Dvije Velike Rupe: Prva je da je posve nezamislivo da su “brojni članovi” pozvali Tadića da ga napiše, jer Tadić nema nikakve članove iza sebe.
Druga Rupa je notorna činjenica da se Tadić predstavlja/najavljuje kao moguća alternativa, što je posve otužno, jer on nije uspio da bude ni opozicija, a kamoli da postane alternativa.
Tadić je bio i ostao veliki luzer; Gubitnik bez ostatka, a njegova politička karijera je osrednja tragedija, sastavljena od sekvenci u kojima on stalno pokušava postati Neko i uvijek uspijeva ostati Ništa.
7.
Kroz navedene Dvije Rupe propao je uopšteni, demagoški, kvazipolitički… Tadićev osvrt, jer sve što je on rekao o SDS-u, odnosi se i na svaku drugu veću stranku - od odnosa u njoj, do načina unutarstranačkih izbora i svega ostalog, što prati političke partije u BiH.
8.
Tadić je politčki mrtvac, koji trune unutar SDS-a i taj trulež širi sve neprijatniji i neprijatniji miris, pa je zaista pitanje zbog čega se Bosić ne oglasi oko svog odnosa sa zaostalim “nasljeđem”?!
I javnosti prezentuje da li on dijeli Tadićeve stavove ili Politički Leš javno laže.
9.
Oglašavanje Bosića pozicioniralo bi Politički Leš i, sasvim realno, za tim Kosturom definitivno zalupilo vrata ormana iz kojeg svako malo ispada.
Bosić bi tim postupkom poprilično pomogao matičnoj stranci.
10.
Pomogao bi i svom nasledniku Vukoti Govedarici, koji vrlo teško korača, jer mu se Leševi iz raznih ormana izbacuju na put. Bosić bi mogao/trebao da skloni svoje.
11.
Pitanje je i što se Govedarica uopšte oglašava povodom Tadićevih pisanija: Zar mu je bavljenje patologijom bitno u situaciji kada se Sistem raspada, kada je RS finansijski kolabirala i nalazi se u teškoj izolaciji?!
12.
Govedarica bi trebalo da konačno uoči da je u trci za predsjednika SDS-a pobijedio On - Vukota, a ne Politički Leš i počne, u skladu sa tim, da se i ponaša.
