четвртак, 26. мај 2016.

AVIONIMA NA ŽUTOTRBE: Kako zaraditi milione na šumskim štetočinama?


Ministarstvo poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede RS formiralo je u jesen 2015. godine Operativni tim za zaštitu šuma, po istom principu kao što je dvije godine ranije formiran Operativni tim koji je donosio odluke o suzbijanju šumski štetočina gubara.

Novi Operativni tim trebalo je da pripremi teren za suzbijanje žutotrbe  (štetnog insekta koji napada lišće šumskog drveća ) u istočnom dijelu Republike Srpske. Ključni članovi tima su u oba slučaja isti. U njemu su Zoran Govedar, dekan banjalučkog Šumarskog fakulteta u Banjaluci, profesori na Šumarskom fakulteta u Banjaluci, Zoran Stanivuković  i Dane Marčeta, Goran Zubić, pomoćnik ministra poljoprivrede resor šumarstva, Milan Tepić, izvršni direktor u JP “Šume Srpske” za proizvodnju, vječiti šumar i kadrovik Radenko Laketić, zamjenik direktora “Šuma Srpske”, Radovan Lučić iz Istraživačko-razvojnog projektnog centra Banjaluka i Milan Kecman iz Ministarstva poljoprivrede RS.

TRETIRANJE GUBARA
Iz sredstava proširene reprodukcije banjalučkom Šumarskom fakultetu je dodijeljeno 82.000 KM da snimi stanja na terenu, odnosno, da utvrdi prisutnost žutotrbe na području tri gazdinstva - ŠG “Maglić” Foča, ŠG “Panos” Višegrad i ŠG “Sjemeć” Rogatica, u kojima je 2014. godine došlo do pojave žutotrbe koja je pričinjavala problem stanovništvu. Terensku procjenu vršio je Zoran Stanivuković, koji je isti posao radio i kada je bila u pitanju pojava gubara.

Poslije utvrđivanja raspoređenosti gubara, došlo je do “tretiranja” ove šumske štetočine na području Gradiške, Banjaluke i Čelinca. Zalud je tada “bačeno” oko dva miliona maraka na takozvano aviotretiranje, koje je radilo preduzeće “Eko zaštita” iz Bijeljine. Izvođač radova je izabran po skraćenoj proceduri, jer je posao ovoj firmi tada sredio bivši ministar poljoprivrede Miroslav Milovanović.

Kvaka je bila u tome da se čeka posljednji čas za izbor ponuđača i vrijeme “tretiranja”, kako bi se za “posao” na spašavanju šuma prijavili oni koji su se prijavili na oglas objavljen po hitnom postupku i po skraćenoj procedure. Izabrane kompanije je pozivao ministar lično.
Tada je posao izgubio banjalučki “Eko-bel”, iako je imao bolju avijaciju za odrađivanje tog posla od bijeljinske Eko-zaštite, koja je iznajmila stare jugoslovenske poljoprivredne avione  od novosadske firme “Ciklonizacija”.

“Eko zaštita” je tokom ovog mjeseca, opet nakon skraćene i hitno provedene procedure, trebalo da “tretira” nešto više od 10.000 hektara šuma u ŠG “Maglić” Foča, ŠG “Panos” Višegrad i ŠG “Sjemeć” Rogatica. Vijednost posla iznosila je 1,2 miliona maraka. Novac bi obezbjedila tri gazdinstva.
 


Odluka o tretiranju donesena je u februaru ove godine i samo je trebalo da je potpiše premerka Vlade RS Željka Cvijanović. Onda se dešava preokret, jer su se pobunili direktori gazdinstva “Sjemeć” Miodrag Jagodić, koji je kadar SNSD i narodni poslanik, i Spomenko Stojanović, član Nadzornog odbora “Šuma Srpske” i direktor ŠG “Maglić” Foča, kadar DNS-a. Potpisivanje odluke o “tretiranju” žutotrbe je stopirano i povučeno s dnevnog reda. U finišu priče o aviotretiranju žutotrbe ministar poljoprivrede Stevo Mirjanić je tražio da se svaki član Operativnog tima potpiše da je za taj postupak.

DESANT NA ŠTETOČINE
Milan Tepić, izvršni direktor za proizvodnju u Šumama Srpske, kadar DNS-a, nije bio za aviotretiranje, a onda tu odluku nisu željeli da potpišu ni Radovan Lučić i Radenko Laketić. Ministar Mirjanić je, tvrde izvori “Žurnala”, bio strašno ljut, jer je imao plan da na tom poslu prisvoji 1,2 miliona maraka.
Istina je da nikada niko i nigdje nije radio suzbijanje žutotrbe aviotretiranjem niti se to može naći bilo gdje u literaturi.

Žutotrba se pojavila 2014. i 2015. godine u Srbiji i Crnoj Gori, ali je uzrok njenoj pojavi loše upravljanje šumama. Njena brojnost povećava se najviše dvije godine, ali to nije ni izbliza dovoljna količina te štetočine da bi se izvršilo aviotretiranje.

Cijeli slučaj je potpuno apsurdan, jer u šumama koje je trebalo “tretirati” uopšte nema žutotrbe, već je Stanivukovićev izvještaj površan i lažan. Interesantno je da u izvještaju pominje da je u aprilu 2015. godine žutotrbe bilo značajno manje u odnosu na proljeće 2014. gdine, kada je problem imalo i stanovništvo nekih opština zbog toga što žutotrba kada sleti na kožu ljudi može da izazove alergiju.
Uz to ŠG “Sjemeć” tražilo je da Ministarstvo napravi uvid u stanje sastojina hrasta, a onda je čudotvorac Stanivuković pronašao navodna nova, brojna legla žutotrbe.

Kakvu vezu mogu da imaju štetočine gubari i žutotrbe, koje napadaju drveće i šume sa “štetočinama” iz Ministarstva poljoprivrede RS? Velike, jer “štetočine” iz Ministarstva poljoprivrede i Šumarskog fakulteta Banjaluka, koriste štetočine kako bi poveliku sumu novca preusmjerili iz budžeta u privatne džepove.
(zurnal.info)