Podignuta optužnica protiv Dragana Đurića, Dodikovog prijatelja i vlasnika "Boske"

Srbijansko Tužilaštvo za organizovani kriminal podiglo je optužnicu protiv predsjednika UO Vetarinarskog zavoda Dragana Đurića i još šestoro okrivljenih, javili su beogradski mediji.

Foto: StarSport

Oni su optuženi zbog ugovaranja i prodaje privrednim društvima regresiranih i neregresiranih mineralnih ]ubriva u pančevačkoj "Azotari" od 2009. do 2012. godine.

Tužilaštvo je u saopštenju preciziralo da je budžetu pričinjena šteta od 55 miliona dinara prodajom regresiranog đubriva Veterinarskom zavodu, a prometom neregresiranog đubriva privrednim društvima iz Novog Sada, Beograda, Zemuna, Sombora i Pančeva pribavljena je korist od 625 miliona dinara.

Osim Đurića, koji je vlasnik "Zekstre" i predsednik FK "Partizan", optužnica tereti i direktora DOO "Akter" Tihomira Trišića, vlasnika i ovlašćenog lica DOO "Staša" Milana Divljaka, bivšeg predsednika UO HIP "Azotara" Pančevo Radosava Vujačića, zamenika generalnog direktora HIP "Azotara" Pančevo Mihajla Grujića, Branka i Gordanu Mijić - vlasnika i odgovornih lica privrednih društava "1. oktobar" AD i "Gradska pekara" AD iz Somobra.

Oni su optuženi zbog postojanja opravdane sumnje da su izvršili produženo krivično delo zloupotreba položaja odgovornog lica, kojim je pričinjena šteta za budžet u iznosu većem od 55 miliona dinara, navodi se u saopštenju. (B92)

Epilog je to akcije pokrenute u julu ove godine kada je Đurić bio i uhapšen. U tekstu koji sam tada objavio, navedeni su najznačajniji Dodikovi i Đurićevi poslovi.

Uhapšen Dragan Đurić, Dodikov poslovni prijatelj i vlasnik "Boske" (11 juli 2014.)

piše: Slobodan Vasković

Dragan Đurić, vlasnik kompanije "Zekstra" i predsjednik Upravnog odbora Veterinarskog zavoda, Tihomir Trišić, vlasnik i direktor DOO "Akter" i Milan Divljak vlasnik DOO "Staša" uhapšeni su pod sumnjom da su u poslovima sa regresiranim đubrivom oštetili pančevačku "Azotaru" za 7,5 miliona evra, javili su beogradski mediji.

Riječ je nastavku istrage u slučaju zloupotreba u 24 sporne privatizacije.

Dragan Đurić već je, početkom ove godine, saslušavan u beogradskom tužilaštvu u vezi sa privatizacijom Veterinarskog zavoda. 

Protiv njega je podnesena i krivična prijava.

Predsednik Partizana Dragan Đurić platio je kauciju u iznosu od dva miliona evra, pa je u četvrtak pušten iz pritvora Okružnog zatvora u Beogradu da se brani sa slobode. Vlasnik Zekstre i prvi čovek šampiona Srbije pušten je iz pritvora, jer je Specijalnom sudu dostavljen dokaz da je položio jemstvo od dva miliona evra, rečeno je u tom sudu. - Sudu je dostavljen dokaz o upisu hipoteke na nepokretnosti za taj iznos i sudija za prethodni postupak je uputio dopis Okružnom zatvoru u Beogradu da ga puste na slobodu - rekla je agenciji Beta portparol suda Dušica Ristić. Djurić je u pritvoru proveo 10 dana pošto je 13.januara uhapšen zbog krivične prijave koju je protiv njega podnela policija u vezi s privatizacijom Veterinarskog zavoda, kao jedne od sporne 24 privatizacije. Tužilaštvo za organizovani kriminal pokrenulo je istragu u vezi sa privatizacijom Veterniarskog zavoda, kojeg je 2005. godine kupila kompanija Zekstra.

Pročitajte više: http://sportal.rs/news.php?news=118002

On je bio uhapšen 13. januara 2014. godine, ali je platio kauciju od dva miliona evra, pa je pušten da se brani sa slobode.

„Zekstra“ je ovu nekada moćnu firmu kupila 2005. godine i potpuno je uništila, jer su joj danas svi računi blokirani. Takođe su blokirani i računi „Zekstre“ koja je podigla nekoliko kredita od Agro banke i nije ih vratila, a radi se o milionskim sredstvima.

Dragan Đurić je poslovni prijatelj Milorada Dodika, a njih dvojica finansijski sarađuju već 15 godina. Svih tih godina pisao sam o tome, a sada vam predočavam kraću kompilaciju brojnih tekstova, što sam ih objavio u raznim medijima (“Žurnal”, blog…).

Kredit za Zekstra Rent A Car

Priča počinje 23.12.1998. godine, kada je tadašnji premijer Milorad Dodik odobrio kredit iz deviznih sredstava budžeta RS u iznosu od 750 hiljada KM preduzeću "Zekstra rent a car". Prvi problem je što je riječ o privatnoj firmi iz druge države, tadašnje SR Jugoslavije i sadašnje Srbije, jer je “Zekstra” registrovana u Zemunu.

Za realizaciju odobrenog kredita bila je zadužena tadašnja “Agroprom banka” A.D. Banjaluka. Rok vraćanja je bio šezdeset dana, a kamata nula. Na ovom mjestu počinjena je druga zloupotreba, jer je Dodik u ime vlade RS, a bez njenog znanja, potpisao sa “Agroprom bankom” Ugovor o komisionom kreditu, kojim se u članu 1 precizira da Vlada RS "odobrava Banci namjenski devizni kredit iz deviznih sredstava budžeta u iznosu od 750.000 KM".

U članu 2 istog Ugovora navodi se da će "odobreni kredit iz člana 1 ovog Ugovora banka plasirati preduzeću "Zekstra rent a car", Beograd (Zemun). Znači, banka je samo bila bajpas između Vlade RS i zemunske firme.

Banka je toj firmi isplatila prvu tranšu u iznosu od 350 hiljada KM. To su nove zloupotrebe, jer je Vlada RS budžetska sredstva beskamatno dodijelila firmi iz države u kojoj nema nikakve ingerencije. Pare su date na posudbu beskamatno, iako u to vrijeme budžetska sredstva nisu, zbog odluke MMF-a, mogla da se posuđuju ni ovdašnjim državnim firmama.

Prije nego što je banka isplatila onih 350 hiljada beogradskom preduzeću, sa njima je 23.12.1998. potpisala Ugovor o kratkoročnom deviznom kreditu, u kojem je precizirano da će "Zekstra" pare vratiti do 31.01.1999. godine, te da će za tu uslugu banci platiti kamatu od 1,5 posto. Dodik se protiv ovog dijela Ugovora nije bunio zato što on i Dragan Đurić, suvlasnik zemunske firme, nisu ni imali namjeru da vraćaju kredit. Jer, Đurićev kompanjon u toj firmi bio je niko drugi do Milorad Dodik.

Koliko im se žurilo, svjedoči i činjenica da je Ugovor između Agroprom banke i "Zekstre" potpisan isti dan kada i Ugovor između Vlade RS i banke.

Kada je došao 31. januar 1999. godine i banka od "Zekstre" nije ništa naplatila, uslijedio je, na molbu beogradske firme, aneks 1 Ugovora o kratkoročnom deviznom kreditu, kojim se precizira da će to preduzeće pare vratiti do 01.03.1999. godine.

"Zekstra" u februaru te godine vraća samo nešto više od 10 posto uzetog novca, odnosno 47 hiljada KM, i zbog toga im banka upućuje dopis u kojem ih obavještava da do novog predviđenog roka (01.03.1999. g.) moraju izmiriti preostale 303 hiljade KM i uz to još 9.526,60 KM na ime kamata. Zekstra" se nije obazirala ni na taj, a ni na ostale dopise iz banke i pare nije vraćala.

Formiranje taxi službe u Beogradu i Zemunu

Za 350 hiljada maraka kupljeno je jedanaest novih automobila "opel astra" i u okviru firme "Zekstra rent a car" organizovana je u Beogradu i Zemunu taksi služba. Ali, ne zadugo, jer je 24. marta 1999. godine krenula akcija NATO-a protiv tadašnje SR Jugoslavije, pod imenom "Milosrdni anđeo". Sve automobile Dodik je iz Beograda prebacio na svoje imanje u Bakincima kod Banjaluke. Čim je opasnost minula, "astre" su ponovo otišle za Beograd. Trajalo je to do septembra 2000. godine, koja je bila izborna. Sva vozila ponovo su dovezena u RS.

U to vrijeme na čelu Agroprom banke nalazio se Miroslav Soldat, postavljen na tu funkciju u maju 2000. godine. Miroslav je muž Irene Soldat, tadašnje poslanice SNSD-a u Narodnoj skupštini RS. Dodik je Soldata “nagovorio” da iz deviznih sredstava banke, onih 303 hiljade KM, koliko je “Zekstra” ostala dužna, vrati u budžet RS, a njemu je predao onih 11 izraubovanih "opel astri" da se njihovom prodajom naplati.

Naravno da 11 polovnih automobila nije bilo moguće prodati za 300 hiljada maraka, već za nekih pedesetak, što znači da su na ovaj način oštetili “Agroprom banku” za preko 250 hiljada KM i tako znatno umanjili njenu vrijednost u privatizacionom procesu.

Soldat uopšte iz sredstava banke nije morao vraćati pare budžetu, jer su one dodijeljene komisionim kreditom, koji štiti banku kao posrednika.

Soldat je svojevremeno pokušao da demantuje ovu tešku nezakonitost, tvrdeći "da je Vlada bila okvirni garant Ugovora između banke i 'Zekstre'”, što je netačno. Ako bi bilo tako, onda je Vlada RS mogla samo garantovati da će vratiti novac banci, ukoliko to ne učini beogradska firma, što je van svake poslovne logike. Soldat je tada potvrdio da je banka uzela automobile “opel astra” kao naknadu za neisplaćeni kredit, čime je praktično konstatovao počinjenu zloupotrebu.

Treba istaći da je posljednjih dana svog prvog premijerskog mandata Dodik banjalučkoj verziji beogradske firme "Zesktra" dodijelio još jedan kredit vrijedan 250 hiljada KM. Učinio je to 31.12.2000. godine preko tadašnje "Kristal banke", iako premijer po zakonu ne može napraviti ni jedan jedini finansijski aranžman iz javnih sredstava. Ni te pare, naravno, nikada nisu vraćene.

Čišćenje robne kuće

Tokom drugog premijerskog mandata Milorad Dodik nastavlja s privatnim poslovima. Radi sa istim partnerima i poslove koje nije stigao do kraja obaviti u vrijeme prvog mandata, završava u narednih pet godina. I širi ih... Tako se njegovim ponovnim dolaskom na vlast u RS na velika vrata vraća i “Zekstra”.

Miroslav Mišković

Uz “Zekstru” se sada pojavljuje i srpski tajkun svih tajkuna Miroslav Mišković.

Dokumenti koji su u našem posjedu potvrđuju da je samo na jednom kvaziprivatizacionom projektu, čiji su inspiratori Dodik, Mišković i Đurić, za osam miliona maraka oštećena RS. Sve je urađeno preko firme “Darta”.

 “Darta” je 65 posto državnog kapitala u takozvanom „Srpskom Oslobođenju“, kupila za 100 maraka. Nakon toga “Dartu” kupuje “Zekstra”, a onda počinje brzopotezno višemilionsko zaduživanje i stavljanje imovine “Oslobođenja” pod hipoteku. Preduzeće se zadužilo kod komercijalnih banaka za čak 4 miliona maraka više od vrijednosti imovine, odnosno duplo više od limita koji je firmi odobrila nekadašnja Direkcija za privatizaciju.

Sve ovo navedeno je i u izvještaju revizora o kontroli finansijskih izvješataja u “Oslobođenju” za 2007. godinu. Eksplicitno se navodi da je „Oslobođenje“ uzimalo hipotekarne kredite, a veći dio novca je potom, u vidu beskamatnih pozajmica, davalo svom većinskom vlasniku. Suštinski, imovina firme je svjesno žrtvovana, kako bi se od banaka uzeli milioni, koje su potom nezakonito izvučeni iz firme. Epilog je da “Oslobođenje” i “Darta” kredite ne mogu vratiti.

Priča o prevarama sa “Dartom” i “Oslobođenjem” ne staju na ovom mjestu. Ove firme 2008. godine kupuje Mišković, odnosno njegova “Delta DMD”.

Jasno je da ovdje nisu čista posla, jer Mišković nije imao ama baš nijedan jedini razlog da kupuje propale firme, osim ako nije riječ o zametanju tragova. Možda bi ova prevara i ostala neotkrivena da se zaposleni u ovdašnjoj Investiciono - razvojnoj banci nsi zainteresovali za slučaj. “Delta DMD” kažnjena je sa četiri miliona KM, jer se firma “Darta”, koju su kupili od “Zekstre”, zadužila 4 miliona maraka preko limita koji im je dozvoljen ugovorom o privatizaciji.

Nakon ovoga, “Delta” podnosi zahtjev Vladi RS da ih oslobodi plaćanja višemilionske kazne. Vlada im izlazi u susret, iako su se neki članovi Savjeta za privatizaciju pobunili. Na sve ovo, Dodik je rekao da uopšte nije upoznat sa navedenim detaljima. Još je istakao da u okviru opštih procesa stabilizacije privrede to nije jedini primjer.

Boska

Dodik, Mišković i Đurić napravili su, za sebe, odličan posao i sa Robnom kućom „Boska“, koja se nalazi u strogom centru Banjaluke. „Boska“ je privatizovana, a prema svim raspoloživim informacijama, plaćena je novcem iz budžeta RS! Još niko nije video taj privatizacioni ugovor.

Priča sa «Boskom» krenula je oktobra 2008. godine, kada je oglašeno potpisivanje privatizacionog ugovora kojim se konzorcijumu «Delta-Zekstra», čiji su vlasnici Mišković i Đurić, prodaje Robna kuća za tri miliona evra. (Interesantno je da su u to vrijeme trajale i akcije oko „Oslobođenja“/“Darte“, što samo svjedoči o dobro planiranim poslovima).

Tada je naglašeno da se investitor obavezao na ukupna ulaganja od 40 miliona evra, što je, sada je potpuno jasno, bila samo još jedna u nizu olako datih, i nikada ispunjenih, obećanja.

„Investitori“ nikada nisu imali namjeru da bilo šta ulažu u «Bosku», već da preuzmu plac i objekat u epicentru grada, koji vrijedi desetine miliona, a da pri tom ne daju ni marke. Kako bi prevara oko «Boske» bila što ubjedljivija, angažovan je Mišković, koji je svojim autoritetom najbogatijeg srpskog špekulanta trebao da naglasi ozbiljnost posla.

On je oktobra 2008. godine Banjaluci obećao šoping-molove, da bi šest mjeseci kasnije radnici «Boske» satima držali zaključane u kancelarijama direktora Ljubomira Dakića i Miru Kuvelju, predsjednika Nadzornog odbora, zahtijevajući da im se isplate 22 plate, te brojne druge naknade koje nisu primili.

Povod za štrajk je bila činjenica da "Delta - Zekstra" nije uplatila predviđena tri miliona evra za kupovinu 58 posto državnog kapitala "Boske". "Delta-Zekstra" je tražila od Vlade produženje roka za uplatu prvo do 28. februara, a onda i do 26. marta 2009. godine, nakon čega su saopštili da nemaju namjeru da daju novac. Potom na scenu stupa Dodik i nudi da Vlada RS izmiri 80 posto plata zaposlenih, otpremnine i dažbine, sve u vrijednosti 3 miliona maraka.

U to vrijeme, u Narodnoj skupštini Republike Srpske usvojene su vladine mjere za ublažavanje negativnih efekata svjetske ekonomske krize, u koje je ugrađena i odrednica u kojoj se naglašava mogućnost plaćanja cijene državnog kapitala na rate u preostalim neprivatizovanim preduzećima. Ova odredba primijenjena je na privatizaciju Robne kuće.

Ona tri miliona kojima su isplaćene radničke plate i dažbine, Dodik je, faktički, poklonio “Delta Zekstri”, jer im je očistio dugove robne kuće, Uz sve to, vlasnici “Boske” zaradili su su dodatnih milion i dvjesta hiljada maraka, koliko je “Boska” potraživala za iznajmljene prostore i od raznih drugih komintenata, a među dužnicima se nalazila i Vlada RS.

Vezani tekstovi:

I jare i pare, tri primjera bez primjera

http://slobodanvaskovic.blogspot.com/2012/10/propast-firme-nova-borja_26.html

Đurić iz Boske izvukao milione, a RS nisu plaćeni krediti, porezi i dažbine

http://slobodanvaskovic.blogspot.com/2013/08/uric-iz-boske-izvukao-milione-rs-nisu.html