piše: Slobodan Vasković
Slučaj blokade računa “Alumine”, koje je naložio Osnovni sud Zvornik po zahtjevu firme “Pavgord”, toliko je originalno nezakonit i kriminalan, da će, izvan svake razumne sumnje, naći svoje vrlo visoko mjesto u Planetarnim analima pravosudnog beščašća.
Dokument, koji objavljujem, Rješenje Višeg privrednog suda u Banjaluci, doneseno 24.06.2015. godine, svjedočanstvo je da “Pavgord” nikako i nikada nije imao pravo da na bilo koji način blokira račune “Alumine”, niti da bilo šta potražuje od ove firme.
Nevjerovatno je da je ovo Rješenje Višeg suda potpuno ignorisao Osnovni sud u Zvorniku, defakto ga poništio, i donio svoje presude, potpuno drugačije, od već presuđenog.
Još je nevjerovatnije da pojedini visoki funkcioneri Režima javno zagovaraju dogovor sa firmom “Pavgord”, da insistiraju da mu se priznaju fiktivna, nepostojeća potraživanja i da mu se preda firma.
Ovdje je na djelu Državni Kriminal i nadležno Tužilaštvo i MUP bi vrlo lako mogao da pronađe krivce i utvrdi odgovornost svih koji imaju namjeru predati “Aluminu” Gordanu Pavloviću, vlasniku firme “Pavgord”, kada bi samo pokušali da rade svoj posao.
Klan koji stoji iza “Pavgorda” toliko je moćan da je uspio pravosnažno presuđena rješenja u korist “Alumine” jednostavno “baciti u zaborav”, a potom presudama drugih sudova, koji se, kao i oni prvi, nalaze u Republici Srpskoj presuditi u ime “Pavgorda”.
Da bi bilo jasno o čemu se radi, bitno je navesti genezu događaja koji su prethodili donošenju odluke o blokadi računa “Alumine”, potom njegovoj deblokadi i javnom otimanju “Alumine”, koje je u toku.
Geneza
-“Pavgord” je sa “Ukio bankom” zaključio Ugovor o kupoprodaji dana 20.11.2014. godine kojima je, navodno, “Ukio banka” na “Pavgord” prenijela dio kriminalnog potraživanja u iznosu od 122 miliona KM, nastalog po osnovu ugovora o kreditima između “Ukio banke” i njenih povezanih lica.
-“Pavgord” je dana 15.01.2015. godine sa “Ukio bankom” zaključio i notarski Ugovor o prenosu kolaterala, a koji su obezbjeđivali gorepomenute kriminalne kredite. Neki od tih kolaterala su i zaloge koje je dala “Alumina”, a po osnovu kojih je bio blokiran račun “Alumine”.
-“Pavgord” je dana 15.01.2015. godine sa “Ukio bankom” zaključio i notarski Ugovor o prenosu kolaterala, a koji su obezbjeđivali gorepomenute kriminalne kredite. Neki od tih kolaterala su i zaloge koje je dala “Alumina”, a po osnovu kojih je bio blokiran račun “Alumine”.
Treba imati u vidu da je “Alumina” pomenute zaloge dala kada su njom (cijelom firmom “Birač” i njegovim kćerkama-firmama) upravljali Litvanci - Vladimir Romanov&co, koji su, takođe, tada upravljali i “Ukio bankom”.
Bilo je to, jednostavno rečeno, porodično potapanje “Birača”/“Alumine”, odnosno pranje para, koje je samo dio od ukupno otetih milijardu maraka iz zvorničke firme.
-“Ukio banka” je po osnovu spornih zaloga 2013. godine pokrenula izvršni postupak protiv “Alumine” pred Okružnim privrednim sudom u Bijeljini.
-Početkom 2015. godine, “Pavgord” podnosi prijedlog da se u izvršnom postupku zamijeni sa “Ukio bankom” protiv “Alumine”, a po osnovu notarskog Ugovora o prenosu kolaterala.
-Okružni privredni sud u Bijeljini odbija ovaj prijedlog “Pavgorda” i ta odluka je potvrđena od Višeg privrednog suda u Banjaluci dana 24.06.2015. godine, te je kao takva pravosnažna.
-ZNAČI, pravosnažno je presuđeno da se “Pavgord” ne može izvršavati protiv “Alumine” i da, pojednostavljeno rečeno, nema nikakve šanse da zvorničkoj firmi blokira račune.
Nakon ove presude Klan uzima stvari u svoje ruke.
Formiranje paralelnog pravosudnog sistema
-Nakon ove presude, cijeli izvršni predmet se prebacuje u postupanje Osnovnog suda u Zvorniku, jer se Okružni privredni sud u Bijeljini oglasio nenadležnim.
Osnovni sud u Zvorniku je jedino mogao da odlučuje da li se može “Ukio banka” izvršavati protiv “Alumine” ili ne, a nikako nije mogao presuditi u korist “Pavgorda”.
Na ovom mjestu dolazimo do ključnog momenta kada Osnovnu sud u Zvorniku sam sebe proglašava isključivo nadležnim za ovaj slučaj i počinje ga ispočetka, iako za to nije postojao nikakav zakonski osnov. Ali, ko za zakon haje kada su stotine miliona KM u pitanju i interesi Klana, koji, preko njih, želi da se dokopa “Alumine”.
Osnovni sud u Zvorniku otpočinje formiranje paralelnog pravosudnog sistema u Republici Srpskoj.
Ignorišući pravosnažno Rješenje kojim se onemogućava “Pavgordu” da vodi izvršni postupak protiv “Alumine”, sudija Osnovnog suda u Zvorniku Jelena Todorović je 13.06.2016. godine donijela novo Rješenje kojim dozvoljava “Pavgordu” da se može naplatiti od “Alumine”. Ovu nevjerovatnu odluku potvrđuje Okružni sud u Bjeljini u proteklih mjesec dana, što svjedoči da u Republici Srpskoj Paralelno Pravosuđe postaje sve kompleksnije i da se u njemu nalazi sve više Sudova!!!
Da naglasim još jednom: sudija Jelena Todorović ignorisala je već presuđenu stvar Višeg privrednog suda u Banjaluci, kao da ta institucija i ne postoji, stavila se iznad nje i omogućila “Pavgordu” da se izvršava protiv “Alumine”!!! Sve je to potvrdio i Okružni privredni sud u Bijeljini.
Ovdje je riječ o nevjerovatno drskom, bezobraznom, nezakonitom i kriminalnom projektu!
“Pavgordu” je bilo bitno da se on upiše umjesto “Ukio banka”, jer, u suprotnom, sav novac sa računa “Alumine”, kada bi, eventualno, bila blokirana ide u Litvaniju, u stečajnu masu “Ukio banke”, pa ne bi bilo svrhe lobirati.
“Pavgordu” je pravosnažnom presudom Sud onemogućio da se izvršava protiv “Alumine”, ali sudija Jelena Todorović ovu činjenicu, kao i Privremenu mjeru o zabrani blokade računa “Alumine” potpuno ignoriše.
Sudija blokira “Aluminu” 12.04.2017. godine i tada počinje prava drama i, što ne reći, preuzimanje “Alumine” od Klana, koji stoji iza cijelog ovog slučaja. I koji je, bez sumnje, jači od Republike Srpske, čim u ovom entitetu može da formira svoje Sudove, ima svoje ministre, funkcionere u svim institucijama…
“Dobrotvori”
Račun “Alumine” je “Pavgord” deblokirao na rok “do 60 dana”, 26.04.o.g., a predstavnici ove firme pokušavaju Klan da predstave kao “Dobrotvore” i nude pregovore u kojima bi Gordan Pavlović navodno odustao od dijela navodnog potraživanja, koje iznosi 154 miliona KM.
Pitanje je ko bi zaista odustao od desetina miliona KM, ako je Zakon na njegovoj strani i ako su sva dokumenta o potraživanju validna? Niko, a posebno ne Pavlović, koji je tajkun i do ogromnog bogatstva je došao sumnjivim poslovima.
Pitanje je i zašto se dio ministara iz Vlade RS zalaže za dogovor sa Pavlovićem, kada postoje presude koje svjedoče da je “Alumina” napadnuta falsifikatima i uz pomoć Podzemlja?!
Pitanje je i zašto o svemu ovome gromko ćuti Dodik i zašto ne pokreće nikakve radnje ni u Režimu, kojim upravlja, ali ni u stranci, kojom navodno vlada, i u kojoj su osobe što su i dovele do pokušaja otimanja firme od koje živi Zvornička regija?!
Pitanje je zašto se Dodik plaši Klana i “Dobrotvora” u tolikoj mjeri da ne smije da pisne o cijelom slučaju i stvari nazove njihovim pravim imenom - Mafijaškim poslovima?!
(Istina, bilo bi zaista previše za očekivati od Izvršioca Mafije da bilo koga optuži za Mafijaške poslove!).
(Istina, bilo bi zaista previše za očekivati od Izvršioca Mafije da bilo koga optuži za Mafijaške poslove!).
Sve su prilike da se Dodik, nakon prvobitnog šoka od napada Klana i stavljanja u izgubljenu poziciju, djelimično oporavio, progutao što se progutati mora i krenuo da, kao i obično, igra dvostruku igru. (nastaviće se)