Piše: Slobodan Vasković
1.
Davor Šešić je dijete SDS-a, u to nema nikakve sumnje. On je 2012. godine sa liste SDS-a izabran za odbornika u Skupštini grada Banjaluka. Nakon toga, on je u dva navrata, 2014. godine i 2018. godine, sa liste SDS-a biran za narodnog poslanika u Narodnoj skupštini Republike Srpske.
2.
SDS je Šešiću dao sve što ima. Ne treba zaboraviti da on nema niti dana radnog staža u profesiji za koju se školovao (pravnik), kao i da on godinama živi samo od bavljenja politikom i to značajno luksuznije od prosječnog glasača SDS-a.
3.
Na opštim izborima 2018. godine Šešić je bio nosilac liste SDS-a za izbornu jedinicu 3 (banjalučka regija). Ta pozicija, sama po sebi, garantuje prolazak u Narodnu skupštinu Republike Srpske.
SDS je tada Šešiću dao prednost u odnosu na Nedeljka Glamočaka, koji je i u to vrijeme vršio funkciju potpredsjednika SDS-a. Zaobilaženjem Glamočaka SDS je bez ikakvog razloga pogodovao Šešiću.
4.
Umjesto da bude zahvalan stranci na ukazanom povjerenju, ničim zasluženim, Šešić je nakon reizbora za narodnog poslanika 2018. godine nastavio sa svojim dotadašnjim odnosom prema stranci.
Taj odnos se najjednostavnije može opisati kao nerad, jer je njegov angažman na jačanju stranačke infrastrukture u Banjaluci ravan nuli.
Povremeno davanje izjava za medije i pojavljivanje na terenu samo u toku kampanje nije angažman koji se očekuje od nekoga kome stranka povjeri mjesto nosioca liste na opštim izborima, a posebno ne u situaciji kada se time zaobilaze drugi funkcioneri stranke, sa dokazanim rezultatima.
5.
Ovdje je bitno istaći i da Glamočak dolazi iz opštinskog odbora SDS-a Kotor Varoš, a taj odbor je jedan od najboljih odbora te stranke.
Na proteklim izborima SDS je u Kotor Varoši dobio 25,72 % glasova i 8 odbornika (najviše od svih stranaka).
Za razliku od Glamočakovog rezultata, Šešić se može „pohvaliti“ sa mizernih 4,03 % glasova u Banjaluci (samo jedan odbornik).
Nema sumnje da je SDS na opštim izborima 2018. godine napravio veliku grešku protežirajući neradnika Šešića u odnosu na Glamočaka.
6.
Šešić u periodu od opštih izbora 2018. godine do lokalnih izbora 2020. godine gotovo da se nije pojavljivao u stranačkim prostorijama SDS-a u Banjaluci. Umjesto da obilazi mjesne odbore i jača stranačku infrastrukturu na terenu, Šešić je nastavio da uživa u blagodetima svoje poslaničke plate, ne mareći za partiju.
Znajući da će SDS zbog zapuštene stranačke infrastrukture u Banjaluci doživjeti debakl, Šešić je „elegantno“ izbjegao da bude nosilac odborničke liste za taj grad.
Iako je lično Mirko Šarović od njega tražio da predvodi odborničku listu, Šešić je istog uslovio sa prohtjevima za koje je unaprijed znao da ne mogu biti ispunjeni. On je tražio da bude kooptiran u Predsjednitvo SDS-a.
Šarović je taj ničim zaslužen zahtjev odmah odbio, nakon čega je Šešić rekao da neće da predvodi odborničku listu. Svima unutar SDS-a je tada bilo jasno da Šešića uopšte ne zanima pomenuta funkcija i da je postavljanje ultimatuma Šaroviću imalo samo za cilj da Šešić izbjegne da predvodi odborničku listu, kao i odgovornost za očajan rezultat stranke u Banjaluci.
7.
U toku kampanje za protekle lokalne izbore Šešić se rijetko pojavljivao na skupovima SDS-a u Banjaluci. Umjesto toga, on je u Banjaluci učestvovao u kampanji druge političke stranke, čime je izdao SDS.
Bolje upućeni govore da je Šešić imao 60.000 „razloga“ za takav maćehinski odnos prema svojoj stranci. Na žalost po Šešića, istina se brzo otkrije. U ovom slučaju upravo je osoba koja je Šešiću dala 60.000 „razloga“ za izdaju SDS-a, nakon lokalnih izbora počela da priča po Banjaluci da je Šešiću dala prvo 10.000 tih „razloga“, a nakon toga, u samom finišu kampanje, još 50.000 tih „razloga“.
8.
Nakon katastrofalno lošeg rezultata SDS-a u Banjaluci na lokalnim izborima, Šešić je nastavio sa svojim „meditiranjem“. Na njegovu žalost, Mirko Šarović je nakon lokalnih izbora odlučio da preduzme nešto po pitanju obnavljanja stranke u Banjaluci.
On je taj zadatak povjerio Milanu Radoviću, čije se učlanjenje u SDS, u decembru 2020. godine, već sada može nazvati punim pogotkom po tu stranku.
SDS-u je bila potrebna nova enegrija, a Radović je u proteklih šest mjeseci pokazao da je ima napretek.
9.
Po ugledu na Radovića, nekoliko mjeseci kasnije, u martu 2021. godine, u SDS-u se priključio načelnik opštine Šamac, Đorđe Milićević, sa svojih sedam odbornika.
Taj potez smatram podjednako značajnim za SDS poput dolaska Radovića, jer je načelnik Milićević mlad i izrazito kvalitetan kadar, te je za očekivati da će on u budućnosti biti jedan od najznačajnih funkcionera te stranke.
Za očekivati je da trojac Đorđe Milićević – Ljubiša Petrović – Rado Savić na izborima 2022. godine u potpunosti „potopi“ Crvenu Sektu u izbornoj jedinici 6.
10.
Nakon dolaska „svježe krvi“, SDS je počeo da pokazuje znakove oporavka i da zadaje udarce Crvenoj Sekti na njenim terenima.
Tako je u junu 2021. godine SDS preuzeo od SNSD-a skupštinsku većinu u opštini Prnjavor. Da se radi o teškom udarcu za SNSD najbolje pokazuje nervoza koja „kipti“ iz načenika Prnjavora Darka Tomaša.
Kada smo već kod Crvenih Sektaša, Tomaša i njegovog Prvosveštenika Milorada Dodika obavještavam da će sličnih „aperkata“ od SDS-a dobiti i u narednom periodu. Da ne bi bilo kako nisam napisao!
11.
Uvidjevši da se SDS uspiješno obnavlja, Dodik je u proteklim mjesecima probudio nekoliko svojih „spavača“ u toj stranci. On je narednio narodnim poslanicima Željku Babići i Milanu Tubinu da napuste SDS i priklone se režimu.
Nakon toga, Davor Šešić se samoinicijativno pridružio Dodikovom Klubu Papaka.
Razlog je to što je Šešić shvatio da za neradnike poput njega SDS ubuduće neće rezervisati bilo kakvu poziciju, a posebno ne poziciju nosioca liste za Narodnu skupštinu Republike Srpske.
Po imenovanju Radovića za povjerenika za Banjaluku, Šešić je prvobitno pristao da bude u njegovom timu, ali je ubrzo shvatio da to znači ozbiljan rad na terenu.
On se tada odlučio za lakši posao, koji mu je ponudio Dodik - da podriva stranku iznutra do opštih izbora, što Šešić i čini napadujući funkcionere SDS-a na dnevnom nivou.
12.
Treba reći da unutar SDS-a ima različitih mišljenja, što je dobra stvar za svaku stranku. Međutim, mjesto za iznošenje tih različitih mišljenja nije parlament, gdje bi trebalo da djeluju zajedno protiv Režima, ma šta lično, unutar stranke, mislili jedni o drugima.
To pravilo unutar SDS-a poštuju svi izuzev Šešića i još nekoliko drugih Dodikovih „spavača“. Svima je jasno da Šešić javno napada stranku po nalogu Dodika i da će sa tim napadima nastaviti do opštih izbora.
13.
Ukoliko SDS želi da zadrži sadašnji trend oporavka, onda ta stranka mora Dodikove spavače eliminisati što prije, jer to nije posao koji se radi u izbornoj godini. U pogledu toga, SDS treba da se ugleda na SNSD. Iako u Crvenoj Sekti „kipti na sve strane“ od međusobnih sukoba zaraćenih frakcija, niko od Sektaša ne iznosi prljav veš u javnost. Posljednji koji je to uradio je Drago Kalabić, koji je, nakon što je to učinio, ekspresno isključen iz stranke.
14.
SDS pod hitno treba da isključi Šešića iz svog članstva. Šešiću je ta stranka dala sve, a on se pokazao ekstremno nezahvalnim. Njegovo isključenje ne može da napravi bilo kakvu štetu SDS-u, jer je Šešićev doprinos toj stranci u proteklim godinama ionako bio ravan nuli.
