Premijerka Željka Cvijanović dijeli milione maraka nepostojećim firmama

piše: Slobodan Vasković

I nova Vlada RS nastavlja kontinuitet prethodnih-razbacivanje para na fiktivne firme. U Službenom glasniku RS, broj 34 (26.04.2013.), objavljena je odluka Vlade RS o dodjeli sredstava za podršku investicijama i zapošljavanju. Dodijeljeno je ukupno 14.308.000 KM i ta sredstva su nepovratna.

Sredstva su dodijeljena iz programa podrške investicijama i zapošljavanju, ali niko se zaposliti od tih para neće, a podrška je data jedino prevarantima.

Firma „Green Power“ d.o.o. obnovljivi izvori energije Bjelosavljevići-Sokolac dobila je 273.000 KM za realizaciju projekta „pogon za proizvodnju električne energije, toplotne energije i drvenog peleta“.

Sve bi bilo u redu, da ta firma postoji igdje drugo sem na papiru. „Green Power“ nema ni kancelariju na Sokocu, niti kontakt telefon, niti ima jednog jedinog zaposlenog. Jednostavno rečeno, ta firma je čista fiktiva.

U avgustu 2010. godine osnovana je „Green Power“ d.o.o. Sokolac, koju zastupa Zoran Petrovič iz Tržina, Slovenija. Petrovič je vlasnik 90% kapitala, a Opština Sokolac 10 %. Osnivački ulog je 2000 KM. Opština je dala zemljište kao svoj dio u učešću.

Petrovič je tvrdio da je dobio kreditna sredstva od Svjetske banka i to 34 miliona dolara, i da su sredstva operativna. Golema laž, nema šta.

Petrovič je, odbornicima SO Sokolac, koji su te 2010. svi odreda podržali osnivanje ove firme, obećao da će Objekat (fabrika) imati dimenzije - 80 m dužina, 50 metara širina, a 9 metara visina.

Firma bi, tvrdio je Petrovič, zapošljavala 55 radnika, koji bi on navodno poslao na obuku u SAD.

 

Ništa od toga se nije desilo, u Bjelosavljevićima kod Sokoca je i dalje ledina, a RS je ostala bez 273.000 KM koje su date prevarantima. U strategiji razvoja opštine Sokolac ova firma uopšte se ne spominje.

Ako sva šteta bude u ovome, biće to odlično, jer je Vlada RS dala 9 miliona KM firmi „R-S Silikoni“ za realizaciju projekta „Pogon za proizvodnju Si metala“. I iza ove firme stoje slovenci/italijani/ko-zna-ko, koji su nedavno stigli na teritoriju opštine Mrkonjić Grad.

Tu su kupili stotinjak dunuma zemlje, porušili objekte na njima, a ništa ne grade; zaposlili su tri četiri osobe, i dobili od Vlade RS devet miliona KM. Kako da realizuju projekat, kada nemaju ni baraku?! Znači, za ledinu su dobili ravno 9 miliona KM od Vlade RS. Nevjerovatno, do koje mjere ide bezobrazluk i ludilo vlasti. 

Očito je da je Vlada RS, pod vođstvom Željke Cvijanović, postala jedan od vodećih ulagača u slovenačke fiktivne firme. 

Ekskluzivno: Izvještaj SIPE protiv Budimira

piše: Slobodan Vasković

Izvještaj SIPE protiv Živka Budimira, uhapšenog predsjednika Federacije BiH, potvrda je da je on lišen slobode bez ijednog jedinog dokaza (vidi dokumente).

Kada pročitate Izvještaj o počinjenom krivičnom djelu Agencije za istrage i zaštitu, uvidite da se Budimir spominje jedino kao osumnjičeni i nikako više. Nema ga ni u kakvom „presretnutom razgovoru“, niti bilo kakvom sastanku na kojem se dogovara uzimanje novca kao protivusluga za pomilovanje osuđenika.

U Izvještaju SIPE gotovo da i nema dokaza ni protiv drugih osumnjičenih, a cijeli ovaj slučaj najobičnija je farsa i plod je političkih sukoba u Federaciji BiH. Budimir je žrtva svojih političkih neprijatelja iz „Četvorke“, koju čine SDP BiH, SBB BiH, HDZ i HDZ 1990, tu nikakve dileme nema.

Nema dileme ni oko toga da su institucije BiH, Tužilaštvo BiH, SIPA i OSA, u ovoj farsi zloupotrijebljene na najgori mogući način i da sve ukazuje da je došlo Zadnje Doba, u kojem će se neposlušni, nepodobni i oni koji se ne sviđaju ovdašnjim političkim mafijašima odvoditi u noć i netragom nestajati.

Uostalom, pročitajte krivičnu SIPE, pa zaključite sami.

Drama u Sarajevu završena: SIPA uhapsila Adija Karića

Piše: Slobodan Vasković

Pripadnici SIPE večeras su u Sarajevu uhapsili Adija Karića, “svjedoka” protiv pritvorenog predsjednika Federacije BiH Živka Budimira. Tužilaštvo BiH tereti Karića da je Budimiru plati „oko 5000 KM“ da bi dobio pomilovanje.

SIPA večeras u Sarajevu pretresa kabinet predsjednika Federacije BiH, češljajući Budimirove putne naloge, nadajući da će doći do novih dokaza o tome kako je on ogrezao u teški kriminal i korupciju.

Drama u Sarajevu: Potjera SIPE za “svjedokom” protiv Budimira

piše: Slobodan Vasković

Pripadnici SIPE u potjeri su za Adijem Karićem koji se tereti da je uplatio, kako je navelo Tužilaštvo BiH, „oko 5000 KM“ da bi dobio pomilovanje od Živka Budimira.

Međutim, uopšte se ne zna da li je Karić pomilovan, samo se zna da je dobio poziv da krene na odsluženje zatvorske kazne.

Najsmješnije u svemu je što ni Tužilaštvo BiH ni SIPA do dana današnjeg nisu saslušali Karića u vezi sa ovim slučajem.

Federalna televizija danas je, prema mojim saznanjima, došla do Karića koji je demantovao svaku umiješanost u slučaj „Budimir“.

Nakon što su u SIPI saznali da je Karić dao izjavu za FTV, krenula je potjera za njim, kako bi ga uhapsili i, vjerovali ili ne, uzeli izjavu od njega.

Akcija je još uvijek u toku, a sve ovo što se dešava zaista potvrđuje da je u Federaciji BiH izvršen državni udar.

Budmir se tereti i da je uzeo novac za pomilovanje Merseda Hadžića, opakog razbojnika poznatog i pod imenom Mirso Švicarac. Ispostavilo se da ni to nije tačno.

„Istražioci SIPE, koji su bili ubačeni u Barišićev krug, prvociorali su razgovor sa njim na temu pomilovanja Švicarca. Istražioci su tom prilikom bili ozvučeni i snimili su Barišića koji im je rekao sljedeće - Nisu uzete nikakve pare za pomilovanje Švicarca. Budimira je nazvao neki njegov prijatelj iz Hrvatske da mu to učini i on mu je izašao u susret“, tvrde moji izvori iz Tužilaštva BiH.

Preminuo Goran Mihajlović

Preminuo je Goran Mihajlović dobar čovjek, urednik i novinar. 

Istinska tragedija.

Vjerujem da si konačno našao mir, dobri moj prijatelju.

Bog neka ti dušu prosti.

Dosje: ATV - Alternativni Birač

Piše: Slobodan Vasković

Način izvlačenja novca standardan: Firma pčelica-matica, plus nekoliko parazitskih firmi, koje egzistiraju od saradnje sa firmom maticom. Novac se uvijek izvlači preko parazitskih firmi, dok se matično preduzeće zavaljuje u dugove, a najvredniji dijelovi mu se stavljaju pod hipoteku. I sve tako, dok u matičnoj firmi ima i kapi „novčane krvi“, a kada je nestane, to preduzeće se baca u „staro gvožđe“; firme paraziti se zatvaraju, a vlasnik svih tih pravnih lica ostaje bogat, srećan i uvažavan. Premda je riječ o pravom kriminalcu. Popularno rečeno, poslovanje preko povezanih lica sa transfernim cijenama najefikasniji je način brzog mlaćenja para. Birač je „najsvjetliji“ primjer. Porodica Romanov izvukla je iz njega preko milijardu dolara. Što se zna.

Ta cifra je strašna, ali ne bi bila „kraj svijeta“, kada u ovom entitetu ne bi poslovalo na stotine malih „Birača“, koji po istom principu, kao i onaj zvornički, izvlače novac. Varaju državu, a radnike drže i ostavljaju u beznađu. 

Među tim i takvim firmama je i banjalučka Alternativna televizija, čija uprava, na čelu sa Natašom Tešanović, primjenjuje recept „povezanih pravnih lica“ na jedan vrlo specifičan način. Toliko specifičan, da su Tešanovićeva i grupica njenih poslušnika sve bogatiji i bogatiji, novinari ATV-a (sem dvoje troje poltrončića, koje Tešanovićeva nagrađuje dodatnim stimulansima od marketinga i čija imena su mi poznata) sve siromašniji i siromašniji, a ATV u sve većoj dubiozi.

Postaće ta kuća  „prazna školjka“ kao i „Birač“, tu dileme nema, a situacija je toliko ozbiljna da novinari svakodnevno odlaze sa ATV-a. Uz to, kasni im i plata, jer para nema. I to plata, koju primaju u tri/četiri dijela, od kojih je jedan čuveni Bon, kojim mogu kupiti hranu.

Još u novembru/decembru 2011. godine objavio sam seriju tekstova o milionskim pljačkama preko marketinških agencija čiji je vlasnik Neven Kulenović (štićenik Zlatka Lagumdžije), u kojima jednu od glavnih rola ima ATV, preko Tešanovićkinog pulena Darka Aleksića. Riječ je o firmi “Mreža plus”, koju istražuje Interpol (i domaća tužilaštva) zbog pranja novca, te o firmi “Program plus”, koju je osnovala Tešanovićeva, preko svog vozača, nakon što je “pukla” afera oko “Mreže plus”.

Međutim, Tešanovićeva se ipak malo uplašila istrage oko „Mreže plus“, te se preko „Programa plus“ ne završavaju milionski poslovi, kao što je to bilo preko „Mreže“. Svjedoči to i činjenica da ta firma ima prihod u prošloj godini od svega 31.487 KM.

Treba istaći da je u njoj samo jedan uposlenik, ali i da „Program plus“ krajem prošle godine mijenja ime u „Media agent“ d.o.o Sarajevo. U ovoj godini intenzivno se pojavljuju na marketinškom tržištu, a iz promjene imena može se zaključiti da Tešanovićeva pokušava prikriti svaku vezu sa „Mrežom plus“ i odmaći se od te teme.

Dok su trajali sukobi oko „Mreže plus“ tokom 2010. i 2011.godine, Tešanovićeva inicira otvaranje još jedne firme, koja se zove CMT – „Commercial media travel“ d.o.o., Banjaluka.

CMT je vrlo interesantna firma iz mnogo razloga. Prvo, osnovana je na adresi Gundulićeva 33, a na istoj adresi je i ATV! Potom, njen osnivač i direktor je Drahmi Miskin, koji je i dan danas uposlenik ATV, a obavlja poslove obima „Katica za sve“ - od zamjenika direktora, šefa nabavke opreme, šefa finansija, šefa tehnike, pekara, ljekara, apotekara...

Miskim je očito nevjerovatan „ljudski resurs“, jer samo neko nadljudskih sposobnosti mogao bi stići obaviti sve silne poslove i na ATV-u i u CMT-u, koji je registrovan za sve, osim za emitovanje programa.

CMT posreduje za ATV, zaključuje ugovore sa klijentima, radi kompenzacije, fakturiše oglašavanje putem medija..., i sve to sa dva uposlenika.

Firma je osnovana avgusta 2011. godine, (osnivački ulog CMT-a je svega 2000 KM), a već 2012. imala je promet od 252.780 KM. Osnovano se postavlja nekoliko pitanja: Zbog čega je ATV-u potreban posrednik oko navedenih poslova, kada u istom tom ATV-u postoji služba za te poslove? Uz to, zbog čega ATV dozvoljava da Miskin, uposlenik te kuće, varedno zarađuje na račun iste te kuće, dok se najveći broj radnika ATV-a grči u neimaštini?

Nema sumnje da ovdje nisu čista posla! Posebno zbog činjenice da ne postoji ugovor kojim je ATV izdala poslovni prostor CMT-u, pa je ta kuća i na ovaj način oštećena. Pitanje je i kako je CMT uopšte dobio dozvolu da se registruje na adresi ATV-a i da li su konsultovani svi suvlasnici te TV kuće?

Pokušao sam taj odgovor saznati od Anđe Kuzek, Stojana Sumonje i Slavice Išaretović (sve troje posjeduju po 8 posto udjela u ATV-u, ukupno 24 posto), ali nijedno od njih nije htjelo da odgovori na moja pitanja. Njih je Tešanovićeva ranije otpustila, jer su se usudili upitati „gdje su pare iz „Mreže plus“?!

Interesatno je da i knjige ATV-u i CMT-u vodi isti računovodstveni biro. 

Podjednako je zanimljivo pogledati bilanse stanja i uspjeha ATV-a za protekle tri godine. Izvještaji su fino ušminkani, dobit je lani iznosila 10 hiljada KM, a ukupna zaduženja oko 4 miliona maraka, od čega na dugoročne obaveze otpada 2.820.827 KM, a na kratkoročne  1.224.881 KM.

ATV je samo u prošloj godini od institucija RS dobila 550 hiljada KM. Od toga je 400.000 KM kredit od IRB-a, sa rokom otplate od deset godina (grejs period 6 mjeseci), a ostatak od 150 hiljada je nepovratna donacija medijima koju je isplatila Vlada RS.

Ipak, kada se sve sabere i oduzme, ATV je finansijski mrtva kuća. Fino ušminkani mrtvac.

Međutim, veoma je interesantna jedna stavka u finansijskim izvještajima ATV-a.

Ta stavka je „potraživanje od kupaca“, a ona su u 2010 godini iznosila 0 (nula) maraka, što znači da je naplata bila idealna. Međutim, u 2011. godini dolazi do potpunog sloma naplate, jer na kontu „potraživanje od kupaca“ odjednom se pojavio minus od nevjerovatnih 783.188 KM. Ovaj nevjerovatni negativni obrt od 783.188 KM izaziva sumnje da je ovdje riječ o izvlačenju novca iz ATV-a, a za račun neke treće firme.

Bilo bi to vrlo bitno istražiti, jer nenaplativi dug u 2012. godini raste za nekih cca 46 hiljada KM i iznosi 829.277 KM.

Krajnje je sumnjiv ovaj frapantni rast nenaplativih potraživanja, a to mogu biti svjesno loše urađeni poslovi sa povezanim firmama i izvlačenjem novca.

Indikativno je da je ključna negativna godina 2011., a upravo tada je obznanjena afera ATV-a i „Mreže plus“, u vezi sa milinskim pranjem para. Moguće je i da je čak u „Mreži plus“ ostao taj novac zarobljen.

Ovu enormnu sumu lako je neutralisati, i moguće ju je otpisati na teret kapitala firme, čime bi bili oštećeni suvlasnici ATV-a. Da li je baš taj scenario na djelu, pokazaće sledeći finansijski izvještaji.

Neven Kulenović vlasnik/suvlasnik marketinških agencija “SV-RSA” i “Ujedinjeni mediji”, Darko Aleksić, suosnivač i direktor firme “Mreža plus”, čelnici Mareco Index Bosnia (MIB), jedine ovlaštene agencije za mjerenje gledanosti TV programa u Bosni i Hercegovini, te još niz firmi, u središtu su milionske afere, sa akcentom na “pranje novca”.

Ključno čvorište u mahinacijama teškim desetine miliona je firma “Mreža plus”, iz koje snažni linkovi idu prema Alternativnoj televiziji iz Banjaluke, te TV “Hajat” iz Sarajeva, i njihovim direktorima Nataši Tešanović i Elviru Švrakiću (koji su svojevremeno demantovali bilo kakve nezakonitosti).

Slovenački Interpol, koji je i otkrio pranje novca u kojem su, između ostalih, učestvovali Kulenović i Aleksić insistira da se ova milionska afera razmota, a cijeli slučaj trenutno je u Kantonalnom tužilaštvu.

Novac se otimao tako što su Kulenovićeve firme poslovale sa Mrežom plus, koja je posjedovala, primjera radi, gotovo sav reklamni prostor ATV-a.  Kulenović je novac od firmi koje je zastupao, uplaćivao Mreži plus, a ovi bi vrlo male cifre prebacivali na račune matičnih TV kuća, plaćajući im za reklamni prostor. Ostatak, lavovski dio, završavao je u džepovima Kulenovića i njegovih saradnika sa ATV-a i Hajata.  Mareco je namještao rezultate gledanosti, jer su na taj način Kulenovićeve firme mogle zaključiti mnogo vrednije ugovore sa komintentima.

“Mreža plus”, društvo za medijsko poslovanje i distribuciju programa osnovana je 2001. godine, a njeni suosnivači sem Darka Aleksića (ispred ATV-a), su bili Elvir Švrakić (direktor TV Hajat), Alija Behram (vlasnik RTV Mostar), Semir Salihović (direktor TV Tuzla), te Ante Krišto, čelnik TV “Oskar C” iz Mostara. Svi navedeni, sem Aleksića, su članovi Upravnog odbora tog društva, a petu (ili prvu) stolicu u tom tijelu koristila je Tešanovićeva. Cijeli ovaj projekat osmislili su, prema tvrdnjama Darka Aleksića, on i Nataša Tešanović, direktor ATV. Društvo je od početka imalo snažnu podršku međunarodne zajednice i njenih donatora.

Do previranja u društvu dolazi kada su Behram, Salihović i Krišto uočili da su izigrani u ovom poslu, te da su njihovim TV kućama uskraćena ogromna sredstva. Zatražili su reviziju poslovanja “Mreže plus”.

Još prije toga, uposlenici i suvlasnici ATV-a, Anđa Kuzek, Stojan Sumonja i Slavica Išaretović, koji su bili “nervni sistem” ATV-a, zahtijevali su od Tešanovićeve razjašnjenje odnosa na relaciji ATV - “Mreža Plus”, zbog čega su otjerani sa posla.

Nekoliko stvari u ovom obračunu Tešanovićeve sa „nervnim sistemom“ ATV-a je frapantno: prvo, Sumonja i Kuzek su osnivači ATV-a i zajedno sa direktoricom te medijske kuće, učestvovali su u podizanju televizije od „nulte tačke“, u čemu im se Slavica Išaretović pridružila nedugo nakon početka emitovanja programa. Druga bitna stvar je da su Sumonja, Kuzek i Išaretović suvlasnici ATV-a, jer svako od njih ima po osam posto (8%) udjela u toj kući. Udjele u vlasništvu dobili su po osnovu zasluga u stvaranju ATV-a. Zvuči apsurdno, ali je činjenica da je direktorica otpustila (su)vlasnike ATV-a. Uz to, njih troje bili su tada članovi Upravnog odbora Alternativne televizije.

Osim narečenog trojca, suvlasnici ATV-a su: Nataša Tešanović (30%), Darko Aleksić (kojeg SIPA i Interpol sumnjiče za pranje cca 2 miliona evra sa Nevenom Kulenovićem, vlasnikom nekoliko marketinških agencija i drugim osobama) ima 10 posto (10%) udjela, Dragana Banjac i Danko Matić posjeduju po osam posto (8%) udjela, dok famozni K2 kontroliše 20 posto vlasništva. „K2“ čini 25 radnika ATV-a, koji posjeduju po 0,8 posto udjela u vlasništvu.

Do sukoba između Tešanovićeve i trojca dolazi nakon što su Kuzek, Sumonja i Išaretović zatražili informacije o poslovanju „Mreže plus“, odnosno zahtijevali da se predoče poslovni odnosi između „Mreže plus“ i ATV-a. Predstavnik ATV-a u „Mreži plus“ bio je Darko Aleksić (direktor tog društva), a za deset godina postojanja te firme, preko njenih računa prešlo je najmanje 30 miliona KM. Sumnja se da je od te sume 10-12 miliona završilo u privatnim džepovima, umjesto na računima ATV-a i ostalih osnivača društva. Trojac je postavio pitanje: gdje su pare iz “Mreže plus” i zbog čega ATV radi za privatnu firmu, koja izvlači sav profit, a ovoj TV kući ostaju dugovi i otplata kredita?!

Ova dva odvojena procesa, uz Interpolovu istragu o krivičnom djelu pranja novca, u visini od 1.947.192 evra, ocrtali su obrise medijske hobotnice u BiH. Kao aktere ovog nedjela, Interpol je označio firme “SV-RSA”, “Mreža plus”, “Pink BiH Company”, “Ujedinjeni mediji” i “UFA Media”, te Nevena Kulenovića, Darka Aleksića, Anisa Kadrića, Stipu Prlića i druge.

Darko Aleksić, i njegovi mentori Tešanović i Švrakić, odbijaju reviziju poslovanja “Mreže plus”, nakon čega se održava Skupština društva (14.12.2010. g.) na kojoj Behram, Krišto i Salihović smjenjuju Aleksića sa mjesta direktora.

Aleksić & co ne prihvataju smjenu, i pokreću sudske procese da je delegitimizuju. Istovremeno, pripremaju novu prevaru u vidu formiranja novog društva “Program plus”, koje preuzima funkciju “Mreže plus” na ATV- u i Hajatu i dobavlja programe za njih. Aleksić čini novu veliku prevaru i sva materijalno - tehnička sredstva “Mreže plus” prebacuje u “Program plus”, i to svjevoljno. Naravno, to “svojevoljno” je uslovno rečeno, jer to nije mogao učiniti bez podrške Tešanovićeve i Švrakića. Aleksić je, jednostavnije rečeno, pokrao “Mrežu plus” i iz nje otuđio više od tri miliona KM; od čega million u vrijednim linkovima i dva miliona maraka, koliko je to društvo imalo tada programa (raznih, kolokvijalno rečeno, emisija) na zalihama.

Novopečeno društvo “Program plus” preko noći postaje milione vrijedno, a njegova struktura i sastav osnivača sami po sebi govore koliko je u cijeloj toj priči zakona. Osnivači firme “Program plus” su Milenko Samardžić i Emina Čaušević, a uložili su po 2000 KM kao ulog. Tako su sa uložene četiri hiljade, voljom Darka Aleksića, dobili preko tri miliona KM. Bitno je istaći da su osnivači društva, kao i u slučaju “Mreže plus”, ponovo fizička lica, pa je jasno da se ne želi čist odnos između ATV i “Programa plus”.

Uz sve to, osnivači “Programa plus” nisu ništa drugo do daljinski upravljač Tešanovićeve i Švrakića. Samardžić je vozač šefice ATV-a, dok je Čauševićeva Švrakićeva svastika, koja je u novoj firmi i direktor.

Nevjerovatno naivan potez Tešanovićeve, koji svjedoči o njenoj žurbi da, nakon zatražene revizije poslovanja “Mreže plus”, ovo društvo zatre i, istovremeno, osnuje novo, kako bi nastavila sa starim poslom. Dovesti ATV u situaciju da sa njenim vozačem (uz sve uvažavanje te vrste posla) sklapa i “rasklapa” milionske ugovore, više je nego jadno. Uz to, Samardžić je u sukobu interesa, jer on pripada famoznoj grupi “K2” suvlasnika ATV-a (njih 25 radnika posjeduje 20%), a njegov udjel je 0,8 posto. Posebno je problematično što je Tešanovićeva u “dil” sa “vozačem” ušla bez odluke Upravnog odbora ATV-a.