piše: Nebojša Vukanović
Grupa uglednih dubrovačkih
Srba i intelektualaca, predvođena dr Vladislavom Turnićem, podnijela je Sinodu
Srpske pravoslavne crkve Tužbu protiv hercegovačkog vladike Grigorija zbog
zloupotreba i štetočinskih aktivnosti protiv Crkve i srpskog naroda u
Dubrovniku.
U Tužbi se na 6 strana
detaljno govori o zloupotrebama i činjenici da je vladika zapostavio vjeru i
vjernike, a sa druge strane previše komercijalizovao Eparhiju i Dubrovačku
parohiju, kako se mnogo više vodi računa o biznisu i novcima, nego o duhovnom
životu. U tužbi se navodi da su se vladika i sveštenici udalji od naroda i
pravoslavnih vjernika u Dubrovniku i da ne obavljaju svoje dužnosti. Dr Turnić
je ugledni intelektualac koji je u najtežim vremenima, od 1991. do 1998.
godine, bio predsjednik Crkvene pravoslavne opštine u Dubrovniku, dio svoje
imovine u Dubrovniku je zavještao i poklonio Crkvi i Eparhiji, pa njegova Tužba
protiv vladike Grigorija ima posebnu težinu i značaj.
U Tužbi se, između ostalog,
navodi da vladika Grigorije i Eparhija u centru Dubrovnika iznajmljuju čak 20
stanova i 11 poslovnih prostora, od kojih se ostvaruje ogroman prihod, ali da
nije poznato gdje novci završavaju, jer vladika nikom ne polaže račune.
Dubrovački Srbi su ogorčeni vladikinom odlukom da otkaže Ugovor o zakupu
kancelarije od 15 m2 Srpskom nacionalnom vijeću grada Dubrovnika i
Dubrovačko-neretvanske županije, koje ima 25 srpskih vijećnika. Dr Turnić
posebno naglašava da je zakup prostorija otkazan bez bilo kakve najave i
razgovora vladike i sveštenika sa srpskim vijećnicima i vjernicima, te da je
ova štetna i nerazumna vladikina odluka ugrozila rad SNV u Dubrovniku.
U Tužbi se ukazuje na
veliku opasnost i činjenicu da je skoro 20 000 pravoslavnih Srba u Hrvatskoj
prešlo na katoličanstvo u poslednjih 25 godina, te da maćehinski odnos vladike
i sveštenika prema vjernicima ima trajne pogubne posledice i udaljava srpski
narod od Crkve. Vladika se potpuno odnarodio i u više navrata odbio da
razgovara sa srpskim vijećnicima i parohijanima, a sa druge strane ima veoma
bliske odnose sa katolicima i dubrovačkim biskupom Uzinićem.
U Tužbi i pratećim
dokumentima se navodi da sve do 1930. godine dubrovačka Parohija nije bila u
sastavu Eparhije zahumsko-hercegovačke i primorske, a do 1953. godine vjernici
i Skupština srpskih domaćina grada Dubrovnika su samostalno birali dubrovačkog
paroha, pa ukoliko patrijarh i članovi Sinoda uskoro nešto ne preduzmu da se
trajno riješi problem sa Grigorijem, dubrovački Srbi su pokrenuli peticiju da
se Dubrovačka parohija izuzme iz hercegovačke Eparhije i direktno potčini
patrijarhu i Sinodu SPC.
Tužba protiv vladike
Grigorija, sa pratećim dokumentima, izjavama i dokazima, poslata je patrijarhu
Irineju i svim članovima Sinoda Srpske pravoslavne crkve, a dubrovački Srbi se
nadaju da će najveći crkveni organi uskoro nešto poduzeti i umjesto Grigorija u
Eparhiju dovesti novog vladiku koji će spustiti tenzije, neće dijeliti narod i
prodavati vrijednu crkvenu imovinu, i umjesto politikom i biznisom baviti se
duhovnim životom i problemima vjernika.
Za razliku od Srba iz
Dubrovnika, koji su javno i glasno ustali protiv zloupotreba i nedostojnog
ponašanja vladike Grigorija, vjernici u Hercegovini uglavnom ćute i trpe. jer
ovdje vladika ima veliku političku moć zbog bliskih veza sa Miloradom Dodikom i
režimom, pa mnogi strahuju od odmazde ukoliko se javno pobune i ukažu na
zloupotrebe.
Već dugi niz godina
Grigorije ne boravi u manastiru, kao sve ostale vladike i monasi, već u nekoj
od svojih luksuznih rezidencija u Trebinju, Dubrovniku i Mostaru, ne nosi
mantiju i vladičanska obilježja već modernu markiranu garderobu, izlazni u
noćne provode, aktivno se bavi politikom i biznisom, pa bi bilo logično da
patrijarh i Sinod hitno reaguju i zaustave nedostojnog Grigorija da svojim
neprimjerenim ponašanjem sramoti i nanosi veliku štetu ugledu naše svete Crkve.
