Piše: Slobodan Vasković
Biće gadno po mnoge kada se iščitaju sve poruke sa tri telefona Ranka Debeveca, pritvorenog i suspendovanog predsjednika Suda BiH.
Podjednako gadno će biti i ako Debevec odluči da progovori o svim nedjelima koja je počinio, kao i sa kim ih je počinio. I koje su sve sudije Suda BiH i apelacionog odjela činili kriminalne akte tako što su presuđivali u skladu sa količinom novca koju su dobijali, a ne u skladu sa zakonom.
Takvih slučajeva je popriličan broj, a osim Debeveca u zatvoru bi se trebalo naći još sudija. I advokata, tužilaca, kao i članova Visokog sudskog i tužilačkog savjeta BiH.
Forenzika CMS-a u Sudu BiH otkriće zaprepašćujuće podatke o tome koliko mnogo predmeta je presuđeno za novac i druge usluge, a ne po zakonu.
Iza rešetaka bi trebao dospjeti i Milan Tegeltija, bivši šef VSTS i taze imenovani konzul BiH u Rijeci, jer je bio prvi pregovarač sa Debevecom o načinu na koji osloboditi Milorada Dodika u procesu koji se protiv njega vodi pred Sudom BiH.
Tegeltija nije bio uspješan pregovarač, za razliku od Mladena Lučića, pripadnika narkomanufakture Nenada Nešića, koji je sa Debevecom postigao sporazum da mu se isplati četiri miliona evra u kešu u Malagi, gdje Debevec ima stan, o čemu sam detaljno pisao.
Zauzvrat bi Debevec riješio oslobađajuću presudu za Dodika.
U realizaciji ih je spriječilom hapšenje Debeveca, a nejasno je zbog čega nije uhapšen i Lučić. A morao bi biti iza rešetaka.
Lučić bi morao objasniti tužiocima i šta je radio i dogovarao na tajnim sastancima sa Osmanom Mehmedagićem Osmicom; Bilo ih je mnogo - svakih deset do petnaest dana su ih održavali.
Odvratno je i navoditi šta je sve Debevec činio kao predsjednik Suda BiH, a sve to nije mogao raditi bez snažne podrške u VSTS, nazovi instituciji koja je grobar pravosuđa u BiH. I funkcioniše po principu - ja tebi, ti meni, a kada ta matrica ne djeluje, onda se prelazi na ucjene.
Debevec je imao sopstvenu mafijašku organizaciju instalisanu unutar Suda BiH; Njegovi poslušnici bili su na raznim, vrlo značajnim administrativnim pozicijama, a izvršavali su bespogovorno sve njegove zadatke, pa i one najbolesnije.
Tako je jedan od njih (ime ne navodim zbog istrage) bio zadužen da prati pojedine zaposlene u Sudu BiH te da im, ako su suprotstavljeni Debevecu, demolira automobile i upućuje najopasnije prijetnje.
Debevec je djelovao čak i kao svodnik - imao je za određene sudije adekvatnu “poslovnu pratnju”, koju bi dobijali za urađene usluge.
Za sve navode postoje svjedoci, a nezakonito prisluškivanje sudija i tužilaca u predmetima “Respiratori” i “Diploma”, zbog kojeg su uhapšeni i pritvoreni Debevec i Osmica, samo je kap u okeanu teških zločina koje je počinio bivši predsjednik Suda BiH, zajedno sa bivšim direktorom OSA BiH.
