Predstavnici Ministarstva pravde uopšte ne žele da razgovaraju sa sindikalnim vođama, jer ne mogu ništa da im ponude. Svu odgovornost za funkcionisanje sudova i tužilaštava prebacuju na predsjednike sudova i glavne tužioce, koji i nisu u štrajku, jer njima ništa i ne manjka.
Zaposleni u pravosuđu u Republici Srpskoj, osim sudija i tužilaca, već danima štrajkuju, tražeći od Vlade RS da ispuni nekoliko njihovih zahtjeva.
„Tražimo da se prekine diskriminacija administrativnih radnika i tehničkog osoblja u pravosudnim insitucijama, jer jedni imaju pravo na regres, drugi nemaju, jedni imaju pravo na topli obrok po tužbama, drugi nemaju, jednima je naknada za staž 0,5 posto za svaku godinu staža, a drugima 0,3 posto. Dalje tražimo da se odredba Zakona o platama, koja predviđa naknadu za posebno za obim i težinu poslova u visini do 35 posto, koja je uračunata u osnovnu platu (znači da je i nema), izbaci iz Zakona i uputi na Posebni kolektivni ugovor. Takođe, da se povećanje plata za radnike uskladi u procentualnom iznosu, ne nominalno, sa platama nosilaca pravosudnih funkcija“, izjavio je za Žurnal predsjednik Sindikata radnika pravosuđa RS Siniša Petrović.
Štrajk je počeo 28. februara, kada je rad obustavilo 29 pravosudnih institucija u RS, a 5. marta taj broj se povećao na 34. „Biće ih još više“, tvrdi Petrović.
MINISTARSTVO TRAŽI MINIMUM RADA
Iz Ministarstva pravde RS su se na dan kada je počeo generalni štrajk uposlenika u entitetskom pravosuđu oglasili saopštenjem za javnost, iz kojeg je vidljivo da nemaju namjeru da pregovaraju sa sindikalcima. Naprotiv, ton saopštenja je poprilično ultimativan, a odgovornost prebačena na predsjednike sudova i glavne tužiove, koji bi, kako to tumače u Ministarstvu pravde, trebalo da natjeraju uposlenike kojima rukovode da obezbjede „minimum procesa rada za vrijeme štrajka“.
Rješenje o utvrđivanju minimuma procesa rada za vrijeme štrajka, koje je donijelo Ministarstvo pravde RS, zapravo pokazuje da taj „minimum“ nije minimalan, već da je spisak poslova „minimuma procesa rada“ pozamašan.
„Imajući u vidu navedeno, naglašavamo da, zakazana ročišta, rasprave i pretresi ne mogu biti odloženi ili odgođeni zbog štrajka koji je u toku, da se nikome ne može oduzeti pravo da preda bilo kakav akt pravosudnoj instituciji, da dobije potrebno uvjerenje ili potvrdu, registri kod nadležnih registarskih sudova moraju raditi kako bi se omogućilo da privredno poslovanje nastavi funkcionisati“, naveli su iz Ministarstva pravde RS.
Zanimljivo je kako su u Vladi RS naprasno počeli da vode računa o pravima građana i odnosu institucija prema njima, pa su pozvali sva fizička i pravna lica, kojima pred pravosudnim institucijama RS bude onemogućeno da ostvaruju svoja prava u postupcima pred tim institucijama, da o tome obavijeste Ministarstvo pravde RS. Građane su pozvali i da prijave „sve neugodnosti sa kojima se susretnu“ pred pravosudnim institucijama, kako bi Ministarstvo pravde moglo da preduzme potrebne mjere. Pradoksalno je što se „zaštitnicima“ građana pokušavaju predstaviti predlagači zakon o kriminalizaciji klevete, čijim usvajanjem je stvorena osnova za krivično gonjenje svih svih onih čiji se javno izneseni stavovi o političarima i javnim funkcionerima ne dopadnu pripadnicima režima.
Predsjednik Sindikata zaposlenih u pravosuđu RS Siniša Petrović tvrdi da je Rješenje Ministarstva pravde o minimalnom procesu rada za vrijeme štrajka nezakonito i to iz više razloga. Između ostalog, i zato što je Zakon o štrajku tačno propisao djelatnosti od posebnog značaja, na koje se odnosi obaveza donošenja Rješenja o minimumu procesa rada u slučaju štrajka, a među tim djelatnostima nije navedeno pravosuđe.
„Upitno je da li mi uopšte imamo obavezu donošenja ovog rješenja. Uputili smo inicijativu Narodnoj Skupštini Republike Srpske za tumačenje ove odredbe Zakona o štrajku“, kazao je Petrović.
Uz to, postoji još jedno Rješenje o minimum procesa rada iz 2013. godine, kada su zaposleni u pravosuđu zbog smanjenja plata prethodno bili u štrajku, i na koje je Sindikat dao saglasnost.Zadnjim rješenjem, koje je doneseno 21. februara, prethodno nije stavljeno van snage. Predstavnici Ministarstva pravde uopšte ne žele da razgovaraju sa sindikalnim vođama. Naprosto, jer ne mogu ništa da im ponude. Svu odgovornost za funkcionisanje sudova i tužilaštava prebacuju na predsjednike sudova i glavne tužioce, koji i nisu u štrajku, jer njima ništa i ne manjka. Dapače, dobro su plaćeni, čak i previše, s obzirom na rezultate njihovog rada, posebno kada je riječ procesima „visoke korupcije“, koji su, u pravilu, okončani oslobađajućim presudama.
SISTEM ISCRPLJIVANJA ŠTRAJKAČA
Republika Srpska ima problema sa likvidnošću budžeta i manjkom novca, zbog čega entitetska vlada „reže“ troškove po svim osnovama. Zbog opšte besparice, sudovima i tužilaštvima neredovno se uplaćuje naknade za materijalne troškove.
Predsjednik Sindikata zaposlenih u pravosuđu RS Siniša Petrović očekuje da će se pregovori sa Vladom RS nastaviti krajem sedmice. Nije nemoguće da Ministarstvo pravde ide na taktiku „iscrpljivanja“, vjerujući da će štrajkače „polomiti“, odnosno da će, kada uvide da nema ništa od ispunjenja njihovih zahtjeva, odustati od štrajka i vratiti se poslovima u punom kapacitetu.
Za sada, rade se samo predmeti u kojima se određuje pritvor, u koje su uključeni maloljetnici, kao i slučajevi u kojima može nastati nenadoknadiva šteta.
