 |
| Danilo Dangubić (krajnji lijevo) i njegov gospodar Grigorije |
piše: Slobodan Vasković
1.
Ko je zaista Mladen Jevrić Durić, takozvani vladika Grigorije, najbolje svjedoči činjenica da na zvaničnom sajtu eprahije diseldorfske i njemačke nećete naći saopštenje Svetog Sinoda SPC-a (11.01.2021.) u kojem se ističe da su njegove njegovove izjave “isključivo političkog, čak i stranačkog karaktera, i nemaju dodirnih tačaka sa vjerom u Hrista Spasitelja ili sa misijom Pravoslavne Crkve” i naglašava da se “radi o isključivo ličnom stavu i angažovanju pojedinca, i to ne u svojstvu arhipastira slovesnog Naroda Božjeg nego isključivo u svojstvu građanina”.
Ta činjenica pokazuje Grigorijev stav prema vrhu SPC-a, preciznije njegov nipodaštavajući odnos spram Svetog Sinoda.
Ukoliko pomenuto saopštenje pokušate naći, primjera radi, na FB stranici dortmudske parohije, činićete to uzalud, jer je u njoj paroh Danilo Dangubić, Grigorijev poslušnik i saučesnik u brojnim nedjelima, o čemu ću u narednim danima iznijeti niz konkretnih dokaza.
2.
Navedeno su sitnice spram činjenice da je Lažni Mesija Mladen Jevrić Durić, poznat (vjerujem ne još dugo), i kao episkop diseldorfski i njemački Grigorije, nakon odlaska u Njemačku, nastavio je tamo gdje je stao dok je bio na čelu eparhije zahumsko-hercegovačke - da beskrupulozno pljačka vjerujući narod.
3.
Sveti Sinod SPC-a obaviješten je o kriminalnim finansijskim transakcijama Durića i očekuje se da u najskorije vrijeme u Njemačku pošalje komisiju koja će se baviti dokumentima koji svjedoče o nezakonitim novčanim poslovima Grigorija. Dio tih dokumenata je u mom posjedu i emitovaću ih u nastavcima koji slijede nakon ovog teksta.
4.
Za SPC je vrlo bitno da to učine, jer je tamošnja eparhija, po njemačkom zakonu registrovana kao udruženje, a ne kao Crkva i podliježe strogim propisima kao neprofitna organizacija koja služi opštem dobru.
Ukoliko njemačke vlasti uđu u trag Grigorijevim finansijskim malverzacijama, prije nego reaguje Sveti Sinod, situacija oko eparhije može da se iskomplikuje do neslućenih razmjera.
5.
Jevrić, koji se u Beogradu lažno predstavlja kao borac protiv svake vrste totalitarizma, kriminala i korupcije, čini, jednostavno rečeno, transfer odgovornosti - sve ono što je u suštini upravo ON - Grigorije (brutalni i bahati autokrata i kleptokrata) pripisuje drugima.
6.
Čini to u čvrstom dogovoru sa Miloradom Dodikom koji, preko njega, želi da se vrati na “velika vrata” u Beograd, jer su ona za njega postala nepodnošljivo mala; I svakim danom su sve manja i manja. Kao i za Grigorija unutar SPC-a, odakle će ga, izvan svake razumne sumnje, ekskomunicirati.
7.
Upravo je neobećavajuća budućnost dodatno sjedinila Dodika i Jevrića u frontalnom napadu na Aleksandra Vučića, predsjednika Srbije.
8.
Dodik Grigorijem, kao navodnim novim političkim liderom, suštinski svojim "borbenim ovnom", prijeti Vučiću, ne bi li ga predsjednik Srbije ponovo izvukao iz strašnih političkih problema u kojima se nalazi, a Grigorije je pristao da bude “sredstvo ucjene” kako bi na taj način pokušao da zaustavi proces izbacivanja iz SPC-a, koji jeste spor, ali neumitan.
Njihova igra je toliko prozirna i prepuna jeftinih trikova, snažno začinjenih Grigorijevim bljutavim lažima o njegovoj širini, dobroti, demokratičnosti…, da je tragikomična, ali oni nastavljaju uz snažnu podršku raznoraznih đilasa koji su izigrali povjerenje sopstvenih birača neizlaskom na izbore, pa taj dio građana, koji nije zadovoljan načinom upravljanja Srbijom, uopšte nema svoj glas u Narodnoj skupštini te države.
10.
Ako računaju na Grigorija i Dodika, preračunali su se, dopadalo se to kome ili ne! Jedino što od tog dvojca, čije navodno opoziciono, suštinski ucjenjivačko i licemjerno, “Lice” u Srbiji predstavlja Grigorije, mogu očekivati je otimačina po principu “kao da im je zadnje”!
11.
Pokazuje to i činjenica da Grigorije, u posljednjih petnaest godina Dodikove strahovlade, zasnovane na primitivizmu, bahatosti, klijentelizmu, partokratiji, kleptokratiji, brutalnom progonu neistomišljenika…, mjerama koje su, posljednjih dana dosegle granice otvorenog nacizma, nikada nije progovorio niti jednu jedinu riječ kritike.
12.
Umjesto toga, sve do 2018., dok je bio vladika zahumsko-hercegovački, znažno je podržavao Dodikovu nenarodnu vlast za šta je bio nagrađen milionima maraka iz kriminalnih poslova. U centru tih nedjela, kao njihov inicijator i realizator bio je upravo Grigorije, o čemu sam detaljno pisao i zadokumentovao značajan dio njegovih kriminalnih radnji.
13.
Zato i jeste udaljen u Njemačku, ali, osim čvrste veza sa Dodikom, opstale su i njegove kriminalne navike - pljačkanje vjerujućeg naroda, kako bi sebi lažni mesija obezbijedio život na visokoj nozi i nastavio biti celebrity, umišljajući da je jedna od zvijezda holivudskih blokbastera, premda je oduvijek bio i ostao u treš-žanru!
14.
Odmah po dolasku u Njemačku, gdje je, 16.09.2018., ustoličen za episkopa diseldorfskog i njemačkog, Grigorije nastavlja po starom, što stvara ogromne probleme Srbima, pravoslavnim vjernicima, koji u toj zemlji žive decenijama.
Čim je stupio na tron, Grigorije je pokrenuo, širom Njemačke, brojne akcije skupljanja novca od vjerujućeg naroda, organizovanjem donatorskih večeri po cijeloj zemlji, naročito onim dijelovima gdje živi i radi veliki broj Srba.
15.
Moji izvori iz eparhije diseldorfske i njemačke tvrde da je Grigorije na donatorskim večerima skupio blizu milion evra i da je sav taj novac prisvojio sebi, a Crkva nije dobila ni centa.
16.
Međutim, za Grigorija je milion malo; Lažni Mesija je navikao na milione, pa otima gdje stigne: Zbog toga svim parohijama u Njemačkoj povećava EPARHIJSKI RAZREZ, odnosno godišnji porez koji svaka eparhija uzima od svake parohije koje su njen sastavni dio, a tim novcem raspolaže episkop.
17.
Tako je, primjera radi, Crkvenoj Opštini Sveti Luka u Dortmundu, eparhijski razrez povećao sa 15.000 na 20.000 evra, na godišnjem nivou, odnosno 1.667 evra na mjesečnom nivou.
18.
Crkvena zajednica Sveti Luka Dortmund je registrovana kao udruzenje gradjana, jer, kako sam već naveo, SPC u Njemackoj nije priznata kao Crkva.
Život Crkvene zajednice funkcioniše tako što vjerujući narod uplaćuje mjesecno određeni iznos novca na račun parohije, i od tih para se isplaćuje plata svešteniku.
19.
Povećanjem eparhijskog razreza, Grigorije je, direktno, udario na primanja srpskih građana koji žive i rade u Njemačkoj, a, dobrovoljno, plaćaju novac na račun parohije, kako bi sačuvali Crkvu.
20.
Slučaj Dortmundske eparhije veoma je bitan, jer svjedoči o Grigorijevom načinu “vladanja” u kojem je novac i samo novac bitan.
U vrijeme njegovog ustoličenja za episkopa diseldorfskog i njemačkog, na računima dortmundske parohije bilo je sto hiljada evra, svi računi su bili plaćeni i nije bilo ni centa duga.
21.
Grigorije je od tadašnjeg paroha B. Č. “očekivao” da mu “prebaci” pomenutih sto hiljada evra, a kada se ovaj oglušio o njegove zahtjeve, kriminalac ga je otjerao iz parohije i na njegovo mjesto doveo Danila Dangubića, svog dugogodišnjeg poslušnika (u nastavcima detaljnije), koji mu je novac odmah isplatio. (nastaviće se)
