Piše: Slobodan Vasković
“Vladika Grigorije: Tužno je ako nema opasnijeg od mene”, naslov je teksta (25.02.2020) u listu “Danas” u kojem Mladen Jevrić Durić pojašanjava svoje viđenje zbog čega beogradski “Blic” nije pustio njegov intervju.
Jevrić smatra da je to svjesno učinjeno, dok su iz “Blica” saopštili kako će intervju biti emitovan 02.03. ove godine na svim njihovim platformama.
U tekstu objavljenom u listu “Danas” navode se i riječi Jevrića izrečene nedavno na Filozofskom fakultetu u Beogradu.
„Završava se epoha vladalaca lopova, prevaranata, lažova koji rade sve suprotno od onoga što govore. Niko ne može da se suprotstavi toj reci koja teče. I u ovom gradu će poteći ta reka i zbog toga sam srećan što sam među vama. Neće ova vlast još dugo“, rekao je, između ostalog, vladika Grigorije na tribini Filozofskog fakulteta.
„Uvek je bilo važno imati ljude sa ličnom hrabrošću. Uvek je važno kritikovati i crkvu. I svakoga. Čim vidite čoveka da ne trpi kritiku, a vlada – on je mnogo lud i opasan“, poručio je vladika Grigorije gostujući u Beogradu.
Zaista je nevjerovatno koliki je licemjer Mladen Jevrić Durić; Ako bi postojala mjera kojom bi se licemjerstvo, najteži grijeh, moglo izmjeriti, Jevrić bi bio apsolutni šampion.
Šta je problem sa Jevrićem i Durićem - transferisanje ličnih karakteristika drugima; Sve što je izrekao na tribini na Filozofskom fakultetu jeste njegov lični opis; Zaista, niko tako dobro Durića nije opisao kao Jevrić; Svaka riječ koju je izgovorio kapilarni je prikaz samog sebe.
Takva gnusoba, poput Jevrića, tako lud i opasan poput Durića, takav lopov, prevarant, lažov poput Jevrića Durića nije viđen već decenijama na ovim prostorima.
On koji je blagosiljao svaki kriminal i pljačku u Republici Srpskoj, direktno učestvovao u nedjelima, stavljao crkve pod hipoteke, uništio brojne privredne subjekte u Hercegovini…; On koji sistematično, luđački, progoni svakog svog kritičara, on koji je naredio kamenovanje potpisnika ovih redova, 18.03.2009. usred Vaskršnjeg posta.…, pokušava se predstaviti žrtvom.
Narediti likvidaciju kamenovanjem usred Vaskršnjeg posta ne može učiniti čovjek, već samo Nečovjek; Lud i Opasan!
Već godinama se Ludi i Opasni u Beogradu pokušava prodati kao alternativa; Dogurao je do nivoa incidentne fusnote!
Prodaje je riječ koja dodatno opisuje Mladena, jer Jevrića Durića je lako kupiti - samo trebaš da mu daš da krčmi narodno, da troši milione, da stavlja hramove pod hipoteke, da luđački pljačka i progoni kritičare i imaćeš slugu pokornog; Jer, Jevrić Durić jeste sluga, sluškinja, osoba za pratnju čije usluge su veoma skupe.
On je jedan od najgorih u Crkvi, jedan od onih koji čini sve da Crkvu razori kako bi zadovoljio svoje bolesne ambicije, toliko velike da je i Jevriću i Duriću i Mladenu potrebna ustanova zatvorenog tipa u kojoj bi se pokušale sanirati.
Šta je problem sa Grigorijem?
Prvo mu nisu dozvolili da postane mitropolit dabrobosanski, pa su ga, potom, otjerali iz Eparhije zahumsko-hercegovačke, koju je u crno zavio kreditnim zaduženjima višemilionske vrijednosti. Većinu para Jevrić je proćerdao; Napisao sam o tome desetine tekstova.
Kada mu u Beogradu nisu dozvolili da priđe parama, postao je “kritičar”; Licemjer se već godinama pokušava dodvoriti svakom ko kritikuje vlast Srbije; Šta god ko mislio o toj vlasti, kakva god ona bila, jedno je izvjesno - Grigorije je gori od najgorih.
Tužno je što ga iko doživljava vladikom, jer je riječ o lopovu, prevarantu, lažovu, opasnom i ludom nečovjeku, koji radi sve suprotno od onoga što govori.
Da podsjetim, Grigorije je od tadašnje Hipo banke uzeo nekoliko kredita i to 27.06.2006. godine 250 hiljada KM (rok otplate 10 godina), potom iste godine još 600 hiljada KM (rok otplate 10 godina). Oktobra 2007. godine od Hipo banke je pozajmio 2.507.684 KM, a kredit je trebalo da vrati za dvije godine, od čega nije bilo ništa.
Oktobra 2008. zahvatio je u Hipu još 1.200.000 KM (baš se navadio), sa rokom otplate od 11 godina i 3 mjeseca.
Tokom 2009. godine, i to u julu mjesecu, Grigorije je „svještavao i vodicu svetio“ u Folks banci, kod koje je podigao kredit od 1.200.000 KM.
Da bi obezbijedio ove kredite, vajni vladika je založio crkvenu imovinu i to hotele „Platani“ i „Platani 1“, te brojne kuće i hektare zemljišta koji pripadaju SPC-u i bez kojih bi ta firma mogla ostati, jer bludni i nevjerni Grigorije ne izmiruje redovno svoje obaveze.
Ono što je najogavnije, jeste činjenica da su „Platani“ oteti i da uopšte ne pripadaju SPC-u. Eparhija je u posjed ovih nekretnina došla „darovnim ugovorom“, a „dobrotvor“ koji je poklonio tuđe je Božidar Vučurević.
Pod hipotekom je i, kojeg li užasa, i Spomen kapela (površine 238 kvadrata), ali i „mjesni prostor II Hercegovačka gračanica sa parkom“, od 15.640 m2.
Još ranije je Grigorije pod hipoteku stavio crkvu Svetog Arhangela Gavrila, u naselju Hrupjela u Trebinju i to za siću od 350 hiljada KM, a pare je uzeo od Balkan investment banke.
Prodao je i crkvenu zemlju u Mostaru i u Dubrovniku.
