piše. zurnal.info
Narodna skupština Republike Srpske trebalo bi 10. maja da se izjasni o odluci entitetske vlade da za 92 miliona KM proda 64,99 posto državnog kapitala u Rudniku željezne rude (RŽR) “Ljubija” kompaniji “Israeli Investment Group”.
Ova kompanija, na čijem čelu je kontroverzni Evgenij Zotov, dala je višu ponudu od firme “Arcerol Mittal”, koja je ponudila 63 miliona maraka.
Još nije poznato da li će odluka Vlade RS biti podržana u parlamentu, jer se Demokratski narodni savez (DNS), koji pripada vladajućoj koaliciji, protivi prodaji “Ljubije” kompaniji “Israeli Invesment Group”, pa, za sada, SNSD nema obezbjeđenu većinu. Osim ako ponovo ne proradi akcija kupovine “papaka”?!
Zanimljivo je, međutim, da je Vlada RS odlučila da proda “Ljubiju” krajnje spornoj kompaniji, na čijem čelu je Evgenij Zotov.
Zanimljivo je, međutim, da je Vlada RS odlučila da proda “Ljubiju” krajnje spornoj kompaniji, na čijem čelu je Evgenij Zotov.
KO JE EVGENIJ ZOTOV
On sebe predstavlja uspješnim preduzetnikom, spremnim da “Ljubiju” kupi za 93 miliona maraka. Njega je 7. septembra 2011. godine u Republiku Srpsku doveo Arie Livne da na Sokocu pravi biznis sa tamošnjim prvim SNSD-ovcem Mirkom Čolovićem i tadašnjim direktorom Šumskog gazdinstva “Romanija” Rajkom Bulajićem.
Livne je navodni šef nepostojećeg Predstavništva RS u Izraelu, kako to tvrde izraelske vlasti, zbog kojeg je nedavno izbio diplomatski skandal, jer je predsjednik RS Milorad Dodik nedvosmisleno stao u odbranu svog vremešnog savjetnika i otvoreno zabio prst u oko zvaničnom Tel Avivu.
Čolović je za vrijeme vladavine SNSD-a u Sokocu tu opštinu doveo do ruba bankrota, a protiv Rajka Bulajića podneseno je 11 krivičnih prijava zbog malverzacija i zloupotrebe službenog položaja.
Prije šest godina Livne je na Sokolac doveo Zotova, koji je Čoloviću i Bulajiću obećao pokretanje biznisa i otkup 60 hiljada metara kvadratnih drvnih sortimenata. Firma, čiji je tada Zotov bio direktor, zvala se “Angel”. Od posla na Sokocu, naravno, nije bilo ništa, ali je Zotov za šest godina od šumarskog stručnjaka evoluirao u rudarskog eksperta.
U vrijeme kada je došao u RS, Livne je Zotova predstavljao kao čovjeka Avigdora Libermana. Liberman, aktuelni ministar odbrane Izraela i nekadašnji šef diplomatije te zemlje, sve do sredine prošle godine bio je jedan od glavnih lobista Milorada Dodika u inostranstvu, posebno u SAD, ali i u Rusiji.
SJEDIŠTE U DOMINIKANSKOJ REPUBLICI
SJEDIŠTE U DOMINIKANSKOJ REPUBLICI
Prošlog ljeta Liberman i Dodik su se poslednji put sastali u Beču i tada je je među njima “pukla tikva”. Libermana su godinama pratili skandali, a bio je optužen i za korupciju.
Nije poznat tačan razlog razlaza Libermana i Dodika, ali nema sumnje da su u pitanju neraščišćeni odnosi oko nekih zajedničkih poslova, u šta je svakako umješane prste imao i Livne. Arie Livne je duboko involviran i u firmu, kojoj je Vlada RS namjerila da proda Rudnik “Ljubiju”.
Suvlasnici firme “Israeli Investment Group” su Ariela Esther Livne, kćerka Aria Livnea i Boško Šušnjar, vlasnik firme “Eko Bel” iz Laktaša.
Suvlasnici firme “Israeli Investment Group” su Ariela Esther Livne, kćerka Aria Livnea i Boško Šušnjar, vlasnik firme “Eko Bel” iz Laktaša.
Poslovni portal Capital.ba ranije je objavio da su vasnici “Israeli Investment Group-Balkan Banjaluka” tri firme: Israeli Investment Group – Overseas Inc sa off shore ostrva Komonvelt Dominika, „Topgreen“ d.o.o. Laktaši i preduzeće „Lavi“ d.o.o. Banjaluka.
Vlasnici firme “Topgreen” iz Laktaša, registrovane za uzgoj povrća, dinja i lubenica „Topgreen“ Laktaši su Ariela Esther Livne i Boško Šušnjar.
Drugi domaći suvlasnik firme “Israeli Investment Group” je firma registrovana za prodaju električne energije “Lavi”. Jedini vlasnik firme “Lavi” je Evgenij Zotov. “Israeli investment group” je, kako je ranije objavio Capital.ba, prema posljednjim dostupnim finansijskim izvještajima imala jednog zaposlenog i prijavljeni prihod za 2013. godinu od 151 KM.
Zamišljena je, kako je tvrdio Zotov, kao menadžment firma za lokalna ulaganja.
Nema sumnje, sve u vezi sa ovom firmom i Zotovim je nejasno. Jedno je sigurno, ne radi se o izraelskoj firmi niti ulaganjima iza koje stoje Izraleci. Pitanje je da li će se u parlamentu RS naći dovoljan broj ruku da izglasaju prodaju “Ljubije” firmi čije je glavno sjedište u Dominikanskoj Republici?