piše: Slobodan Vasković
U istoj stvari, isti sud u Bijeljini, donosi dvije suprotne odluke; U slučaju “Alumine” potvrđuje odluku Osnovnog suda u Zvorniku kojom se Pavgord mijenja sa “Ukio bankom” (čime je omogućeno da samo par dana kasnije “Pavgord” nezakonito blokira “Aluminu”), dok u slučaju “Rudnika Srebrenica” ukida odluku Osnovnog suda i onemogućava da se “Pavgord” mijenja sa “Ukio bankom” i blokira/naplati bilo šta
Okružni sud u Bijeljini, na čijem je čelu Zoran Džida, dio je Paralelnog pravosudnog sistema, čvrsto uvezanog sa kriminalnim organizacijama, pod čijim krovom djeluje, a dokazi koje iznosim nedvosmisleno to potvrđuju.
U priči su sporovi “Ukio banka”/“Pavgord”, protiv “Alumine” i “Rudnika Srebrenica” (obje u sastavu “Birača”), od kojih “Pavgord”, u ime “Ukio banke”, potražuje navodnih 122 miliona KM.
Tužbe su iste, osnov za tužbu takođe, presude Osnovnih sudova u Zvorniku i Srebrenici identične, ali su presude Okružnog suda u Bijeljini potpuno različite. I one su dokaz da je u slučaju “Alumine” ovaj sud, koji vodi Džida, direktno radio u korist Gordan Pavlovića, vlasnika firme “Pavgord” i Klana koji stoji iza njega.
Pranje para i prikrivanje nedjela
Zoran Džida, predsjednik Okružnog suda u Bijeljini, jedan je od šefova paralelnog pravosuđa koji je, zajedno sa Zoranom Stevanovićem, načelnikom Zvornika, narečenim Gordanom Pavlovićem i pod pokroviteljstvom Zorana Tegeltije, imao namjeru da omogući otimanje “Alumine” i njenu predaju Klanu.
“Litvanska banda” (kako je svojevremeno Zoran Tegeltija nazvao bivše čelnike firme “Birač”, koji su iz nje opljačkali milijardu maraka), na čelu sa Šefom Vladimirom Romanovim, u periodu od 2003. do 2011. godine, preko svoje četiri povezane firme, iz “Ukio banke” je iznijela 155 miliona KM i novac prebacila na Djevičanska ostrva, Sejšele i Panamu.
Da bi se “Ukio banka” fiktivno pokrila, a pranje novca prikrilo, “Litvanska banda” u jednom danu, 07.12.2012. godine, cjelokupnu imovinu firme “Birač” i njenih firmi-kćerki “Alumine”, “Mehanike”, “Alusila” i “Rudnika Srebrenica” nezakonito je založila.
Tako je prikriveno enormno pranje novca.
Kada je postalo jasno da “Ukio banka” (koja je gurnuta u stečaj, a Romanov pobjegao iz Litvanije) neće moći ovaj fiktivni dug da naplati preko nezakonito upisanih zaloga u Republici Srpskoj, odlučili su da dio svog potraživanja “prodaju” fočanskom tajkunu Gordanu Pavloviću, koji uživa snažnu podršku Zorana Stevanovića i ministra Tegeltije.
(Tegeltija i dan danas gaji dobre veze sa stečajnim upravnikom Ukio banke, Adomonisom Gintarasom?!!!).
Pravosudni masakr
“Pavgord” je nezakonito kupio dio potraživanja od 122 miliona KM za 6,4 miliona evra, a “Ukio banka” za sebe zadržala još 73 miliona (dio od 40 miliona KM trenutno prodaje putem tendera); Nakon ovih nezakonitih postupaka, bilo je potrebno obezbjediti podršku sudova koji bi omogućili da “Pavgord”, konverzijom nezakonitih/nepostojećih potraživanja u kapital, postane većinski vlasnik “Birača” ili, pak, preko spornih zaloga blokira “Aluminu”, “Mehaniku”, “Alusil” i “Rudnik Srebrenicu” i time naplati cjelokupno potraživanje.
Klan, koji stoji iza Pavlovića&Co, akciju sprovodi preko Paralelnog pravosudnog sistema: Slavice Tadić, predsjednice Osnovnog suda u Zvorniku, postupajuće sudije Jelene Todorović i Zorana Džide, predsjednika Okružnog suda u Bijeljini.
Za konekcije je bio zadužen Zoran Stevanović, potpomognut narodnim poslanikom Obrenom Markovićem i još nekolicinom pravosudnih funkcionera.
Pet dana pred blokadu računa Alumine, do kojeg je došlo 12. 04. o.g., Džida, zajedno sa sudijama Vedranom Stojanović i Milenkom Markovićem, donosi odluku kojom potvrđuju Rješenje Jelene Todorović, zvorničkog sudije, da se dopušta zamjena “Pavgorda” sa “Ukio bankom”, kao tražioca izvršenja protiv “Alumine!.
Džida i Todorović potpuno “zaboravljaju” da je u istom postupku već pravnosnažno odlučeno da “Pavgord” ne može izvršavati protiv “Alumine”, ali za njih ne postoje presude ostalih Sudova, već samo one koje im Klan naloži.
Da bi donio ovakvu kriminalnu odluku, Džida, bukvalno, dovlači sa bolovanja Stojanovićevu, kako bi imao većinu u vijeću prilikom odlučivanja.
Odluka je donošena protivzakonito i na štetu Alumine, o čemu sam detaljno pisao (vidi dodatak).
Novi zaplet i to dramatičan
Međutim, ono što ovoj priči daje novi, dramatičan, zaplet je identičan predmet izvršenja koji “Ukio banka” vodi protiv “Rudnika boksita Srebrenica”, zahtijevajući naplatu istih onih famoznih 155 miliona KM; U tom postupku, takođe, “Pavgord” pokušava da postane tražilac izvršenja i izvršilac umjesto “Ukio banke”.
Okružni sud u Bijeljini, dana 25.04.2017. godine, odlučujući po žalbi “Rudnika Srebrenica”, donosi sada dijametralno suprotnu odluku od Džidine i ukida rješenje Osnovnog suda u Srebrenici, kojim je “Pavgord” uveden u izvršni postupak protiv “Rudnika Srebrenica”.
Znači, u istoj stvari, isti sud u Bijeljini, donosi dvije suprotne odluke; U slučaju “Alumine” potvrđuje odluku Osnovnog suda u Zvorniku kojom se Pavgord mijenja sa “Ukio bankom” (čime je omogućeno da samo par dana kasnije “Pavgord” nezakonito blokira “Aluminu”), dok u slučaju “Rudnika Srebrenica” ukida odluku Osnovnog suda i onemogućava da se “Pavgord” mijenja sa “Ukio bankom” i blokira/naplati bilo šta.
Na ovom mjestu važno je naglasiti da su žalbe “Alumine” i “Rudnika Srebrenica” bile bukvalno identične, da su obje firme zastupane od istih advokata i da je, što je i najbitnije, u slučaju “Alumine” postojala i dodatna, ključna i nepremostiva činjenica, a to je ranija pravnosnaža odluka, kojom se “Pavgordu” zabranjuje da bude tražilac izvršenja umjesto “Ukio banke”.
Džidin Sud “Pavgordu” dodijelio 33 miliona više
U rješenju koje se tiče “Rudnika Srebrenica”, Okružni sud u Bijeljini opravdano postavlja pitanje kako je prvostepeni sud omogućio da se “Pavgord” zamijeni sa “Ukio bankom” ako je kupio 122 miliona KM, a “Ukio banka” potražuje 155 miliona KM; Sud se pita da li to prvostepeni sud “Pavgordu” dodjeljuje više nego što je i sam stekao svojim ugovorima sa “Ukio bankom”?!!!
U presudi tog istog suda, koja se odnosi na “Aluminu”, vijeće Zorana Džide i Vedrane Stojanović apsolutno je ignorisalo navedene činjenice i omogućilo “Pavgordu”, pored onih “njegovih” nezakonitih/nelegalnih/fiktivnih 122 miliona, da od “Alumine” naplati još 33 miliona KM!!!
U Rješenju koje se tiče “Rudnika Srebrenica” ukazuje se i na niz drugih materijalnih i procesnih propusta Osnovnog suda, dok u slučaju “Alumine”, Zoran Džida i Vedrana Stojanović iste te činjenice apsolutno ignorišu!!!
Koliko je Paralelni sistem pravosuđa moćan, svjedoči podatak da je u vremenskom rasponu od samo 20 dana, Okružni sud u Bijeljini donio dvije potpuno različite odluke, jednu na štetu “Alumine”, a u korist “Pavgorda”; Drugu na štetu “Pavgorda”, a u korist “Rudnika Srebrenica”, u apsolutno identičnim stvarima.
Naravno, razlika je da su u slučaju “Alumine”, na veliku nesreću ove fabrike, u sudskom vijeću bili Zoran Džida i Vedrana Stojanović, dok u drugom slučaju, na sreću “Rudnika Srebrenica”, Ubojiti Dvojac Klana nije sudio.
Treba podvući da je Džida nevješto “previdio” i postojanje ranije odluke, u istom tom postupku, kojom se zabranjuje “Pavgordu” da se izvršava protiv “Alumine”, kao i činjenicu da mu se pored kriminalnih 122 dodaje još 33 miliona KM.
Džida je zaista brutalno, vulgarno i bahato prekršio sve zakone i morao bi biti zauvijek uklonjen iz sudskih redova.
Krivično djelo s predumišljajem
Nema sumnje da navedne radnje sudija Džide i Stojanović ukazuju na osnove sumnje da je izvršeno krivično djelo nesavjesan rad u službi i povreda zakona od strane sudije i da je “Alumina” morala i ove sudije obuhvatiti krivičnom prijavom koju su njeni zastupnici podnijeli protiv sudije Jelene Todorović.
VSTV je zakazao raspravu o disciplinskoj odgovornosti sudije Todorović za 10 i 11. jun 2017. godine, pa su Zoran Stevanović, Slavica Tadić i Zoran Džida uložili sve svoje snage i lobije da je aboliraju, jer bi odluka o njenoj suspenziji značila početak kraja ovog dijela Paralelnog pravosudnog sistema.
Ukoliko, nakon svega, VSTS stane na stranu sudije Todorović, onda, bez sumnje, to tijelo ne djeluje u funkciji države.
Na kraju, treba naglasiti da je račun “Alumine” i dalje u blokadi na iznos od 155 miliona KM, a da prviremena deblokada od 60 dana vrlo brzo prestaje.
Dalji tok događaja oko “Alumine” poklazaće da li država ima ikakve snage da se odupre Mafiji!!!
Slučaj “Alumina”: “Pavgord” - Utjerivač Dugova za Klan i Litvance; Ministri za Prevare; Ukio Zamke od sto miliona KM (05.05.2017.g.)
piše: Slobodan Vasković
Gordan Pavlović, vlasnik firme “Pavgord”, u slučaju “Alumina”, je Utjerivač Dugova, koji radi za Klan koji stoji iza njega i za “Ukio” banku iz Litvanije.
Utjerivač Dugova radi i za one koji su opljačkali Milijardu maraka iz firme “Birač” - a to su njeni nekadašnji vlasnici Vladimir Romanov i njegovi ovdašnji saradnici.
Svi oni koji pomažu Pavloviću da se nezakonito dokopa “Alumine”, preko fiktivnih potraživanja, pomagači su Utjerivača Dugova i u funkciji su Kriminalnih organizacija.
“Ukio” banci sto miliona KM
Ukoliko Republika Srpska, njena vlada, pregovorima prihvati kriminalna potraživanja firme “Pavgord”, koja se odnose na zvorničku “Aluminu”, odmah će i litvanska “Ukio banka” ispostaviti račun za naplatu u vrijednosti od, najmanje, sto miliona KM.
Litvanci, koji su do prije četiri godine gospodarili firmom “Birač” (u čijem sastavu je i “Alumina”) i iz nje nezakonito odnijeli milijardu maraka, obezbijedili su se, preko Ugovora sa “Pavgordom”, za još jednu pljačku zvorničke firme.
Tako bi, u slučaju da se priznaju kriminalna potraživanja “Pavgorda” (122 miliona KM), “Ukio” banka, po automatizmu, inkasirala od “Alumine” najmanje sto miliona maraka.
Riječ je o novcu koji su litvanski vlasnici izvukli preko ofšor kompanija, koji nikada nije stigao u Zvornik, ali kojim su opteretili firmu “Birač”. Ta litvanska potraživanja nedavno je Okružni privredni sud u Bijeljini proglasio ništavim.
Dio Vlade RS protiv interesa RS
Na taj način bi, po jednom osnovu, BiH/RS/Alumina bila dvostruko, čak trostruko opljačkana.
Problem je što vlasti RS, dio Vlade RS, direktno radi na realizaciji takvog scenarija, zajedno sa Klanom koji stoji iza “Pavgorda”.
Vrlo teško se oteti utisku da je taj dio vlasti sve vrijeme u koordinaciji sa Klanom, koji stoji iza Pavgorda”, ali i sa onima koji su gospodarili nekada firmom “Birač” i “Ukio” bankom. I koji su opljačkali RS za milijardu KM.
Svjedoče to i detalji kriminalnog Ugovora između “Ukio banke” i “Pavgorda”, ali i sve ono što se, nakon toga, dešavalo i dešava u korumpiranim sudovima u Zvorniku i Bijeljini.
Ukio Zamka
Ugovorom o kupoprodaji potraživanja od 20.11.2014. godine, “Ukio” banka je na “Pavgord” nezakonito prenijela 122 miliona KM, od svojih 155 miliona KM fiktivnih/kriminalnih potraživanja.
“Ukio” banka je u Ugovoru “Pavgordu” postavila zamku, koju nije vidio ni njegov advokat Miloš Stevanović, iako je za to plaćen sa pola miliona KM.
Zamku nisu vidjeli ni Pavlović, ni Zoran Stevanovović (kojima je Milorad Dodik odobrio cijeli ovaj projekat); Da li isključivo zbog svoje gluposti ili što su bili silni, zbog uvjerenja da iza njih stoji država, nije toliko ni bitno; Najvažnije je da Litvanci ponovo imaju šansu da opljačkaju “Aluminu” i da oni na tu šansu strpljivo čekaju.
Važno je istaći da “Ukio banka”, pomenutim Ugovorom, na “Pavgorda” prenosi 122 miliona KM, a za sebe zadržava 33 miliona KM, od famoznih 155 miliona KM, koji su stalno u opticaju u javnosti.
Uz to, “Ukio” banka potražuje od “Alumine” još dodatnih 40 miliona KM, tako da je fiktivno potraživanje195 miliona KM, a ne 155 miliona, kako se to navodi.
Od tih 195 miliona KM, “Pavgord” potražuje 122 miliona, a Litvanci 73 miliona KM.
“Ukio” banka jeste, znači, prenijela dio kriminalnog potraživanja “Pavgordu”, ali je za sebe zadržala značajan dio fiktivnih potraživanja.
Ukio Zamka 2
Pored ovog, potpisan je i drugi Ugovor između “Ukio” banke i “Pavgorda” - riječ je o Ugovoru o prenosu kolaterala od 15.01.2015. godine; Njime je “Ukio banka” na “Pavgord” prenijela i dio zaloga, ali, pri tom, i za sebe zadržala jedan dio zaloga. To je nova, druga, zamka…
Da rezimiram: “Ukio” banka je dobitnik u svakoj mogućoj varijanti; Na početku ove složene i sofisticirane kriminalne priče uzeli su od “Pavgorda” 6,4 miliona evra, prodajući mu 122 miliona KM ništavih potraživanja.
Ukoliko ”Pavgord”, zahvaljujući teško korumpiranim sudovima i sudijama, ali i Klanu koji stoji iza njega, naplati ta sredstva (bar 1KM), jasno je da mora biti isplaćena i Ukio banka: Nema poravnanja “Pavgorda” sa “Aluminom” bez poravnjanja “Ukio” banke sa “Aluminom”.
Utjerivač Dugova
Jasno je sada da “Pavgord” ima ulogu “Utjerivača dugova”!!!
Ključni dokaz ovim tvrdnjama, (da “Pavgord”, osim svog “duga”, naplaćuje i “potraživanja” za “Ukio” banku) je činjenica da je “Pavgord”, 12.04.o.g., blokirao račun “Alumine” za iznos od 155 miliona KM, a ne na 122 miliona KM, koliko on “potražuje”!!!
Pitanje svih pitanja glasi: Ako je “Pavgord” preuzeo 122 miliona KM (fiktivnih) potraživanja “Ukio” banke, kako i zbog čega sudija Osnovnog suda u Zvorniku Jelena Todorović račun “Alumine” blokira na 155 miliona KM?!
Ovaj potez već nije sofisticirani privredni kriminal, već klasično djelo razbojništva, onog drumskog.
Ministri za prevare
Na ovom mjestu dolazimo do Vlade RS, ministara Zorana Tegeltije i Petra Đokića, koji se zalažu za pregovore sa firmom “Pavgord”, što bi se moglo smatrati i potpunom prodajom ovog entiteta!
Krenimo redom.
Kako iz “Pavgorda” tvrde da pregovaraju sa Vladom RS, osnovano se postavlja pitanje na osnovu čega to Vlada RS može da pregovara o kriminalom potraživanju pomenute kontroverzne firme od preduzeća “Birač” (u čijem sastavu je “Alumina”) koje je u stečaju i “Alumine”, koja nije u vlasništvu Vlade RS?!
Vlada RS nema tu šta da traži! Ali, ovdje je na djelu realizacija velike Prevare i svi njeni učesnici nadaju se dijelu kolača.
Pregovore pokušavaju sprovesti Zoran Tegeltija i Petar Đokić, a potonji se i javno izjasnio za dogovor sa “Pavgordom”.
Đokić bi zbog te izjave i poziva na predaju "Alumine" Klanu morao odgovarati zbog izdaje interesa RS.
Dvije opcije Prevare
U igri su dvije opcije:
-Ministarstvo finansija ima 11 miliona KM priznatih potraživanja prema “Biraču”, “Poreska uprava” RS ima 12,5 miliona priznatih potraživanja, Fond PIO oko 6 miliona, koliko ima i Fond zdravstva.
Ideja je da se ovih 35,5 miliona KM, koje RS potražuje od firme “Birač (samim tim i “Alumine”) da “Pavgordu” za njegovih 122 miliona fiktivnih potraživanja. Nakon toga bi se lako omogućilo da kroz konverziju potraživanja u akcije “Pavgord” postane većinski vlasnik firme “Birač”, a time i “Alumine”.
Ovo je protivzakonito, a jednostavnije je da ministar Tegeltija iz trezora ove milione izbroji “Pavgordu” na ruke.
-Druga opcija je da Zoran Tegeltija i njegov šef kabineta Goran Gajić (uz pomoć predstavnika PU RS i Fondova, koji potražuju pomenuti novac od “Birača”), izlobiraju većinu na skupštini povjerilaca firme “Birač”, koja je zakazana za 7. Jun 2017. godine; Skupština povjerilaca bi priznala “Pavgordu” između 50 i 70 miliona KM, od njegovih fiktivnih 122 miliona KM. I nakon ovog “Pavgord” postaje vlasnik firme “Birač”, a time i Alumine.
Sve vrijeme ministri Tegeltija i Đokić “zaboravljaju” da je “Ukio” banka izgubila spor protiv “Birača”, kao i da je račun “Alumine” nezakonito blokiran, ali koga za to više briga u Vladi RS. Čini se i u cijeloj RS!
Cilj je oteti “Aluminu”.
Svaki od dva navedena koncepta savršeno odgovara “Ukio” banci, koja će, ukoliko se i jedna konvertibilna marka prizna “Pavgordu”, imati puno pravo da od “Birača”/“ Alumine”, ali i BiH, traži isplatu onih 73 miliona KM zadržanih potraživanja, koje sa kamatama danas prelaze iznos od 100 miliona KM.
