Dodikov Ruski rulet

piše: Slobodan Vasković

1.

Posjeta Milorada Dodika Rusiji najvažnija je do sada; I po odnose u BiH i po samog Dodika - Pokazaće precizno koliko veliku bitku Rusija namjerava voditi u BiH protiv SAD-a/Zapada.

2. 

Ukoliko Rusija odobri kredit Republici Srpskoj, biće to demonstracija namjere velikog sukoba na teritoriji BiH; Ukoliko kredit ne bude odobren, biće to pokazatelj da Rusija namjerava, kao i do sada, voditi sukob niskog intenziteta, pa dokle Dodik potraje.

3. 

Stoga Dodikova, gotovo pa histerična, panična nervoza, manično ponašanje, javno iskazani pred odlazak u Rusiju nisu za čuditi: RS je potrebno nekoliko stotina miliona evra da se finansijski stabilizuje, što bi, kao politički bonus, značilo bitno ojačavanje teško uzdrmanog lidera SNSD-a i smirivanje brojnih vatri unutar te stranke i vladajuće Koalicije. 

4.  

Ne bude li para, Dodik se vraća u potpuno neizvjesnu političku situaciju u kojoj mora nastaviti sukob sa Zapadom, posebno SAD-om, jer nema kud, a unutrašnji problemi će dodatno eskalirati, budući da ih je bez para nemoguće zagasiti.

5.

Ukoliko sve završi koreografski besprijekornim i beskreditnim Tapšanjem po Ramenu, koje će izvesti Vladimir Putin, značiće to dalje nabijanje Dodika “u crnu zemlju”, nikako njegovo ojačavanje, bez obzira na atraktivnost foto/video uratka.

Kamate će i u tom slučaju biti baš strašne.  

Kamate, vrlo vrlo negativne, su jedino sigurne u cijeloj ovoj priči, bilo kredita ili ne!

6.

Sam Dodik bio je veoma oprezan u procjeni dobijanja novca, što svjedoči da ga ranije opekotine po tom pitanju još uvijek itekako svrbe.

6.

Pitanje je i šta je Kolateral za Možda Kredit i šta je to što Dodik, uz juriš na SAD/Zapad, pod ruskom komandom, još nudi Moskvi kako bi se dokopao “finansijske stabilnosti” i učvrstio snažno poljuljanu poziciju?!

Rusi pare poodavno ne daju “na lijepe oči”, ni u situaciji sukoba, što implicira da ponuđeni Kolateral mora biti višestruko vredniji od svote koja se traži. 

7. 

Dodik nikog nije pitao za odobrenje šta da ponudi, što govori o vulgarnom karakteru njegove vlasti/doživljaju RS kao lične svojine; Poseban problem je što Dodika Niko nije ni pitao šta on to stavlja pod Hipoteku?!

8.

Uz interpelaciju, koja ima snagu aspirina sa produženim dejstvom, Opozicija je mogla postaviti i pitanje Hipoteke za Možda Kredit i insistirati da se o tome raspravlja u Skupštini.

Bio bi to zaista konstruktivan doprinos borbi protiv Režima i samog Dodika, koji ne prestaje da ovaj entitet tretira kao ne baš vrijedno privatno vlasništvo.

9.

Poznajući Dodika, spreman je založiti kompletnu RS, ono što je od nje, nakon jedanaestogodišnjeg haračenja Režima, ostalo. 

Nereagovanje Opozicije po pitanju Hipoteke stoga je možda začuđujuće; Istina, samo za one koji ne poznaju dovoljno dobro ovdašnju Opoziciju. 

10.

Budimo realni: Dodik ne može pobijediti u sukobu sa SAD/Zapadom, kolika god bila Ruska podrška; On tu bitku izvjesno gubi.

Pitanje je samo koliko će RS i narod još stradati, a mjera stradanja zavisiće i od toga da li će Dodik kredit koji sanja dobiti ili ne?!!!

11.

BiH i RS, kao njen sastavni dio, zona su uticaja Zapada; Svjesna je toga i Rusija, kao što je svjesna i da od njih, samo dijelom, zavisi Dodikov politički rok trajanja. Vrlo malim dijelom.

Koliko je isplativo ulagati? Djeluje neisplativo!

12. 

Dodik u svom djelovanju ima jednu konstantu - Hazarder je i nikada se ne predaje. 

Nikada ga zato ne treba potcijeniti, čak ni ovako oslabljenog.

On je zavrtio Ruski rulet, vjerujući u čudo; Istovremeno spreman na najgore. Koje će on izazvati.

Zato je sve i stavio na Crno!

13.

Ostanite sa mnom.

Dodatak: Vučić preuzeo dužnost predsjednika Srbije

Aleksandar Vučić preuzeo je dužnost predsjednika Srbije; U govoru je najavljen politički kontinuitet njegovog premijerskog djelovanja na spoljnom planu; Na unutrašnjem se može očekivati dalje koncentrisanje moći u Vučićevim rukama. 

TRAILER ZA NOVU AFERU: U petak pogledajte film Hladno valjana prevara

Film “Hladno valjana prevara” dokazuje načine izvlačenja stotina miliona maraka iz Bosne i Hercegovine, koje je trajalo godinama, a da za to vrijeme niko od nadležnih nije učinio baš ništa da spriječi enormno pranje novca koje se odvijalo javno

Film “Hladno valjana prevara” dokazuje načine izvlačenja stotina miliona maraka iz Bosne i Hercegovine, koje je trajalo godinama, a da za to vrijeme niko od nadležnih nije učinio baš ništa da spriječi enormno pranje novca koje se odvijalo, maltene, javno. 

Štaviše, nadležni su pomagali taj proces, direktno učestvujući u njemu i direktno prikrivajući nezakonite radnje. Uobičajeno, niko nije odgovarao, teško da će i odgovarati, a neki od glavnih aktera su poodavno van granica BiH.

Film se detaljno bavi svim aspektima uništenja fabrike cijevi, ali i vezama sa brojnim Bankama, od kojih su neke propale, poput Bobar banke, Balkan Investment Banke i Banke Srpske, potom vezama sa vlastima, koje su svjesno oštetile domaće finansijske institucije. 

Poslovanje firme “Unis –Fabrika cijevi” iz Dervente svjedoči o tome kako nebriga države i njenih institucija lako dovedu do gubitka pola milijarde maraka, teških nezakonitih djela i, što je najgore od svega, uništenja brojnih banaka, agencija i institucija.

Poseban osvrt dat je na uništenje Izvoznokreditne agencije BiH, IGA, koja je trebala da služi svim privrednicima iz BiH, a poslužila je vlasnicima “Unisa” za “Hladno valjanu prevaru”, koja iznosi pola milijarde maraka. 

Koliko je do sada utvrđeno.

Radmanović otpočeo oštru kampanju unutar SNSD-a za predsjedničku nominaciju

piše: Slobodan Vasković

Nebojša Radmanović, bivši član Predsjedništva BiH u dva mandata, otpočeo je unutar SNSD veliku kampanju kako bi za sebe obezbijedio nominaciju za predsjednika RS na narednim opštim izborima.

Radmanovićevi ljudi širom RS krenuli su sa akcijom lobiranja u Gradskim i Opštinskim odborima SNSD-a, a tamo gdje postoji otpor njegovoj nominaciji ići će se na preuzimanje ili uzdrmavanje tih organa stranke.

Radmanović ima već podršku najvećeg dijela Opštinskih odbora u Istočnom Sarajevu i cijeloj toj regiji; Takođe ima značajnu podršku i u regiji Birač/Zvornik.

Najveći problem mu je Bijeljina, gdje je predsjednik GO SNSD Nedeljko Ćorić.

Radmanović je napravio dogovor sa Vojinom Mitrovićem da zajedničkim snagama detroniraju Ćorića. Plan je da se na njegovo mjesto dovede Mitrović, koji je, krajem marta ove godine, napustio klub poslanika SNSD u Narodnoj skupštini RS upravo zbog sukoba sa Ćorićem.

Ukoliko bi Radmanović uspio da osvoji GO SNSD Bijeljina, onda bi inicijativa za njegovu kandidaturu krenula iz Semberije, a bila podržana iz Istočnog Sarajeva. U takvoj situaciji Dodik bi teško mogao da ignoriše njegove ambicije, tvrde moji izvori iz te stranke.

Prema njihovim riječima, Mitrović je svjestan da mu Dodik neće dozvoliti da vlada Bijeljinom, pa je napravio dogovor sa Radmanovićem, ali i sa Zoranom Tegeltijom, koji je vrlo moćan unutar stranke, jer čvrsto kontroliše Mrkonjić Grad i okolne opštine.

Moji izvori dalje kažu da će Mitrović uložiti veliki novac u ovu kampanju.
"Mitrović je izdvojio milion KM, ali nije jedini cilj osvajanje GO SNSD Bijeljina, već i formiranje novog Kluba u Narodnoj skupštini RS. Mitrović pregovara sa nekoliko poslanika i vlasti i opozicije, kako bi mu prišli i zajedno sa njim oformili Klub, te na taj način postali faktor i u parlamentu", tvrde moji sagovornici, ističući da bi, ukoliko uspije u svojoj namjeri, Mitrović znatno proširio politički i, posebno, ucjenjivački kapacitet.

Izvori bliski Radmanoviću ubijeđeni su da će upravo on dobiti nominaciju i da Željka Cvijanović, koja trenutno slovi kao prvi Dodikov pik za poziciju predsjednika RS, nema nikakve šanse u sudaru sa bivšim članom Predsjedništva BiH.
"Radmanović i njegovi ljudi unutar SNSD-a, posebno iz vrha stranke, nikada neće podržati Cvijanovićevu, ali ni bilo kog drugog kandidata. Radmanović će biti kandidat SNSD za predsjednika RS", kategorični su sagovornici iz Radmanovićevog političkog kruga.

Oni posebno podvlače da je mnogo nezadovoljnih unutar SNSD-a, jer ih je Dodik marginalizovao i da će taj dio funkcionera listom prići/već prilaze Radmanoviću, tražeći na taj način novu šansu za sebe.
"Nije to zanemarljiv broj članova stranke, koji su značajni i imaju uticaj među članstvom", tvrde moji izvori

Na moje pitanje da li će  njegovu nominaciju podržati i Igor Radojičić, gradonačelnik Banjaluke, sa kojim je Radmanović nekada bio najbolji prijatelj, a sada su u vrlo lošim odnosima, moji izvori su kazali da će se stvari i u toj ravni složiti.
"Postoji lagano približavanje Radojičića i Radmanovića. Njih dvojica su godinama bili tandem i Radmanović je ubijeđen da će se sadašnje razlike i nesporazumi prevazići", zaključili su moji sagovornici bliski Radmanoviću.



  

Paralelni pravosudni sistem: Džidin ugao za nezakonitu predaju “Alumine” Klanu i “Pavgordu”

piše: Slobodan Vasković

U istoj stvari, isti sud u Bijeljini, donosi dvije suprotne odluke; U slučaju “Alumine” potvrđuje odluku Osnovnog suda u Zvorniku kojom se Pavgord mijenja sa “Ukio bankom” (čime je omogućeno da samo par dana kasnije “Pavgord” nezakonito blokira “Aluminu”), dok u slučaju “Rudnika Srebrenica” ukida odluku Osnovnog suda i onemogućava da se “Pavgord” mijenja sa “Ukio bankom” i blokira/naplati bilo šta

Okružni sud u Bijeljini, na čijem je čelu Zoran Džida, dio je Paralelnog pravosudnog sistema, čvrsto uvezanog sa kriminalnim organizacijama, pod čijim krovom djeluje, a dokazi koje iznosim nedvosmisleno to potvrđuju.

U priči su sporovi “Ukio banka”/“Pavgord”, protiv “Alumine” i “Rudnika Srebrenica” (obje u sastavu “Birača”), od kojih “Pavgord”, u ime “Ukio banke”, potražuje navodnih 122 miliona KM.

Tužbe su iste, osnov za tužbu takođe, presude Osnovnih sudova u Zvorniku i Srebrenici identične, ali su presude Okružnog suda u Bijeljini potpuno različite. I one su dokaz da je u slučaju “Alumine” ovaj sud, koji vodi Džida, direktno radio u korist Gordan Pavlovića, vlasnika firme “Pavgord” i Klana koji stoji iza njega.

Pranje para i prikrivanje nedjela

Zoran Džida, predsjednik Okružnog suda u Bijeljini, jedan je od šefova paralelnog pravosuđa koji je, zajedno sa Zoranom Stevanovićem, načelnikom Zvornika, narečenim Gordanom Pavlovićem i pod pokroviteljstvom Zorana Tegeltije, imao namjeru da omogući otimanje “Alumine” i njenu predaju Klanu. 

“Litvanska banda” (kako je svojevremeno Zoran Tegeltija nazvao bivše čelnike firme “Birač”, koji su iz nje opljačkali milijardu maraka), na čelu sa Šefom Vladimirom Romanovim, u periodu od 2003. do 2011. godine, preko svoje četiri povezane firme, iz “Ukio banke” je iznijela 155 miliona KM i novac prebacila na Djevičanska ostrva, Sejšele i Panamu.

Da bi se “Ukio banka” fiktivno pokrila, a pranje novca prikrilo, “Litvanska banda” u jednom danu, 07.12.2012. godine, cjelokupnu imovinu firme “Birač” i njenih firmi-kćerki “Alumine”, “Mehanike”, “Alusila” i “Rudnika Srebrenica” nezakonito je založila. 

Tako je prikriveno enormno pranje novca. 

Kada je postalo jasno da “Ukio banka” (koja je gurnuta u stečaj, a Romanov pobjegao iz Litvanije) neće moći ovaj fiktivni dug da naplati preko nezakonito upisanih zaloga u Republici Srpskoj, odlučili su da dio svog potraživanja “prodaju” fočanskom tajkunu Gordanu Pavloviću, koji uživa snažnu podršku Zorana Stevanovića i ministra Tegeltije.

(Tegeltija i dan danas gaji dobre veze sa stečajnim upravnikom Ukio banke, Adomonisom Gintarasom?!!!).

Pravosudni masakr

“Pavgord” je nezakonito kupio dio potraživanja od 122 miliona KM za 6,4 miliona evra, a “Ukio banka” za sebe zadržala još 73 miliona (dio od 40 miliona KM trenutno prodaje putem tendera); Nakon ovih nezakonitih postupaka, bilo je potrebno obezbjediti podršku sudova koji bi omogućili da “Pavgord”, konverzijom nezakonitih/nepostojećih potraživanja u kapital, postane većinski vlasnik “Birača” ili, pak, preko spornih zaloga blokira “Aluminu”, “Mehaniku”, “Alusil” i “Rudnik Srebrenicu” i time naplati cjelokupno potraživanje. 

Klan, koji stoji iza Pavlovića&Co, akciju sprovodi preko Paralelnog pravosudnog sistema: Slavice Tadić, predsjednice Osnovnog suda u Zvorniku, postupajuće sudije Jelene Todorović i Zorana Džide, predsjednika Okružnog suda u Bijeljini. 

Za konekcije je bio zadužen Zoran Stevanović, potpomognut narodnim poslanikom Obrenom Markovićem i još nekolicinom pravosudnih funkcionera.

Pet dana pred blokadu računa Alumine, do kojeg je došlo 12. 04. o.g., Džida, zajedno sa sudijama Vedranom Stojanović i Milenkom Markovićem, donosi odluku kojom  potvrđuju Rješenje Jelene Todorović, zvorničkog sudije, da se dopušta zamjena “Pavgorda” sa “Ukio bankom”, kao tražioca izvršenja protiv “Alumine!.

Džida i Todorović potpuno “zaboravljaju” da je u istom postupku već pravnosnažno odlučeno da “Pavgord” ne može izvršavati protiv “Alumine”, ali za njih ne postoje presude ostalih Sudova, već samo one koje im Klan naloži.

Da bi donio ovakvu kriminalnu odluku, Džida, bukvalno, dovlači sa bolovanja Stojanovićevu,  kako bi imao većinu u vijeću prilikom odlučivanja.

Odluka je donošena protivzakonito i na štetu Alumine, o čemu sam detaljno pisao (vidi dodatak).

Novi zaplet i to dramatičan

Međutim, ono što ovoj priči daje novi, dramatičan, zaplet je identičan predmet izvršenja koji “Ukio banka” vodi protiv “Rudnika boksita Srebrenica”, zahtijevajući naplatu istih onih famoznih 155 miliona KM; U tom postupku, takođe, “Pavgord” pokušava da postane tražilac izvršenja i izvršilac umjesto “Ukio banke”. 

Okružni sud u Bijeljini, dana 25.04.2017. godine, odlučujući po žalbi “Rudnika Srebrenica”, donosi sada dijametralno suprotnu odluku od Džidine i ukida rješenje Osnovnog suda u Srebrenici, kojim je “Pavgord” uveden u izvršni postupak protiv “Rudnika Srebrenica”.

Znači, u istoj stvari, isti sud u Bijeljini, donosi dvije suprotne odluke; U slučaju “Alumine” potvrđuje odluku Osnovnog suda u Zvorniku kojom se Pavgord mijenja sa “Ukio bankom” (čime je omogućeno da samo par dana kasnije “Pavgord” nezakonito blokira “Aluminu”), dok u slučaju “Rudnika Srebrenica” ukida odluku Osnovnog suda i onemogućava da se “Pavgord” mijenja sa “Ukio bankom” i blokira/naplati bilo šta.

Na ovom mjestu važno je naglasiti da su žalbe “Alumine” i “Rudnika Srebrenica” bile bukvalno identične, da su obje firme zastupane od istih advokata i da je, što je i najbitnije, u slučaju “Alumine” postojala i dodatna, ključna i nepremostiva činjenica, a to je ranija pravnosnaža odluka, kojom se “Pavgordu” zabranjuje da bude tražilac izvršenja umjesto “Ukio banke”.

Džidin Sud “Pavgordu” dodijelio 33 miliona više

U rješenju koje se tiče “Rudnika Srebrenica”, Okružni sud u Bijeljini opravdano postavlja pitanje kako je prvostepeni sud omogućio da se “Pavgord” zamijeni sa “Ukio bankom” ako je kupio 122 miliona KM, a “Ukio banka” potražuje 155 miliona KM; Sud se pita da li to prvostepeni sud “Pavgordu” dodjeljuje više nego što je i sam stekao svojim ugovorima sa “Ukio bankom”?!!!

U presudi tog istog suda, koja se odnosi na “Aluminu”, vijeće Zorana Džide i Vedrane Stojanović apsolutno je ignorisalo navedene činjenice i omogućilo “Pavgordu”, pored onih “njegovih” nezakonitih/nelegalnih/fiktivnih 122 miliona, da od “Alumine” naplati još 33 miliona KM!!!

U Rješenju koje se tiče “Rudnika Srebrenica” ukazuje se i na niz drugih materijalnih i procesnih propusta Osnovnog suda, dok u slučaju “Alumine”, Zoran Džida i Vedrana Stojanović iste te činjenice apsolutno ignorišu!!!

Koliko je Paralelni sistem pravosuđa moćan, svjedoči podatak da je u vremenskom rasponu od samo 20 dana, Okružni sud u Bijeljini donio dvije potpuno različite odluke, jednu na štetu “Alumine”, a u korist “Pavgorda”; Drugu na štetu “Pavgorda”, a u korist “Rudnika Srebrenica”, u apsolutno identičnim stvarima. 

Naravno, razlika je da su u slučaju “Alumine”, na veliku nesreću ove fabrike, u sudskom vijeću bili Zoran Džida i Vedrana Stojanović, dok u drugom slučaju, na sreću “Rudnika Srebrenica”, Ubojiti Dvojac Klana nije sudio. 

Treba podvući da je Džida nevješto “previdio” i postojanje ranije odluke, u istom tom postupku, kojom se zabranjuje “Pavgordu” da se izvršava protiv “Alumine”, kao i činjenicu da mu se pored kriminalnih 122 dodaje još 33 miliona KM.

Džida je zaista brutalno, vulgarno i bahato prekršio sve zakone i morao bi biti zauvijek uklonjen iz sudskih redova.

Krivično djelo s predumišljajem

Nema sumnje da navedne radnje sudija Džide i Stojanović ukazuju na osnove sumnje da je izvršeno krivično djelo nesavjesan rad u službi i povreda zakona od strane sudije i da je “Alumina” morala i ove sudije obuhvatiti krivičnom prijavom koju su njeni zastupnici podnijeli protiv sudije Jelene Todorović.

VSTV je zakazao raspravu o disciplinskoj odgovornosti sudije Todorović za 10 i 11. jun 2017. godine, pa su Zoran Stevanović, Slavica Tadić i Zoran Džida uložili sve svoje snage i lobije da je aboliraju, jer bi odluka o njenoj suspenziji značila početak kraja ovog dijela Paralelnog pravosudnog sistema.

Ukoliko, nakon svega, VSTS stane na stranu sudije Todorović, onda, bez sumnje, to tijelo ne djeluje u funkciji države. 

Na kraju, treba naglasiti da je račun “Alumine” i dalje u blokadi na iznos od 155 miliona KM, a da prviremena deblokada od 60 dana vrlo brzo prestaje.

Dalji tok događaja oko “Alumine” poklazaće da li država ima ikakve snage da se odupre Mafiji!!!

Slučaj “Alumina”: “Pavgord” - Utjerivač Dugova za Klan i Litvance; Ministri za Prevare; Ukio Zamke od sto miliona KM (05.05.2017.g.)

piše: Slobodan Vasković

Gordan Pavlović, vlasnik firme “Pavgord”, u slučaju “Alumina”, je Utjerivač Dugova, koji radi za Klan koji stoji iza njega i za “Ukio” banku iz Litvanije.

Utjerivač Dugova radi i za one koji su opljačkali Milijardu maraka iz firme “Birač” - a to su njeni nekadašnji vlasnici Vladimir Romanov i njegovi ovdašnji saradnici.

Svi oni koji pomažu Pavloviću da se nezakonito dokopa “Alumine”, preko fiktivnih potraživanja, pomagači su Utjerivača Dugova i u funkciji su Kriminalnih organizacija. 

“Ukio” banci sto miliona KM

Ukoliko Republika Srpska, njena vlada, pregovorima prihvati kriminalna potraživanja firme “Pavgord”, koja se odnose na zvorničku “Aluminu”, odmah će i litvanska “Ukio banka” ispostaviti račun za naplatu u vrijednosti od, najmanje, sto miliona KM.

Litvanci, koji su do prije četiri godine gospodarili firmom “Birač” (u čijem sastavu je i “Alumina”) i iz nje nezakonito odnijeli milijardu maraka, obezbijedili su se, preko Ugovora sa “Pavgordom”, za još jednu pljačku zvorničke firme. 

Tako bi, u slučaju da se priznaju kriminalna potraživanja “Pavgorda” (122 miliona KM), “Ukio” banka, po automatizmu, inkasirala od “Alumine” najmanje sto miliona maraka. 

Riječ je o novcu koji su litvanski vlasnici izvukli preko ofšor kompanija, koji nikada nije stigao u Zvornik, ali kojim su opteretili firmu “Birač”. Ta litvanska potraživanja nedavno je Okružni privredni sud u Bijeljini proglasio ništavim.

Dio Vlade RS protiv interesa RS

Na taj način bi, po jednom osnovu, BiH/RS/Alumina bila dvostruko, čak trostruko opljačkana.

Problem je što vlasti RS, dio Vlade RS, direktno radi na realizaciji takvog scenarija, zajedno sa Klanom koji stoji iza “Pavgorda”. 

Vrlo teško se oteti utisku da je taj dio vlasti sve vrijeme u koordinaciji sa Klanom, koji stoji iza Pavgorda”, ali i sa onima koji su gospodarili nekada firmom “Birač” i “Ukio” bankom. I koji su opljačkali RS za milijardu KM.

Svjedoče to i detalji kriminalnog Ugovora između “Ukio banke” i “Pavgorda”, ali i sve ono što se, nakon toga, dešavalo i dešava u korumpiranim sudovima u Zvorniku i Bijeljini. 

Ukio Zamka

Ugovorom o kupoprodaji potraživanja od 20.11.2014. godine, “Ukio” banka je na “Pavgord” nezakonito prenijela 122 miliona KM, od svojih 155 miliona KM fiktivnih/kriminalnih potraživanja. 

“Ukio” banka je u Ugovoru “Pavgordu” postavila zamku, koju nije vidio ni njegov advokat Miloš Stevanović, iako je za to plaćen sa pola miliona KM. 

Zamku nisu vidjeli ni Pavlović, ni Zoran Stevanovović (kojima je Milorad Dodik odobrio cijeli ovaj projekat); Da li isključivo zbog svoje gluposti ili što su bili silni, zbog uvjerenja da iza njih stoji država, nije toliko ni bitno; Najvažnije je da Litvanci ponovo imaju šansu da opljačkaju “Aluminu” i da oni na tu šansu strpljivo čekaju.

Važno je istaći da “Ukio banka”, pomenutim Ugovorom, na “Pavgorda” prenosi 122 miliona KM, a za sebe zadržava 33 miliona KM, od famoznih 155 miliona KM, koji su stalno u opticaju u javnosti. 

Uz to, “Ukio” banka potražuje od “Alumine” još dodatnih 40 miliona KM, tako da je fiktivno potraživanje195 miliona KM, a ne 155 miliona, kako se to navodi. 

Od tih 195 miliona KM, “Pavgord” potražuje 122 miliona, a Litvanci 73 miliona KM.

“Ukio” banka jeste, znači, prenijela dio kriminalnog potraživanja “Pavgordu”, ali je za sebe zadržala značajan dio fiktivnih potraživanja.

Ukio Zamka 2

Pored ovog, potpisan je i drugi Ugovor između “Ukio” banke i “Pavgorda” - riječ je o Ugovoru o prenosu kolaterala od 15.01.2015. godine; Njime je  “Ukio banka” na “Pavgord” prenijela i dio zaloga, ali, pri tom, i za sebe zadržala jedan dio zaloga. To je nova, druga, zamka…

Da rezimiram: “Ukio” banka je dobitnik u svakoj mogućoj varijanti; Na početku ove složene i sofisticirane kriminalne priče uzeli su od “Pavgorda” 6,4 miliona evra, prodajući mu 122 miliona KM ništavih potraživanja.

Ukoliko ”Pavgord”, zahvaljujući teško korumpiranim sudovima i sudijama, ali i Klanu koji stoji iza njega, naplati ta sredstva (bar 1KM), jasno je da mora biti isplaćena i Ukio banka: Nema poravnanja “Pavgorda” sa “Aluminom” bez poravnjanja “Ukio” banke sa “Aluminom”.

Utjerivač Dugova

Jasno je sada da “Pavgord” ima ulogu “Utjerivača dugova”!!!

Ključni dokaz ovim tvrdnjama, (da “Pavgord”, osim svog “duga”, naplaćuje i “potraživanja” za “Ukio” banku) je činjenica da je “Pavgord”, 12.04.o.g., blokirao račun “Alumine” za iznos od 155 miliona KM, a ne na 122 miliona KM, koliko on “potražuje”!!!

Pitanje svih pitanja glasi: Ako je “Pavgord” preuzeo 122 miliona KM (fiktivnih) potraživanja “Ukio” banke, kako i zbog čega sudija Osnovnog suda u Zvorniku Jelena Todorović račun “Alumine” blokira na 155 miliona KM?! 

Ovaj potez već nije sofisticirani privredni kriminal, već klasično djelo razbojništva, onog drumskog. 

Ministri za prevare

Na ovom mjestu dolazimo do Vlade RS, ministara Zorana Tegeltije i Petra Đokića, koji se zalažu za pregovore sa firmom “Pavgord”, što bi se moglo smatrati i potpunom prodajom ovog entiteta!

Krenimo redom.

Kako iz “Pavgorda” tvrde da pregovaraju sa Vladom RS, osnovano se postavlja pitanje na osnovu čega to Vlada RS može da pregovara o kriminalom potraživanju pomenute kontroverzne firme od preduzeća “Birač” (u čijem sastavu je “Alumina”) koje je u stečaju i “Alumine”, koja nije u vlasništvu Vlade RS?!

Vlada RS nema tu šta da traži! Ali, ovdje je na djelu realizacija velike Prevare i svi njeni učesnici nadaju se dijelu kolača.

Pregovore pokušavaju sprovesti Zoran Tegeltija i Petar Đokić, a potonji se i javno izjasnio za dogovor sa “Pavgordom”. 

Đokić bi zbog te izjave i poziva na predaju "Alumine" Klanu morao odgovarati zbog izdaje interesa RS.

Dvije opcije Prevare

U igri su dvije opcije: 

-Ministarstvo finansija ima 11 miliona KM priznatih potraživanja prema “Biraču”, “Poreska uprava” RS ima 12,5 miliona priznatih potraživanja, Fond PIO oko 6 miliona, koliko ima i Fond zdravstva. 

Ideja je da se ovih 35,5 miliona KM, koje RS potražuje od firme “Birač (samim tim i “Alumine”) da “Pavgordu” za njegovih 122 miliona fiktivnih potraživanja. Nakon toga bi se lako omogućilo da kroz konverziju potraživanja u akcije “Pavgord” postane većinski vlasnik firme “Birač”, a time i “Alumine”.

Ovo je protivzakonito, a jednostavnije je da ministar Tegeltija iz trezora ove milione izbroji “Pavgordu” na ruke.

-Druga opcija je da Zoran Tegeltija i njegov šef kabineta Goran Gajić (uz pomoć predstavnika PU RS i Fondova, koji potražuju pomenuti novac od “Birača”), izlobiraju većinu na skupštini povjerilaca firme “Birač”, koja je zakazana za 7. Jun 2017. godine; Skupština povjerilaca bi priznala “Pavgordu” između 50 i 70 miliona KM, od njegovih fiktivnih 122 miliona KM. I nakon ovog “Pavgord” postaje vlasnik firme “Birač”, a time i Alumine.

Sve vrijeme ministri Tegeltija i Đokić “zaboravljaju” da je “Ukio” banka izgubila spor protiv “Birača”, kao i da je račun “Alumine” nezakonito blokiran, ali koga za to više briga u Vladi RS. Čini se i u cijeloj RS!

Cilj je oteti “Aluminu”.

Svaki od dva navedena koncepta savršeno odgovara “Ukio” banci, koja će, ukoliko se i jedna konvertibilna marka prizna “Pavgordu”, imati puno pravo da od “Birača”/“ Alumine”, ali i BiH, traži isplatu onih 73 miliona KM zadržanih potraživanja, koje sa kamatama danas prelaze iznos od 100 miliona KM. 

Ministar finansija i Ministar privrede evidentno su eksperti za uništenje finansija i privrede Republike Srpske. 

Režim - nova raspodjela moći; Dodik najveća smetnja SNSD-u; Nove Koalicije se naziru

piše: Slobodan Vasković

1.

Vlada Republike Srpske pala je 17. maja 2017. godine, kada Narodna skupština RS nije izglasala odluku o prodaji “Ljubije”, jer se pocijepala vladajuća Koalicija, koju čine SNSD, DNS i SP.

Pokazalo se da Vlada RS nema potrebnu skupštinsku većinu i od 17. maja ovaj sastav kabineta premijerke Željke Cvijanović može se tretirati tehničkim, u najboljem slučaju tzv. manjinskom vladom.

2.

Stoga nikakva Inicijativa za smjenu Vlade RS, nakon 17. maja, nije imala puno smisla, pa tako ni ona koju je pokrenula Opozicija. 

3.

Jedino što će ta Inicijativa dati/već je dala, jeste samo još jedan dokaz da je unutar Režima otpočela preraspodjela moći: Marko Pavić, sa svojim DNS-om, preuzima ključne poluge, kojima u svojim rukama sve čvršće drži političku sudbinu primarno Milorada Dodika, potom i SNSD-a.

4.  

Prvi jasan dokaz o preraspodjeli moći unutar Režima je glasanje o Ljubiji; Drugi, zahtjev DNS-a da odstupi Pero Đokić, ministar industrije i šef koalicione/režimske SP; Treći: Odbijanje DNS-a da podrži Inicijativu Opozicije o smjeni Vlade RS, koja ionako nema skupštinsku većinu!!!

Na taj način su iz DNS-a demonstrirali sopstvenu moć unutar Koalicije da odluče o njenoj sudbini, što je donedavno bilo teško zamislivo, jer je Dodik djelovao neprikosnovenim unutar Režima. 

5.

Pavić/DNS su, neprihvatanjem Inicijative, odbili novu Koaliciju, sa strankama koje čine Savez za promjene, ali ne i značajne promjene u Vladi RS.

6.

Da su se odlučili za potpunu promjenu Vlade RS, a ne njeno detaljno rekonstruisanje, preuzeli bi svu odgovornost na sebe u situaciji potpune besparice i sve većih socijalnih tenzija, koje prijete da eskaliraju.

Izbjegavajući Opoziciju, DNS sav teret zbog vrlo dramatične ekonomske, privredne i finansijske situacije u ovom entitetu, drži i dalje na leđima SNSD-a, gdje je i sva odgovornost za takvo stanje.

7.

To je mnogo ugodnija situacija, nego preuzimanje potonulog broda i pokušaj njegovog vađenja “na suho”, godinu i par mjeseci prije izbora. I to zajedno sa strankama Opozicije, koje su međusobno nekonsolidovane, a slično stanje je i u svakoj od tih partija ponaosob.

8.

Praktično, DNS se odlučio nastaviti da insistira na rekonstrukciji (tehničke) Vlade RS, posebno smjeni Petra Đokića, ministra industrije, koji je u “slučaju Ljubija” bio portparol Milorada Dodika.

Pavić će daljim “političkim detonacijama” Dodika i Đokića sabijati u potpunu defanzivu i tu ih pokušati držati sve do kandidatura za predsjedničke izborne nivoe.

9.

Pavić je otpočeo predsjedničku kampanju i vrlo umješno to dosad radi.

10.

Dodik je pokušao parirati Paviću udarom na Neđu Trninića, DNS-ovog ministra saobraćaja (kao kompenzaciju za satiranje Đokića), što je potez bez ikakvog suštinskog sadržaja; Pavić insistira na smjeni predsjednika socijalista sa ministarske pozicije, dok je meta lidera SNSD-a tek Pavićev stranački vojnik.

11.

Da li će biti rekonstrukcije Vlade RS ili će ona nastaviti da djeluje u tehničkom (manjinskom - od tačke do tačke) mandatu? 

To zavisi od Dodikove procjene koliko mu žrtvovanje Đokića donosi manevarskog prostora za spasavanje sopstvenog političkog života.

Kako stvari stoje, Dodik bi, uz pompeznu pomirbenu akciju (koja bi trebalo da prikrije veličinu poniženja), mogao vrlo lako Đokića pustiti niz vodu. Jer nema kud. 

Takav mogući epilog mu omogućava samo kratkoročno držanje “nosa iznad vode”, potonuće je teško za izbjeći. Što ne znači da će Dodik prihvatiti, bez borbe, "davljenje". 

11.

To nas dovodi do najznačajnije i najsnažnije poruka koju je Pavić poslao “Ljubijom”, zahtjevom za usekovanje Đokićeve glave  i odbijanjem “Inicijative”: Dodik više nije u prilici/nema snage da sam odlučuje kao do sada, a njegova moć rapidno je opala. Sa vrlo vidljivom tendencijom daljeg pada.

12.

Ta poruka je, izvan svake razumne sumnje, veoma dobro iščitana u SNSD-u, gdje Dodik brojnim frakcijama predstavlja veliku smetnju; Prepreku koja se ne može zaobići, već treba ukloniti.

13.

Kada se Pavićeva poruka zajedno čita sa onim upućenim sa Sokoca (blokada puteva) i Zvornika (blokada “Alumine”), postaje očigledno da Dodik ne može, kao ranije, da odlučuje ni unutar SNSD-a, što dodatno pojačava zaključak svih frakcija da narečeni zaista jeste ogromna smetnja, sad već i za samu stranku. I njen opstanak u vlasti, ali i kao najznačajnijeg političkog subjekta. 

14.

Unutar SNSD-a trenutno figuriraju tri izuzetno snažna igrača: Igor Radojičić, Zoran Tegeltija i Nebojša Radmanović, svaki sa značajnim udjelom u stranci.

Svima njima Dodik je smetnja i svaki od njih ima svoju ravan sukoba sa Liderom SNSD-a; Svi oni, ponaosob, su Dodika već sveli na mjeru da ne smije otvoreno udariti na njih; Svi oni su mu nanijeli i po nekoliko poraza; Samo je pitanje vremena kada će Radojičić, Tegeltija i Radmanović odlučiti da Dodik više ne odlučuje.

To je nepovratan proces, bez obzira na međusobne odnose navedenih, koji nisu nimalo kvalitetni. Ali imaju isti interes - detronisati Dodika - a interes je u politici sve.

Dodik će se, premda značajno oslabljen, boriti; Neće se predati, što garantuje vrlo uzbudljive, dramatične i, bez sumnje, haotične političke događaje.  

15.   

Opozicija je Inicijativom htjela pokazati razvaline u redovima Režima, koje su poodavno vidljive; Licemjerstvo DNS-a, koje je opštepoznato, ali i sakriti kratere u sopstvenim redovima, što je već loša šala.

16.

Kako god prođu abecedni planovi Opozicije o smjeni već srušene Vlade RS, ostaje činjenica da je u njihovoj maloj Staklari previše Slonova.

17.

SDS jeste postavio okvir za dalje djelovanje, ali unutar njega mnogo je krša, tako da Vukota Govedarica, značajno čvršći i stabilniji nakon održane Skupštine stranke, tek bi trebao i to vrlo vrlo hitno, da nastavi pospremati po sopstvenoj kući. Mačem, jer druge alatke tu ništa pospremiti ne mogu.

U suprotnom, ostaće samo okvir.

18.

Sam Savez za promjene je vrlo porozna struktura i zasnovan je na dogovoru o vulgarnoj podjeli interesa/interesnih zona u vlasti na nivou BiH, a ne jasnoj opredijeljenosti u borbi protiv Režima i za njegovo uklanjanje.

19.

Nikakvo iznenađenje neće biti ukoliko u trci za sledeće izbore ne bude nijednog od dva suprotstavljena bloka u sadašnjim sastavima. Dapače.

Preraspodjela moći unutar Režima implicira i preraspodjelu interesa i stvaranje novih Koalicija.

20.

Ostanite sa mnom.