 |
| Policija u kriminalnoj akciji otimanja stana |
piše: Slobodan Vasković
Otimanje stana porodici Popović, Vukosavi i Sanji, dobro je osmišljena kriminalna akcija u kojoj su učetvovali Goran Selak, narodni poslanik SP-a i direktor KPZ Banjaluka, njegova sestra Marina Selak, načelnik Odjeljenja inspektorata za igre na sreću, Selakov kum Duško Radivojević, inspektor inspektorata za igre na sreću, Igor Trivić, uposenik istog Inspektorata i sin majora Janka Trivića, kao i pripadnici PU Banjaluka i sudski izvršilac Dragiša Obrić, a samim tim i Sud.
 |
| Goran Selak |
Cilj cijele kriminalne akcije dijela Režima bio je da se za male pare dokopaju stana od 93m2, što im je i pošlo za rukom: Stan su, na licitaciji, platili 30.000 KM, iako on vrijedi najmanje 200.000 KM.
 |
| Duško Radivojević |
Stan je na licitaciji kupio Radivojević, Selakov kum, a cijelu akciju je koordinisala Marina Selak, sestra Gorana Selaka i bliska prijateljica Zorana Tegeltije, savjetnika Željke Cvijanović.
Stan je zaplijenio sudski izvršilac Obrić na osnovu Rješenja suda na kojem nema pečata.
 |
| Rješenje bez pečata |
Rješenje je navodno donijeto 16.10.o.g., samo dan prije deložacije, koja se desila 17.10., u naselju Starčevica, i nije uručeno stranama u postupku.
To je kriminalni akt, samo jedan u nizu, jer su blickrig deložacijom spriječili porodicu Popović da se žali na to Rješenje o izvršnom postupku, pod uslovom da ono uopšte postoji; Po zakonu, stranke imaju mogućnost prigovora na Rješenje o sudskom izvršenju u roku od osam dana od prijema tog dokumenta. To čak piše i u Rješenju bez pečata!!!
U ovom slučaju, porodica Popović nije imala ni sekunde vremena, a iz cijele akcije otimanja stana jasno je da je riječ o kriminalnom sadejstvu takozvanih institucija: U naselje je istovremeno stiglo desetak policajaca, vatrogasci i vozilo Hitne pomoći.
 |
| Policija nasilno odvlači staricu Vukosavu |
Nema dileme da je sve organizovano i da je riječ o brutalnoj otimačini koja pokazuje kakvi Neljudi su u vlasti i na šta su sve spremni da se dokopaju tuđe imovine.
Oteti stan je u vlasništvu porodice Popović skoro pedeset godina. Vukosavin muž Ifet Ibrahimkadić, partizanski prvoborac, svojevremeno uposlen u opštini Banjaluka kao šumarski inspektor, stan je dobio 1972. godine.
 |
| Policija nasilno odvlači sanju Popović |
Preminuo je prije rata, a u toku rata, pod izgovorom racionalizacije, major Janko Trivić 1993. godine natjerao je Vukosavu i Sanju Popović da napuste stan i presele se u manji u naselju Borik, odakle su, takođe, izbačene nakon određenog vremena. Nakon toga, porodica Popović odlazi u izbjeglištvo, a 2002. godine vraćaju stan i otkupljuju ga.
Međutim, Trivić tvrdi da je uložio 7.000 KM u taj stan i traži nadoknadu; U međuvremenu, sa kamatama, taj navodni dug narasta na 20.000 KM i tada se pokreće akcija otimačine stana.
Porodica Popović je nudila Triviću da isplati 7.000 KM, ali to odbija Sud: Cilj je bio oteti stan, u čemu je učestvovao i sudija.
Sud je mogao da donese Rješenje o pljenidbi stvari ili obustavi dijela Vukosavine penzije, ali ništa od toga nije učinjeno.
Epilog je jeziv: Visoki funkcioneri RS, uz sadejstvo policije, pod palicom Suda i sudinice Rajfe Đumišić, oteli su, bez ikakvog zakonskog osnova, stan porodici Popović i izbacili ih na ulicu.
Režim Milorada Dodika pokazuje svu svoju beskrupuloznost i spremnost na uništenje svakog onog koji im se ne samo suprotstavi, već i ko posjeduje bilo kakvu imovinu koja se smatra dobrim plijenom za Neljude iz vlasti.
Pravosuđe i policija su, bez ostatka, u rukama mafije koja je na vlasti.
