Politički banditizam po glavi stanovnika

piše: Slobodan Vasković

Politički banditizam koji hara Republikom Srpskom već dugih osam godina ušao je u svoju zadnju fazu – frontalni udar na sve i svakoga za koga se procjenjuje/smatra/tvrdi/zaključuje da predstavlja prepreku opstanku/ostanku gangsterske strukture na vlasti.  

Primitivizam, nasilje, laži i prostakluk, osnovne karakteristike političkog banditizma, eksplodiraju u lice svima, pokušavajući da zastraše/uplaše/ smrve svaku pomisao na otpor i promjenu stanja koje se može sažeti u pet riječi - mafija ovdje ima svoju državu.

A da bi je sačuvala, otpočeli su jednogodišnji projekat „ekonomske politike“ koji garantuje enormnu proizvodnju „državnih neprijatelja“.

Najistaknutiji predstavnik škole političkog banditizma Milorad Dodik obraća se građanima na način kojeg bi se postidio i šef mjesnog odbora čobana.

Nije ni čudo: taj je oduvijek podanike smatrao najobičnijom stokom i tako se i odnosio spram njih. Nikada nije bio predsjednik svih građana, već isključivo Šef okoštale mafijaške strukture, koja je, osim pljačke, godinama radila na raspirivanju srpsko-srpske mržnje, unoseći podjele u sve institucije, organizacije, udruženja, firme, škole, vrtiće, porodice, monstruozno etiketirajući one koji drugačije misle.

Mafija je računala da će im jednom srpsko - srpska mržnja zatrebati za izazivanje srpsko - srpskog sukoba, kako bi na taj način pokušali spasiti oteto i opljačkano. Imali su dobru procjenu i sasvim kvalitetnu strategiju - na korak smo od tog sukoba.

Mržnja prema svakom ko ga ne glorifikuje, ne podržava, ne divi mu se, nije zaljubljen u njega, nije oduševljen njegovim gangsterskim stoicizmom/kriminalnim pragmatizmom/lažnim nacionalizmom/licemjernim altruizmom/ciničnim filantropizmom, Dodika je dovela do situacije da upire prstom i traži kažnjavanje/presuđivanje/satiranje žigosanih. Ostalo mu je još da izgovori - po kratkom postupku.

Njegovo ponašanje nije nikakvo iznenađenje. Dapače, sasvim je očekivano. Neočekivano bi bilo smatrati da će se osoba koja je ukrala preko milijardu maraka predati i prepustiti blagodetima pravne države. Ne, on i oni se neće predati i, u najopasnijoj godini koja je pred nama, neće propustiti da brutalnim fizičkim nasiljem udare po nekom od „državnih neprijatelja“.

Ali džaba. Ovo je zadnji boj Primitivca i Primitivaca; bitka koju oni ne mogu dobiti. Kakvo god zlo uradili. Oni su gotovi.

Dodikovo ubjeđenje da je „narod stoka“, koju je lako zavesti sa nekoliko lažnih nacionalističkih floskula, nešto maraka, kojim „sređenim“ radnim mjestom, Potemkinovim građevinama, šatorskim druženjem i šund retorikom, tanak je led, koji je već pukao pod njegovim nogama. On i njegov ukleti brod nasukali su se na hridi sopstvenih laži o referendumima, vraćanju nadležnosti, bjeslosvjetskim neprijateljima, petokolonašima, privrednim uspjesima, političkoj dominaciji...

Narodu, kojeg Dodik toliko potcjenjuje, uveliko je jasno da postoje petokolonaši u RS - ali to nisu oni u koje Dodik prstom upire, već oni koji upiru.

Dodik je izlizan, pohaban, rashodovan, zastario... Puko je sredstvo okruženja, koje se svelo na Radišića, Stankovića, Čičića, Đurića... U Dodikovoj blizini nema nikog poštenog, ni stotinama kilometara daleko.

On je pročitana knjiga, čije listanje je, nažalost, potrovalo mnogo poštenog svijeta u ovoj zemlji; doveo je sebe do pozicije Pajaca. Veoma opasnog.

Već izaziva gađenje to njegovo ekstremno nasilje prema slabijima i još esktremnija servilnost prema jačima. Patologija, da ga citiram.

Dodik je prestravljen onim što dolazi i nekontrolisano čini krupne greške. Postao je najjače vezivno tkivo opozicije u RS, silom ih tjera na udruživanje i sabijanje; mnogo većom nego što su je oni bili spremni emitovati u ovom momentu.

Njegov udar na Vladu Trišića i BN TV još veća je greška. Potez je to očajnika; prezrenog nasilnika, koji je prethodnih mjeseci preko emisara/seiza/kurira pokušavao polizati ono što je popljuvao krajem prošle godine. Tražio je pomirenje, pištao za njim, a kada je odbijen i kada je BN TV nastavila sa objektivnim informisanjem, on je ponovo pokazao svoje pravo lice - izopačeno, jadno, unakaženo...      

Dodik, koji je opljačkao milijardu maraka, koji je svim sinu dao kredit od tri miliona maraka, bratu milione i hiljade dunuma državne zemlje, ostatku porodice milione, koji je u svojim medijima uspostavio „Crne liste“, pokušava izigravati moralnu vertikalu lažno optužujući Trišića da je od „Amerikanaca dobio 800.000 dolara“!

Kakvi jeftini trikovi; prejeftini do mjere da ih ni poslednji džambas ne bi koristio. Ali, i poslednji džambas ima zeru časti.

Dodikovo nasilničko, primitivno, bahato i prostačko ponašanje imaće svoje konsekvence i u Beogradu, tamošnjim zvaničnim krugovima. Oduvijek je osobama koje danas čine državni vrh Srbije bilo jasno sa kim imaju posla, kada im se pomene Dodik.

Uzaludno je sve njegovo poltronisanje, puzanje i izvinjavanje Tomi Nikoliću, Aleksandru Vučiću i ostalima, jer su svjesni o kakvim nasilniku, bez ikakvih skrupula, morala, mrve ljudskosti, je riječ.

Njegov poslednji udar na Trišića dodatno im je podvukao tu svijest. Jer Trišić je čovjek koji ima izvrsne odnose sa najužim državnim vrhom Srbije; bolje nego bilo koji drugi pojedinac iz RS. Trišić nije njihov čovjek. On je njihov prijatelj. Uz to, Trišić ima najmoćniji medij u RS. Medij koji ima srpski nacionalni prefiks, koji Dodik očajno želi. I koji neće dobiti, što ga, kako to sve češće imamo priliku vidjeti, potpuno izluđuje i prestravljuje.

Dodik je na putu potpunog samouništenja i niko i ništa ga u tome ne može zaustaviti. 

Trišić pisao Dodiku: Ne birate sredstva da naudite ljudima

Gospodine Dodik,

ponovo ste obmanuli javnost lažima, kojih ste i sami svjesni. Odlično znate da BN TV nije profil medija koji je stvaran u stranim ambasadama, za razliku od Vas, ali ste svjesno zaigrali na kartu laži i obmana, jer je laž uvijek bila Vaše najveće oružje.

BN TV u svojoj istoriji postojanja nikada nije dobila ni jedan dolar strane pomoći i to ćemo dokazati na sudu, kao što ćete i Vi morati priznati da ste svjesno lagali.

I to nije najgore. Najgore, gospodine Dodik, tek dolazi, ali svakom po zasluzi. 

Kakav ste to Vi čovjek, koji umjesto riječi saučešća, u grobu još uvijek neohladjene majke, istu pljujete i psujete po nekoliko puta , zaboravljajući da ste i Vi nečiji sin i da imate svoje roditelje.

Vi ste loš i prljav čovjek i Vi ne birate sredstva kako biste ljudima naudili.

Ako se ne bojite naroda, da li se barem bojite Boga. Uostalom, ne kaže se uzalud - kako radili tako nam Bog i pomogao.

Crna lista RTRS - imena

piše: Slobodan Vasković

“Postojale su ‘crne liste’ na kojima su s vremena na vrijeme bile javne ličnosti i iz opozicije i pozicije, kao i neke parlamentarne i vanparlamentarne političke partije. Imali smo parlamentarne stranke iz opozicije ili, recimo, ministre u Vladi RS koje nismo pratili u ‘Dnevniku 2’, što je nezamislivo kad pričamo o bilo kakvim profesionalnim standardima. Da ne bude zabune, te liste su pravljene unutar kuće i nigdje drugde“, izjavio je u intervjuu “Presu” v.d. generalni direktor RTRS Rajko Radovanović.

Ovom izjavom on je ozvaničio “javnu tajnu” da su na Javnom servisu postojale (i još uvijek postoje “crne liste”). Radovanović tvrdi da su liste  “pravljene unutar kuće i nigdje drugde“, što nije tačno. Istina je da su one pravljene u vrhu vlasti, ali i unutar te kuće, a na njima su se našli svi oni koji su se zamjerili vrhu režima ili, pak, vrhu režimskog RTRS-a.

Radovanović je progovorio o „javnoj tajni“ kako bi se odbranio od nasrtaja prethodnog rukovodstva i njihovih satelita (karleuše, sponzoruše, podrepaši). Njegova izjava nije u cilju rasvjetljavanja svega onog što se dešavalo pod svodovima TV Bastilje, već odbrana sopstvenog integriteta i pozicije. Ipak, najvažnije od svega je da je progovorio i potvrdio da su „crne liste“ postojale.

Bilo bi odlično kada bi Radovanović napustio tu praksu, ali teško da će to moći zbog pritiska iz vrha režima.

Bilo je nekoliko „Crnih lista“: stalna i promjenjiva. Na stalnoj su bili oni koji su „tretirani“ u programima TV Bastilje kao najcrnji neprijatelji ovog društva. Uz njih su i oni koji su smatrani najvećim neprijateljima vrha RTRS-a, iako su pripadnici Režima. Tako su na stalnoj listi našli mjesto i Cenić i Miljević i Vasković, ali i Vasić i Bokić i Pero Simić.

Na drugoj listi, s vremena na vrijeme, pojavljivali su se oni koji su se trenutno zamjerili vrhu RTRS-a (nekada i Režima) ili su se družili sa onima sa stalne „Crne liste“.

(Nekoliko aktuelnih narodnih poslanika svjedočili su mi da su im iz vrha RTRS-a otvoreno prijetili što sa mnom popiju kafu s vremena na vrijeme. Isto se dešavalo i drugima, koji su imali bilo kakve kontakte ili se družili sa osobama sa stalne „Crne liste“. Hajka na ljude sa stalne liste bila je permanentna i mnogi od njih imaju i pisane dokaze za to).

Objavljujem imena javnih ličnosti - političara, novinara, ekonomista, analitičara, pisaca... koji su se nalazili na nekoj od „Crnih lista“ RTRS-a. Za sva imena imam potvrde uposlenika iz RTRS-a da su bili na nekoj od „Crnih lista“.

Interesantno je da sada neke ličnosti sa „Crnih lista“ imaju odlučujući uticaj na program RTRS. To su Rajko Vasić, Pero Simić i Biljana Bokić (šef im je Slavko Mitrović), Simić i Bokićeva su tvorci prvih „Crnih lista“ (paradoks je da su i oni na kraju dospjeli na tu listu), tako da nema sumnje da će „Crne liste“ na RTRS-u i dalje postojati.

Crna lista (stalna i varijabilna) – imena i razlozi dospjeća na spisak

1) Damir Miljević (stalno na listi), ekonomista, kritičar Režima

2) Svetlana Cenić (stalno na listi), ekonomista, kritičar Režima

3) Rajko Vasić (stalno na listi), visoki funkcioner SNSD, na listi, jer je teško kritikovao vrh RTRS

4) Dragan Čavić (stalno na listi), predsjednik NDP, kritičar Režima

5) Aleksandar Džombić, bivši premijer i ministar finansija (na listi poslednju godinu premijerskog mandata), podržavao list „Fokus“ i Zorana Šarenca

6) Mladen Ivanić (stalno na listi), lider PDP, politčki protivnik Režima

7) Tanja Topić (stalno na listi), analitičar, kritičar Režima

8) Dragomir Babić (na listi od 2007.-2011.), šef NVO, kritičar Režima

9) Zoran Šarenac (na listi od 2011.-2013.), bivši vlasnik lista „Fokus“, kritičar vrha RTRS-a

10) Mićo Mićić (stalno na listi), gradonačelnik Bijeljine, politički protivnik režima

11) Slobodan Vasković, novinar/bloger, kritičar Režima (apsolutni rekoreder - na listi od 1999. godine, drži rekord u lomljenju na RTRS-u; Slamanje Vaskovića trajalo je od kraja decembra 2010., preko januara 2011., pa do početka februara 2012., ukupno 58 dana neprekidnog „tretiranja“ u programu RTRS, uz hor režimskih medija)

12) Danijel Simić (2010-2013.), pisac, vlasnik portala frontal.rs, kritičar Režima

13) Željko Raljić (2008.-2013.), vlasnik „Respekta“, kritičar Režima

14) Ilija Vujičić (2012.-2013.), direktor Doma penzionera, kriv je što je zaposlio Zorana Šarenca

15) Petar Đokić (2012.-2013.), ministar boraca, kriv je što je zaposlio Đekića

16) Dalibor Đekić (2012.2013.), šef Đokićevog kabineta i član NO SRNA, štitio Džepinu  

17) Milica Džepina (2011.-2013.), glavni i odgovorni urednik SRNE, nije slušala vrh RTRS-a

18) Pero Simić (2010.-2013.), savjetnik za medije Milorada Dodika, kritičar vrha RTRS

19) Biljana Bokić (2010.-2013.), savjetnik za medije Milorada Dodika, kritičar vrha RTRS

20) Vukota Govedarica, funkcioner SDS (zabrane ga po tri mjeseca, pa ga onda skinu sa liste mjesec, dva; pa jovo nanovo), politički protivnik Režima

21) Ranka Mišić, šef Sindikata RS, (ograničeno vrijeme bila na listi), kriva jer je privremeno uposlila Pejku Medić

22) Pejka Medić, bivša novinarka RTRS (nije javno progonjena, ali je bila na crnoj listi i onemogućeno joj je da se bilo gdje zaposli)
23) Vladimir Trišić, vlasnik BN TV (stalno na listi), ponizio RTRS u rejtinzima gledanosti 

24) Milovan Cicko Bjelica, visoki funkcioner SDS (stalno na listi), politički protivnik Režima

25) Boris Divjak, bivši šef TI (stalno na listi), kritičar Režima

26) Srđan Blagovčanin, šef TI, kritičar Režima

27) Mladen Krsmanović, bivši direktor SRNE, kritičar Režima

28) Zdravko Krsmanović, bivši načelnik Foče, politički protivnik Režima

29) Aleksandar Veselinović, direktor „Hemofarma“, kriv je jer je bio u dobrim odnosima sa Šarencem

Lista nije konačna i na njoj se nalaze samo imena koja su mi potvrđena iz nekoliko izvora.

Hubrisov sindrom: Sanader, Vidošević, Dodik…

piše: Slobodan Vasković

Nakon hapšenja Nadana Vidoševića, bivšeg predsjednika Privredne komore Hrvatske, i otkrića o njegovom neprocjenjivom bogatstvu u raznim kolekcijama i nepokretnostima, medije u regionu (i u BiH) preplavile su ocjene psihoanalitičara koji su listom isticali da je njegova nezajažljiva pohlepa ustvari bolest - hubris sindrom ili grandomanija.

Svi oni su naglasili da samo “izuzetno naglašena megalomanija, gramzivost i nezajažljiva pohlepa” objašnjavaju potrebu Vidoševića da bez ikakve granice gomila kuće, vile, zemljišta, imanja umjetničke slike, luksuzne satove. Psihoanalitičari nisu našli drugog načina da se objasni zašto je čovjeku potrebno čak 700 kvadrata životnog prostora, zašto mu nije dovoljna oveća vikendica, nego ima bajkovito imanje u Gorskom kotaru, pa još uz to gradi i imanje na Kupresu, zašto mu nije dovoljna jedna kuća na moru, zašto u podrumskom bunkeru zagrebačke luksuzne vile krije stotine vrijednih slika, umjesto da su one okačene na zidu.

Psihijatri i psiholozi su pojasnili da takvo ponašanje objašnjava hubris sindrom, odnosno grandomanija, što spada u narcisistički poremećaj ličnosti.

Ne analizirajući konkretno Nadana Vidoševića nego profil balkanskih političara, docent Darko Marčinko, koautor knjige "Narcistički poremećaji ličnosti i njegova dijagnostička opravdanost", za zagrebački "Večernji list" objasnio je da većina političara pati od narcističkog poremećaja.

"Mnogi političari pate od hubrisovog sindroma, a što su društva nezrelija, kao što je na Balkanu, to je izraženija njihova potreba da preko noći žele da postanu milioneri. Na primjer, u Americi u politiku ulaze ljudi koji su već bogati, a kod nas se ulazi u politiku da bi se obogatilo", rekao je Marčinko.

Grandomanijom osobe s narcističnim poremećajem kompenziraju unutarnju inferiornost.

"U gomilanju bogatstva oni nemaju granica, njima su potrebni stanovi, vile automobili da bi se osjećali dobro. No, kod njih je izražena dihotomija, pa kad padnu, odnosno budu otkriveni, padaju u nemoć i koriste se projekcijom, odnosno optužuju druge da im pakuju. Tada tvrde da su žrtve sistema, da im je sve namješteno, nikako ne priznaju da su do bogatstva došli nezakonito", precizirao je Marčinko.

Zaista je šokantno vidjeti šta je sve Vidošević “stekao” na poziciji predsjednika Privredne komore Hrvatske. Još je šokantnije znati da je Vidošević puki sirotan naspram bogatstva koje posjeduje njegov dobar prijatelj Milorad Dodik.

Dodik je političku karijeru prije dvadesetak godina počeo iz dvosobnog stančića u centru Laktaša, dok mu je cijela porodica imala još pedesetak dunuma zemlje u Lijevču i skromnu kućicu na tom imanju.

Danas Dodik toliko toga ima da vjerovatno ni sam nema pojma o razmjerama bogatstva koje je stekao baveći se politikom.

Dodik posjeduje ogromno imanje u Bakincima, selu kraj Laktaša, na kojem ima čak tri vile, i nijedna nije ispod 700 m2 upotrebljivog prostora. Tu je i bazen, na čije renoviranje je prošle godine utrošio 250 hiljada maraka. Da obraduje unuka.

Šta je sve pohranjeno u te tri vile saznaćemo tek kada Dodik doživi Vidoševićevu sudbinu.

Dodik ima u Podrgradcima, kraj Gradiške, veliki voćnjak (frima “Fruit ecco”), a na njegovom bratu Goranu vodi se 2700 dunuma zemlje u Potkozarju (firma “Agrovoće”), koje je, mahom, oteto od Republike Srpske, preciznije od Opštine Laktaši i JP “Šume Srpske”. I brat Goran ima vilu u Aleksandrovcu kraj Laktaša.

Lakše je Laktaše sto puta pretrčati, nego nabrojati šta sve Dodik&familija posjeduju u tom gradiću i njegovoj okolini.

Dodik ima čak i privatni krak ceste, koji sa autoputa vodi direktno do njegovog imanja u Bakincima. Zbog tog njegovog hira promijenjen je projekat autoputa Banjaluka-Gradiška, a sokak do Dodikovih brojnih vila koštao je RS cca deset miliona KM.

Naravno, put je osvijetljen kao Las Vegas, a na svakih stotinjak metara je policijska patrola. Nije to jedina put koji posjeduje Dodik. Napravio je i brzu cestu do očeve kuće, sa rasvjetom koja je vrijedna milione.

U Laktašima i dalje posjeduje onaj dvosobni stančić, ima i nekoliko poslovnih prostora, a vlasnik je i Banje Laktaši, iako je, zvanično, prikazao da u toj firmi posjeduje neznatan broj akcija.

Dodik je i vlasnik KK “Igokea”, koji finansiraju svi njegovi tajkuni i direktori, a koliko je desetina miliona skrhano u njegovu igračku teško da će se saznati i nakon što završi kao Vidošević.

U vlasništvu porodice je i radio “Igokea”, poznat po izvanrednoj marketing službi, jer se sve firme utrkuju da se oglase na ovoj seoskoj stanici.

U Banjaluci, Dodik&familija posjeduju brojne stanove, poslovne prostore u Gospodskoj ulici, vrijedne cca 5 miliona maraka, i veliki su akcionari u brojnim građevinskim firmama.

Spasan Zeljković, suprug Dodikove sestre Bogdane, suvlasnik je firme „SB invest“ d.o.o., koja se bavi stanogradnjom. U banjalučkom naselju Budžak „SB invest“ izgradila je nekoliko lamela. I grade i dalje.

U Beogradu Dodik posjeduje vilu na Dedinju i nekoliko stanova, a tvrdi se da, preko “Zekstre”, čiji je suvlasnik, na svom kontu ima i hiljade hektara zemljišta.

Dodik je vlasnik velelepnog imanja na Fruškoj Gori, brojnih nekretnina u Novom Sadu, a posjeduje i kuću na Kipru. Tvrdi se da je nedavno postao i vlasnik vile na na italijanskom rajskom jezeru Komo kod Milana.

Dodikovi posjeduju brojne skupocjene automobile, čija ukupna vrijednost je milionska, a sve nabrojano je samo djelić ukupnog bogatstva u vlasništvu Milorada Dodika.

Važno je naglasiti da od 1998. godine Dodik ne posjeduje zvanično ni jednu firmu, a kako je došao do imovine vrijedne stotine miliona maraka, zaključite sami. Uzgred, ukupno bogatsvo Milorada Dodika procjenjuje se na više od milijarde KM.

Hubrisov sindrom, odnosno grandomanija, nezajažnjiva pohlepa, gramzivost…, ocjene koje su psiholozi i psihoanalitičari izrekli za Vidoševića i njegov način sticanja i pokazivanja bogatstva, blijede pred Dodikovim pristupom istim temama. Kada se (uskoro) otvore vrata Dodikovih brojnih dvora, stručnjaci će se uhvatiti za glavu, jer moderna nauka nema objašnjenje za takvu količinu pohlepe kakvu već decenijama demonstrira pjevač šunda iz Laktaša.    

Najlakše će to, ipak, biti objasniti jednostavnim riječnikom.

“Pred nosom nam je krao i mislio 'koje ste vi budale'. Uživao je u tome da gomila bogatstvo, ali i u tome da ga može pokazivati”, zaključila je psiholog Mirjana Krizmanić, pojašnjavajući Vidoševiću pohlepu.

Ista dijagnoza vrijedi i za Dodika.

Ekskluzivno: MUP RS godinama dezinformiše javnost o broju počinjenih i riješenih krivičnih djela; Analitika u MUP RS ne postoji

piše: Slobodan Vasković

Ministarstvo unutrašnjih poslova Republike Srpske već godinama dezinformiše javnost saopštavajući netačne i frizirane podatke o broju izvršenih krivičnih djela, broju razriješenih krivičnih djela..., prikazujući stanje u toj oblasti onako kako je to odgovaralo onima koji su te informacije prezentovali. Gore od toga je što su i u MUP RS potpuno dezinformisani po ovim pitanje.

Uz to, analitika u MUP RS ne postoji, potpuno je devastirana, funkcioniše paralelan analitički sistem, koji je jalov i bez rezultata, te ovu instituciju čini neefikasnom i nepreciznom, što za posledicu ima da se rad policijskih službenika potpuno pogrešno usmjerava, “tj. da policijski službenici nisu na mjestima gdje je to potrebno”.

Ovakvi zaključci izvedeni su u brojnim internim dokumentima MUP-a RS, odnosno istragama koje su sprovedene na osnovu informacija o friziranju podataka.

Na osnovu tih dokumenata (koji su u mom posjedu) i zaključaka naglašenih u njima, uputio sam dopis MUP-u RS sa pitanjem da li je i kada ta institucija prestala sa navedenom praksom (vidi dodatak tekstu). Umjesto jasnih odgovora, iz MUP-a RS uslijedilo je negiranje i etiketiranje, što bi valjda trebalo da bude vruća pljuska potpisniku ovih redova.

 

“U vezi sa Vašim upitom koji se odnosi na navodno ‘friziranje’ podataka o krivičnim djelima u Republici Srpskoj i radom analitike uopšte u Ministarstvu unutrašnjih poslova, želimo da kažemo da su Vaše tvrdnje neutemljene, paušalne i tendenciozne. Ministarstvo unutrašnjih poslova sačinjava isključivo vjerodostojne analitičke izvještaje na osnovu tačnih i provjerljivih podataka. Napominjemo da Ministarstvo od svog osnivanja nadležnim subjektima i  javnosti stavlja na uvid veći broj analitičkih izvještaja na čiji sadržaj i metodologiju izrade nije bilo primjedbi”, odgovoreno mi je iz pres službe MUP-a RS.

Njihov odgovor notorni je dokaz da je ta institucija nastavila sa obmanjivanjem javnosti, friziranjem podataka i dezorganizacijom posla, premda su upravo njeni organi utvrdili te devijantne pojave.

Jedine tvrdnje koje su neutemljene, paušalne i tendenciozne jesu one iz MUP-a RS da su moje “tvrdnje neutemljene, paušalne i tendenciozne” i da MUP RS “sačinjava isključivo vjerodostojne analitičke izvještaje na osnovu tačnih i provjerljivih podataka”. Idemo redom.

Zoran Mandić, načelnik Uprave kriminalističke policije MUP RS (treći čovjek u hijerarhiji), uputio je 18.04.2012. godine vrlo važan dopis (broj-02/5-8237/12) Direktoru policije Gojku Vasiću, kao i svim Centrima javne bezbjednosti i svim Policijskim stanicama, u kojem ih obavještava o friziranju podataka.

“U poslednje vrijeme primjećena je praksa da se stvarno stanje izvršenih krivičnih djela drastično razlikuje od onoga koje je prikazano u analitičkim izvještajima i koje je prezentovano MUP RS u sjedištu. Na primjer, krivična djela se dogode u mjesecu januaru, a analitički se prikazuju za mjesec februar (prikazuju se analitički kada se podnese izvještaj o počinjenom krivičnom djelu), zatim prijavi se krivično djelo krađe, a oštećeni odustane od krivičnog gonjenja, takvi događaji se uopšte ne evidentiraju u analitičkim izvještajima i slično.

Analitika se vodi kako bi se mogla planirati služba i usmjeravati aktivnost policijskih službenika na ona mjesta i u ono vrijeme kada se dešavaju bezbjednosnbo interesantni događaji. Evidentiranjem, kako je navedeno u gornjim primjerima, gubi se svaki smisao i ako se analiziranje i procjenjivanje vrši na osnovu ovakvih pokazatelja, može se konstatovati da se rad policijskih službenika usmjerava pogrešno, to jest da policijski službenici nisu na mjestima i u vrijeme gdje je to potrebno”, navodi Mandić u svom dopisu.

Mandić je stvari ublažio, jer se to friziranje nije dešavalo “u posljednje vrijeme” kako je tvrdio, već godinama unatrag, o čemu postoje dokumenti u MUP-u RS, od kojih je jedan dio u mom posjedu.

Njegov dopis čvrsto potvrđuje navode o tome da MUP RS frizira izvještaje i daje lažnu sliku o broju počinjenih i riješenih krivičnih djela, ali je, iz odgovora koji su mi upućeni iz te institucije, očito da su najodgovorniji ljudi u njoj nastavili da se, uprkos ovim veoma ozbiljnim i krajnje upozoravajućim podacima, ponašaju “neutemeljeno, paušalno i tendenciozno”.

Mandić dopis nije sastavio na osnovu rekla-kazala priča, već istrage koju su krajem februara 2012. godine proveli Dragan Ćibić i Zlatan Mitić. Istraga je naložena nakon što je jedan uposlenik MUP-a RS, koji se nalazio na poziciji analitičara u CJB Bijeljina (poznato mi je ime, ali ga ne objavljujem iz razumljivih razloga), uputio centrali opširnu analizu o brojnim lošim pojavama u tom Centru (ista situacija je i u drugim CJB), ukazujući na nevjerovante propuste nadležnih, koji su, trčeći za što “boljim” rezultatom potpuno ugrozili funkcionisanje i efikasnost MUP RS.

Tokom istrage utvrđene su gotovo nevjerovatne stvari: u analitičkom izvještaju PS Bijeljina evidentirane su samo dvije krađe u čitavom januaru, “a uvidom u dnevnik događaja utvrđeno je da je evidentirano 11 takvih krivičnih djela”.

Zvuči nevjerovatno, ali su odgovorni iz CJB Bijeljina zvanično tvrdili da su tokom januara 2012. u ovom gradu koji ima cca 130 hiljada stanovnika počinjene samo dvije krađe. Jedan dio krivičnih djela počinjenih u januaru, oni su prikazali u februaru, a neke i kasnije.

Ista situacija je i u drugim Policijskim stanicama koje pripadaju tom CJB, a njihova prikazana “efikasnost” ne može se vidjeti čak ni u holivudskim filmovima najgore produkcije.

“Napominjemo da se procenat rasvijetljenosti krivičnih djela krađa po NN izvršiocu u januaru mjesecu kreće od 61,9% u CJB Doboj, pa do 100% u CJB Istočno Sarajevo što su zapanjujući rezultati, naravno ako su tačni”, navode u svom Izvještaju Ćibić i Mitić.

Naravno da nisu tačni, ali je tačno da su frizirani.

“Otvara se mogućnost manipulacije podacima kalkulisanjem, prebacivanjem krivičnih djela iz mjeseca u mjesec i pravljenja stanja onakvog kakvo odgovara onome ko izvještaj sačinjava, a mogućnost prikrivanja krivičnih djela je takođe moguća”, konstatovali su Ćibić i Mitić u svom izvještaju.

 

Sada se postavlja pitanje koliko je krivičnih djela MUP RS “izgubio” ovakvim pristupom, odnosno da li je ovaj način evidentiranja svjesno odabran kako bi se prikrila krivična djela “odabranih” članova ovog društva?!

Ćibić i Mitić još konastatuju da se zbog ovakvih lažnih izvještaja “policija usmjerava pogrešno i nije na mjestima gdje bi trebala biti”.

Uz sve rečeno, poseban problem predstavlja činjenica da je u MUP-u RS analitika potpuno uništena, skrajnuta na apsolutnu marginu, a da se njom paušalno bave i Kurta i Murta. Iz MUP-a RS tvrde suprotno.

“MUP RS cijelo vrijeme u svom organizacionom sastavu ima specijalizovane organizacione jedinice analitike, koje su glavni nosioci aktivnosti analize i  izvještavanja o radu Ministarstva.

Pristup kvalitetnim bazama podataka (od kojih su ogromna većina u elektronskoj formi) je u skladu sa propisanim zakonskim i podzakonskim aktima o bezbjednosti tajnih i ličnih podataka, a postupajući analitičari imaju na raspolaganju sve relevantne podatke za izradu kvalitetnih analitičkih proizvoda. Paralelni sistem analitike u MUP-u RS nikada nije ni postojao”, tvrde “analitički” u MUP RS u odgovoru koji su mi proslijedili 25.11. o.g..

Da vidimo šta kažu analitičari iz MUP-a RS i to oni na osnovu čije analize je i sprovedena istraga i utvrđeno tragično stanje nastalo na osnovu friziranih informacija.

“Obraćam Vam se, jer se ja sa visokom stručnom spremom, sa nekih 34 godine staža, osjećam bezvrijedno u Ministarstvu. Obraćam se, jer se linija rada kojoj pripadam (analitika) godinama obrušava, a da niko ništa ne preduzima i ne reaguje. Najvećim dijelom (analitika, op.aut.) dovedena je na nivo administrativnih poslova tehničkog sekretara”, navodi u opširnoj analizi dešavanja u analitici MUP RS jedan njen pripadnik. Taj dopis uputio je, između ostalog, i Direktoru policije Gojku Vasiću i Zoranu Mandiću, načelniku Uprave krim policije, 15.02.2012. godine.

On još navodi da analitičari čak ne mogu pristupiti bazama podataka.

“Da apsurd bude još veći, ne možemo pristupiti bazama podataka. Niko se i ne pita zašto je to tako”, navodi dalje.

Ovaj analitičar ukazuje i na prikrivanje krivičnih djela.

“Stopa ukupne rasvijetljenosti krivičnih djela se takođe zloupotrebljava u svrhu manipulacije ‘vrhunskih’ rezultata i ‘efikasnosti policije’. Ponekad taj procenat dostiže nevjerovatnih 70%, 80%, pa i 100%, čak i onih krivičnih djela koja se teško otrkivaju (krađe i teške krađe). Tu se ne želi reći koliko je ovih djela ostalo neevidentirano”, tvrdi analitičar MUP RS, dodajući da u neprikazanoj tamnoj brojci kriminaliteta ostaje “veliki broj krivičnih djela korupcije, nasilja u porodici, droga”.

On ukazuje i na sveprisutni paralelizam u analitici.

“Dalje želim da ukažen na problem stvaranja paralelnih analitika i analitičara. Pored analitičara sa zvaničnim rješenjem za te poslove, mi i od inspektora krim policije i inspektora u Sektoru policije pravimo analitičare. Tako, na primjer, inspektor u sektoru policije zadužen za kriminalitet na kraju kvartala pravi informaciju o stanju kriminaliteta na području Centra. Ako se ozbiljno razmisli, zapitaćemo se čemu ta informacija kad ju je već uradila analitika i dostavila Sektoru policije”, navodi ovaj analitičar potvrđujući postojanje paralelne analitike u MUP RS.

On ukazuje na katastrofalno stanje u kojem se nalazi analitika u MUP-u.

“Analitika je nekada bila mozak MUP-a, a danas obavljamo isključivo administrativne poslove. Niti se šta pitamo niti bilo šta u vezi sa analitikom radimo”, zaključuje on.

Trteba li kvalitetnijeg demantija od ovog za tvrdnje koje su mi upućene iz MUP RS?!

Nije tu kraj priče.

Posebno je interesantno “obavještavanje” unutar MUP-a RS, koje se, urpkos uvođenju kvalitetne i vidsokosofisticirane opreme, još uvijek vrši “ručno” i na tabelama koje su osmišljene davne 1992. godine. U MUP-u i to demantuju.  

“Poslednjih godina MUP RS je sopstvenim resursima  izgradio elektronske baze podataka i time značajno unaprijedio analitičko praćenje i izvještavanje u svim oblastima rada. Od 1992. godine pa do sada nastupile su brojne legislativne i organizacione  promjene, tako da Ministarstvo nije moglo sačinjavati analitičke izvještaje na osnovu istih obrazaca”, navodi se u njihovom odgovoru.

Dokumenti iz 2012. koji su u mom posjedu tvrde drugačije.

“Tabele po kojima stanice mjesečno izvještavaju centre u MUP o upravno pravnim poslovima, kadrovskim poslovima, JPM, SN, i kriminalitetu nastale su davne 1992. godine”, navodi se u dokumentu iz februara 2012. godine.

A kako u MUP RS koriste nove tehnologije, najbolje svjedoči opis iz tog dokumenta.

“Radi ilustracije navodim još jedan primjer. Ovu dogradnju aplikacije (K upisnik, op.aut.) ja doživljavam isto kao da je Ministarstvo poljoprivrede prije pet godina nabavilo najsavremenije kombajne i traktore i dalo poljoprivrednom imanju u Semberiji, a to imanje uključi navedene mašine i drži ih uključene pet godina na leru da rade i troše gorivo, a imanje obrađuju zapregom. I umjesto da počnu koristiti kombajne i traktore, oni počnu da oštre zaprežne plugove i srpove za žetvu.

Tako i mi imamo informacioni sistem, razvijene aplikacije, formirane baze podataka po deset, četiri, godinu dana i trošimo radne sate na ponovnom unosu tih istih podataka, čak dograđujemo tabele koje su napravljene još ratne 1992. godine, kada nije bilo ni računara ni baze podataka”, zaključuje se u opsežnoj analizi o stanju analitike u MUP RS.

Nakon svega logično je najodgovornije ljude u MUP RS upitati:

Da li su zaključci, sprovedeni nakon istrage, do kojih su došli Zoran Mandić, načelnik Uprave krim policije, Dragan Ćibić i Zlatan Mitić, uposlenici MUP-a i analitičar iz Bijeljine neutemeljeni, paušalni i tendenciozni?

Ko je odgovoran što je otvoren prostor za prikrivanje krivičnih djela i koliko krivičnih djela su do sada sakrili najodgovorniji ljudi MUP RS u proteklim godinama?

Kada ćete saznati šta se sve nezakonito dešava pod vašim krovom?

Do kada ćete kažnjavati konobare, a kriminalce poput Bude Stankovića, Milenka Čičića, Slobodana Stankovića..., koji su opljačkali RS, štititi od svakog progona?

Kada ćete prestati sa dezinformacijama i početi informisati javnost?

Kada ćete uraditi bar nešto korisno?

Dodatak- Pitanja MUP-u RS i odgovor te institucije

Ministarstvo unutrašnjih poslova

Radislav Jovičić, ministar

Poštovani,

prema informacijama koje posjedujem MUP RS godinama unatrag javnosti je saopštavao netačne i frizirane podatke o broju izvršenih krivičnih djela, broju razriješenih KD..., prikazujući stanje u toj oblasti onako kako je to odgovaralo onima koji su (u tom trenutku) sačinjavali izvještaje (primjera radi: krivična djela iz marta evidentirana su u aprilu, maju, a ne u mjesecu u kojem su se dogodila, neka uopšte nisu evidentirana, određene PS su iskazivale stopostotnu efikasnost u rješavanju slučajeva, u velikim gradovima evidentirano je svega par krivičnih djela tokom određenih mjeseci...).

Kako bih objektivno informisao javnost o navedenom, molim vas da mi odgovorite na sledeća pitanja:

Da li je MUP RS prestao sa ovom praksom i kada?

Da li MUP RS uopšte koristi usluge analitike i od kada?

Da li u MUP-u RS analitičari imaju slobodan pristup bazama podataka i od kada?

Da li je u MUP RS prestao da postoji paralelni sistem analitike i od kada?

Da li PS još uvijek izvjestavaju CJB na način da popunjavaju tabele koje su osmišljene još davne 1992. g.?

Molim vas da mi na pitanja odgovorite što hitnije.

S poštovanjem, Slobodan Vaskovic, novinar-bloger

Број:СМ –1-053-170

Датум:.25.11.2013.                                

Н/р Слободана Васковића

Предмет: Одговор МУП-а РС

У вези са Вашим упитом  који се односи на наводно „фризирање“ података о кривичним дјелима у Републици Српској и радом аналитике уопште у Министарству унутрашњих послова, желимо да кажемо да су Ваше тврдње неутемљене, паушалне и тенденциозне.

Министарство унутрашњих послова сачињава искључиво вјеродостојне аналитичке извјештаје на основу тачних и провјерљивих података.

Напомињемо да Министарство од свог оснивања надлежним субјектима и  јавности ставља на увид већи број аналитичких извјештаја на чији садржај и методологију израде није било примједби.

МУП РС цијело вријеме у свом организационом саставу има специјализоване организационе јединице аналитике, које су главни носиоци активности анализе и  извјештавања о раду Министарства.

Приступ квалитетним базама података (од којих су огромна већина у електронској форми) је у складу са прописаним законским и подзаконским актима о безбједности тајних и личних података, а поступајући аналитичари имају на располагању све релевантне податке за израду квалитетних аналитичких производа.

Паралелни систем аналитике у МУП-у РС никада није ни постојао.

Последњих година МУП РС је сопственим ресурсима  изградио електронске базе података и тиме значајно унаприједио аналитичко праћење и извјештавање у свим областима рада. Од 1992. године па до сада наступиле су бројне легислативне и организационе  промјене, тако да Министарство није могло сачињавати аналитичке извјештаје на основу истих образаца.  Најкарактеристичније промјене се огледају  у  виду увођења нових прекршаја и кривичних дјела која у ранијем периоду нису била законом прописана (организовани криминалитет, насиље у породици, високо- технолошки криминалитет, злочини мотивисани мржњом и др).

Све ове чињенице указују да су аналитички извјештаји Министарства унутрашњих послова РС стандардизовани и упоредиви, сачињени у форми која се констатно надограђује и прилагођава измјенама законске регулативе и оправданим потребама субјеката извјештавања.

ОДЈЕЉЕЊЕ ЗА ОДНОСЕ СА ЈАВНОШЋУ