Piše: Slobodan Vasković
Fasciniran činjenicom da i novinari u Republici Srpskoj mogu, preko
noći, postati milioneri, nastavio sam istraživati firmu „Mega elektrik“ a.d. iz
Banjaluke, čiji su vlasnici Dragan Jerinić, predsjednik udruženja novinara RS
(70 posto), i Danilo Petrović, zet Nebojše Radmanovića, srpskog člana
Predsjedništva BiH i sin Seke Kuzmanović, direktorice „Elektrokrajine“ (30
posto).
Jerinić i Petrović su početkom ove godine pustili u rad svoju prvu malu
hidroelektranu (MHE) „Žiraja“ u koju su, kako su saopštili, uložili 1,2 miliona
Konvertibilnih maraka. „Žiraja“ se nalazi na području opštine Teslić, a Jerinić
i Petrović imaju namjeru u toj regiji napraviti još dvije MHE.
Istražujući poslovanje njihove
firme „Mega elektrik“, došao sam do fascinantnih podataka koji ukazuju da je
riječ o tašna-mašna firmi, koja nema nikakve imovine, nikakvog prometa, nema ni
novca, ali, eto, uspjeli su Jerinić i Petrović „skuckati“ milion i po maraka i
izgraditi „Žiraju“.
Prema finansijskim izvještajima „Mega elektrika“, za 2010., 2011. i 2012.
godinu, koji su u mom posjedu, ta firma ima jednog jedinog zaposlenog, što
dodatno potvrđuje sposobnost Jerinića i Petrovića da od ničega naprave milione.
(Kamo sreće da taj dvojac ima uposlena tri-četiri radnika, bez problema bi
napravili Nuklearnu elektranu. Potpuno je nebitno da li u okolini Teslića, ili,
pak, negdje drugdje.)
U Finansijskom izvještaju za 2011. godinu uočljivo je da su ukupni prihodi
„Megaelektrika“ iznosili 14 hiljada KM, a rashodi 13.860 KM. Navedenih 14
hiljada nisu iz redovnih aktivnosti, jer po tom osnovu saldo je nula. Neto
dobit firme bila je 140 KM.
U toj istoj godini, Jerinić i Petrović uspjeli su vrijednost imovine
firme povećati sa 39.298 KM (koliko je iznosila u 2010.) na 295.864 KM. Iz
finansijskih izvještaja ne vidi se porijeklo ovog novca. Ova cifra vodi se pod
firmom „ulaganje u razvoj“, ali se ne precizira kakav. Možda je sve fiktivna
računovodstvena operacija (pare „provozane“), tek riječ je o pozajmici, jer se na
kontu „kratkoročne obaveze“ (u izvještaju) navodi da one iznose 293.091 KM.
Da ne bi bilo nikakve zabune, sva imovina firme te 2011. bila je nekretnina
(poslovni prostor) vrijedan 39.298 KM, što, složićete se, i nije neki kapital
da bi se krenulo u izgradnju čak tri mini hidroelektrane.
U prošlom tekstu (“Kako se
kalio Dragan Jerinić: Nezavisno strujno kolo“) citirao sam članak iz „Nezavisnih
novina“, objavljen 11.09.2011, pod naslovom “Počela izgradnja MHE Žiraja”, u kojem
se, između ostalog, navodi da je u “Megaelektriku” rečeno da je u “… projektnu dokumentaciju, ispitivanja
hidrologije, rješavanje imovinsko-pravnih odnosa, te neophodne saglasnosti kao
što su građevinske, ekološke i ostale dozvole uloženo oko 450.000 KM vlastitih
sredstava”.
Tako su iz preduzeća "Mega
elektrik" informisali medije, ali su ih obmanuli. U Finansijskom
izvještaju za tu godinu ne postoji plaćanje po navedenim osnovama u iznosu od
450 hiljada KM. Uopšte ne postoji plaćanje u tolikom iznosu. Zaključak je
jedan: Ili je Jerinićeve i Petrovićeve obaveze platila neka druga firma, ili ih
uopšte nisu platili; treće nema.
Međutim, finansijski izvještaj za
2012. godinu izuzetno je zanimljiv, jer su Jerinić i Petrović bez po muke došli
do 1,5 miliona KM i izgradili “Žiraju”. I to sa jednim jedinim uposlenim
radnikom.
Imovina “Mega elektrika” u 2012. godini
penje se na 1.429.026 KM, zbog činjenice da su te godine Gospodnje naši “bizmismeni”
uspjeli doći do dugoročnog kredita “teškog” 1.025.085 KM. Uz to su,
kratkoročno, pozajmili još 518.943 KM.
Zaista su sposobni, pošto im je
vrijednost firme jedva 40 hiljada KM, pa je jasno da banka koja im je odobrila
kredit nije bila baš najposlovnija, jer “Megalektrik” svojom imovinom nije
mogao garantovati uredno vraćanje novca. Prema bankarskim pravilima, tvrde
stručnjaci, Jerinićeva i Petrovićeva firma nikako nije mogla dobitri tako
veliki iznos, ali šta znaju stručnjaci o poslovanju “stručnjaka”, kakvi su
Jerinić i Radmanovićev zet Petrović?!
U Finansijskim izvještajima “Megaelektrika”
nije navedena banka koja im je dala milionski kredit, ali se u Izvještaju Komisije
za kocesije RS (za 2011.) navodi da je “Uni credit banka” sklopila ugovor o
finansiranju MHE sa firmom “Megaelektrik”.
(Interesantno je nekoliko činjenica:
u vrijeme kada je dodijeljen kredit “Megaelektriku”, Jerinić je bio u odličnim
odnosima sa Aleksandrom Džombićem, koji je tada bio premijer. Džombićev pašanac
Aleksandar Ljuboja je šef Kreditnog odbora za firme u “Uni credit” banci, pa
sami zaključujte!).
U finansijskom izvještaju “Megaelektrika”
ne navodi se od koga su Jerinić i
Petrović pozajmili dodatnih 518.943 KM, ali, očito je, da oni nemaju nikakav
problem da dođu do milionskih iznosa sa svojom kofer firmom, u situaciji kada
mnogo jača i moćnija preduzeća, sa decenijskom tradicijom, jedva održavaju
likvidnost, a nemali broj njih je u finansijskom haosu.
Sve u svemu, Jerinić i Petrović su
zahvaljujući “sposobnostima” došli do milione vrijednih objekata (MHE “Žiraja”,
koja je ove godine puštena u rad), a da se nisu pošteno ni oznojili, niti u cijeli
posao uložili jedne jedine svoje marke. Kako je to moguće u RS, odgovoriću u
sljedećim nastavcima ove izuzetno uzbudljive priče o tome kako je Jerinić postao
milioner.
