Piše: Slobodan Vasković
1.
Prva redovna skupština “Narodnog Fronta” Jelene Trivić biće održana 23.05. u Banjaluci, nakon čega će se Pokret aktivno uključiti u politički život.
Trivićeva se, od osnivanja Narodnog Fronta, oglašavala vrlo rijetko u javnosti što je bio odličan marketinški potez: Obavijao je dizanje infrastukture Pokreta određenom dozom mistike, dao mu intrigantnost; Omogućio Trivićevoj da intenzivno radi na podizanju infrastrukture i, istovremeno, sagleda vrlo precizno poziciju koju će zauzeti na političkoj sceni.
2.
Nakon svega što se dešavalo oko Narodnog Fronta, potpuno je jasno da su Trivićeva i njen Pokret podjednako udaljeni od Režima, ali i takozvane opozicije, primarno SDS-a i PDP-a, koji su bili i ostali zadnja linija odbrane Dodikovog autokratskog sistema.
Narodni front je i prije aktivnog uključivanja u politički život već postao alternativa, što je paradoks.
4.
Formiranje i djelovanje Narodnog Fronta trebalo bi da bude prelomna tačka u političkom životu Republike Srpske, jer je izvjesno da Trivićeva nikada neće prihvatiti ulogu statiste Milorada Dodika koju vrlo čvrsto drže čelnici PDP-a i SDS-a.
5.
Izvjesno je i da će Dodik konačno, na političkoj sceni, dobiti protivnika kojeg neće moći ni kupiti ni ucjenjivati i od kojeg će, uvijek, dobiti vrlo čvrst, konkretan odgovor i akciju na njegove antinarodne i anticivilizacijske politike kojima satire narod u entitetu, ali i u BiH.
6.
Ono što dodatno ukazuje da Narodni Front, njegovo djelovanje, predstavlja prelomnu tačku na političkoj sceni, odnosno jako suprotstavljanje košnici Dodikovih ličnih interesa (u kojoj su i oni koje on ostvaruje sa navodim opozicionarima) jeste činjenica da nijedna politička ličnost, kao i nijedna stranka u osnivanju, nije toliko napadana tokom formiranja. To je paradoks, dosad neviđen na političkoj sceni RS koji je dao snažan zamah Trivićevoj, ne nanoseći joj baš nikakvu štetu.
7.
Jelena Trivić, a potom i Narodni Front su pod teškom paljbom najtežih oruđa Režima i takozvane opozicije, SDS-a i PDP-a, primarno, još od početka oktobra, nakon završenih izbora koje je Dodik monstruozno pokrao, kao što je falsifikovao i pobjedu za predsjednika RS.
8.
Prvo je, zbog nepriznavanja rezultata izbora, teško, preteško, napadana Trivićeva, a nakon što je postalo jasno da će napustiti usahli, nikom potrebni PDP, napadi su dobili na intenzitetu. Krešendo je bila najava formiranja Fronta i od tada, pa sve do danas napadi ne prestaju; I to napadi visokog intenziteta, koji se očituju dijelom kroz brojne medije koje kontroliše Režim, ali i oni ispod radara, koji su podmukli, prljavi, toksični i svjedoče da ni lažna opozicija, koja je svjesna da nikada ne može pobijediti Dodika, ne želi da ispusti mrve koje im daje.
9.
Nije iznenađenje da se napadima na Trivićevu priključio i Nebojša Vukanović koji je sebe nazvao Džinom, što je, ruku na srce, zaista komično.
Vukanović očito ne može podnijeti činjenicu da je Trivićeva za vrlo kratko vrijeme izgradila veliku infrastrukturu i da je i dalje vrlo značajna u javnom životu, iako se rijetko, gotovo nikako, u posljednje vrijeme u njemu ne pojavljuje.
10.
Strpljenje vlada, a ne Kraljica, oduvijek je bilo, a tako će i ostati; Trivićeva je strpljiva, dok Vukanović ne poznaje suštinsko značenje te riječi.
“Džin” će, ako nastavi ovim ritmom, završiti kao Ivan Pernar, koji je, svojevremeno, bio prava atrakcija na političkoj sceni Hrvatske, ali je brzo sagorio.
Svako je kovač sopstvene sudbine, pa tako i Vukanović; Za potpisnika ovih redova nije uopšte iznenađenje njegov napad na Trivićevu, već bih bio iznenađen da nije napao.
11.
Loše uštimani, razoreni, politički urušeni SDS i PDP uzaludno troše zadnje atome snage na pokušaj da postave klipove Narodnom Frontu, sa akcentom na Trvićevu. Da su toliko energije uložili u posljednje opšte izbore, koliko ulažu u napade na Trivićevu i Narodni Front, imali bi u parlamentu bar deset poslanika više.
12.
Očekivano je da je najagilniji napadač Draško Stanivuković, koji na sve moguće, primarno niske i prljave manipulativne, načine juriša i dalje na Trivićevu. Međutim, on je politički gotov; Njegov kraj je na sljedećim lokalnim izborima definitivan, ukoliko prije toga ne bude uhapšen zbog brojnih krivičnih djela koja je počinio.
13.
Stanivuković je potpuno u Dodikovoj funkciji, a pridružio mu se i Branislav Borenović, šef gotovo nepostojećeg PDP-a, koji je u tolikoj mjeri toksičan da je to iznenađenje, ali samo za one koji nisu svjesni njegovog beskičmenjaštva i nesposobnosti, javno iskazane, da vodi politički subjekt.
Ne postoji adresa na koju pomenuti dvojac loše uštimanih političkih mrtvaca nisu pokucali u namjeri da pokušaju zadati težak udarac Trivićevoj. Ni na jednoj adresi nisu polučili nikakav uspjeh. To što su ih ponegdje primili, oni su potpuno pogrešno razumjeli - kao obećanja da će im se pomoći u rušenju Narodnog Fronta, a ne kao poigravanje sa njima. Očekivano od neznalica.
14.
Nemam uopšte potrebe šire pojašnjavati da je njihov najvažniji savjetnik i saveznik Nenad Nešić, a od te bolesne koalicije, čiji je jedini cilj rušenje Fronta, tek će da zaboli glava i Borenovića i Stanivukovića. Brže nego što misle.
15.
Što se tiče napada iz SDS-a kojeg je v.d. predsjednika stranke Milan Miličević već doveo pod Dodikov šinjel, oni, u najvećoj mjeri, idu upravo od njega, Darka Babalja, koji ga kontroliše, i dijela načelničke struje što želi usku saradnju sa Režimom.
Uopšte nisu vrijedni pojašnjenja šta za njih znači ta uska saradnja kojoj teže, ali u SDS-u postoji i krilo koje nije protiv Trivićeve i razumije potrebu stvaranja alternative. Na čelu te struje je Vukota Govedarica, jedan od rijetkih u toj stranci, uz nekoliko mladih političara, koji je ostao opozicionar. Međutim, za SDS, ma koliko rasturen bio, to je premalo za istinsko opoziciono djelovanje.
Skupština te stranke pokazaće da li će prevladati Babaljeva otrovna struja ili Vukotina, koja je na potpuno suprotnom krilu i od Miličevića i od Babalja.
16.
Na političkoj sceni RS slijede velike turbulencije; Procesi koji, između ostalog, znače i smjenu političkih generacija su nezaustavljivi.
Trivićeva treba istrajati na mladim, nekompromitovanim, obrazovanim osobama, koji jesu alternativa i koji bi vratili nadu u povratak demokratije u entitet.
17.
Nekoliko činjenica o Narodnom Frontu: Važno je navesti da je Pokret već parlamentaran (ima dva poslanika, zasad); Da je zastupljen u brojnim gradskim i opštinskim skupštinama (njih petnaest); Da je Pokretu pristupio zaista veliki broj mladih, nekompromitovanih ličnosti, te da se već sada može reći da će politički prostor u opozicionom dijelu koji je potpuno prazan, biti popunjen novim, svježim, mladim, obrazovanim političarima koji će, vremenom, izrasti u stvarne lidere.
Bitno je znati da je u osnivanju trideset Gradskih i Opštinskih odbora Fronta koji će svoja rukovodstva dobiti nakon održavanja Prve redovne Skupštine, na kojoj bi trebalo da se izabere Glavni odbor.
18.
To što je Narodni Front parlamentarna stranka i već ima brojne odbornike, samo po sebi, nije najbitnije; Najvažnije je da mladi ljudi, nova lica, popune prazni opozicioni prostor na političkoj sceni Republike Srpske, čime će i masovnost Narodnog Fronta biti zagarantovana!