Piše: Slobodan Vasković
1.
Ekumenizam je najpoznatiji i najpriznatiji teolog Srpske Pravoslavne Crkve otac Justin Popović, (06.04.1894/Vranje - 07.04.1979/manastir Ćelije), okarakterisao kao „SVEJERES“, jer ona u sebi, prema njegovom učenju, “obuhvata sve kroz istoriju Crkve poznate jeresi!
 |
| Biskup Grigorije i biskup Uzinić |
2.
Justin Popović je, 02. maja 2010. godine, odlukom Svetog arhijerejskog sabora SPC, kanonizovan je u red svetitelja SPC (Sveti Justin Novi Ćelijski) u Hramu Svetog Save na Vračaru.
3.
Justinovo učenje o ekumenzimu ujedno je i stav SPC prema tom pitanju, iako ima vladika koji to ne poštuju; Štaviše, otvoreno se zalažu za ekumenizam, a neki su otišli tako daleko da samoinicijativno skraćuju liturgije, služe na nepozna način tamošnjem vjerujućem narodua; POstu i Ispovijesti se ne pridaje nikakav značaj; Sveto Pričešće se daje na način (kada se uopšte daje) veoma sličan kao što to čini kler Katoličke crkve.
4.
Uz to, ne vrši se ni Sveta Tajna Pokajanja.
5.
Sve navedeno čini Grigorije, episkop diseldorfski i njemački, koji i ne krije da je ekumenista, a sam je sebe “rukopoložio” i nazvao biskupom hercegovačkim još 24.01.2013. godine u Dubrovniku, tokom susreta sa dubrovačkim biskupom Matom Uzinićem, o čemu svjedoči i video klip sa tog događaja.
6.
Kada je biskup Grigorije u pitanju ništa se nije promijenilo od tada do danas po pitanju njegove privženosti ekumenizmu, mijenjanju liturgija SPC-a i davanja prednosti katoličkom načinu bogosluženja nad onim koje nalaže SPC.
7.
Štaviše, pn čvrsto stoji iza dijela sveštenstva koje djeluje mimo kanona SPC-a i odbija sve žalbe vjernika, ističući da je on tak koji je zadužen za karovska pitanja.
Taj dio sveštenstva, koji je, sa aspekta vjernika vrlo problematičan i, svojim načioim bogosluženja, koje je suprotno pravoslavnom, unosi veliki nemir i ogorčenje u vjerujući narod, upravo je Grigorije doveo sa sobom.
8.
O svemu navedenom detaljno je upoznat i Sveti Sinod SPC-a brojnim pismima vjerujućeg naroda koji su poniženi djelovanjem Grigorija i njemu nekoliko odanih sveštenika.
9.
Grigorije i ne krije da je ekumenista, o čemu svjedoči i njegov intervju listu “Telegraf”, dat 10.maj 2019. godine.
Vas jedni hvale, a drugi kude kada je u pitanju ekumenizam. Kakav je vaš stav prema ekumenskom pitanju?
“Moj stav prema tom pitanju je nedvosmislen: mi hrišćani smo deo sveta, ekumene, to jest vaseljene, i potrebno je da se što je moguće više upoznajemo s tim svetom i da s njim komuniciramo. Dva za mene najznačajnija pravoslavna teologa 20. veka, Georgije Florovski i Jovan Zizjulas, kao i za mene najznačajnija ličnost SPC, vladika Nikolaj Velimirović, u velikoj meri su mi bili i ostali uzori na tom putu”, odgovorio je Grigorije.
10.
Georgije Florovski (Odesa, 9. septembar 1893 — Prinston, 11. avgust 1979) je bio poznati ruski pravoslavni teolog i istoričar hrišćanske misli, vodeća ličnost osporavanog Ekumenističkog pokreta u Hrišćanstvu i tumač ruske filologije.
Jovan Zizjulas, je mitroplit pergamski Vaseljenske patrijaršije i apologeta savremenoga ekumenizma.
Grigorije, prema svjedočenjima vjernika, tokom besjeda u Hramovima u Njemačkoj često citira Florovskog i Zizjulasa, dok i ne pominje učenje oca Justina, koji je kanonizovan kao Sveti Justin (Novi) Ćelijski.
12.
Otac Justin je, za života, u Srpskoj Pravoslavnoj Crkvi bio prvi i najdosljedniji borac protiv Ekumenizma.
Svoj bogoslovsko-pravoslavni stav o Ekumenizmu otac Justin je objavio u knjizi „Pravoslavna Crkva Ekumenizam“ (Solun 1974. godine).
Po njemu „Ekumenizam je zajedničko ime za psevdohrišćanstvo i psevdocrkve Zapadne Evrope. U njemu su srcem svojim svi evropski humanizmi sa papizmom na čelu. A sva ta psevdohrišćanstva, sve te psevdocrkve nisu drugo do jeres do jeresi. Njima je zajedničko jevanđelsko ime: svejeres“!
13.
Veoma je interesantno, sem navedenog, naglasiti da oni koji podržavaju Biskupa Grigorija, bilo pojedinci, bilo mediji, prema njegovim kritičarima otvoreno iskazuju mržnju, spremnost na nasilje i druge oblike fizičkih napada; Imam ogromno iskustvo sa mafijaškim metodama koje primjenjuje Grigorije, tako da me to uopšte ne čudu; Dapače! (vidi dodatak)
Istovremeno, mediji, koji sebe nazivaju slobodnim, u silnoj želji da odbrane kriminal Mladena Jevrića Durića pozivaju se, bez ikakvih provjera, na presude duboko kriminalizovanog, rastočenog i razorenog pravosuđa BiH koje je, kako navode, po tužbama Grigorija presudilo neke novinare (ne i potpisnika ovih redova) za klevetu.
14.
Isti ti mediji, kada Grigorije nije u pitanju, pišu kako je isto to pravosuđe u BiH pod punom političkom kontrolom, ali to “zaboravljaju” kada je riječ o Grigoriju!!!
Grigorije je punih dvanaest godina, kao čelnik eparhije zahumsko-hercegovačke, bio pripadnik Režima Milorada Dodika, kao što je i sada, i imao direktan uticaj na pravosuđe; Ima ga i sada, opet preko svog prijatelja i zaštitnika Dodika, autokrate i primitivca, koji apsolutno kotroliše pravosuđe u Republici Srpskoj.
Da pravosuđe u BiH radi svoj posao u minimumu, Grigorije ne bi bio ni biskup ni vladika, već robijaš.
15.
Svaka riječ napisana o nedjelima Grigorija za medije koji Sjecikesu/Utjerivača dugova podržavaju je - tabloidna, jer je takvom karakterišu, bez ikakvog provjeravanja, samo da bi odbranili Grigorijeva nepočinstva, što više nego dovoljno svjedoči o tabloidizaciji/grigorizaciji tih istih medija.
16.
U dodatku emitujem video prilog "Grigorijev Kondominijum" koji sam objavio 28.08.2011. godine.
Od tada do danas malo šta se promijenilo, sem što Biskup Grigorije pljačka u Njemačkoj kao što je to činio u Hercegovini. Da ne bude nikakve zabune - i u Hercegovini još uvijekm izvodi kriminalne radove.
Molio bih grigorijance da, ukoliko pogledaju video prilog, obrate pažnju na riječi Riste Drobnjaka (bivšeg direktora trebinjskog “Agrokopa”) koji te 2011. godine svjedoči kako su ga Grigorijevi Igumani, poput Save Mirića, više puta ucjenjivali, prijetili mu čak i ubistvom. I ne samo njemu. Drobnjak je sve to rekao javno, na pres konferenciji. Hm, gde li je tada bilo "pravosuđe" koje tyako lako presuđuje o korist Grigorija?!!!
Ako ni njima ne vjerujete, teško ste oboljeli od grigorizacije.
Što se tiče Grigorijevih tabloida, neka provjere svaki papir, u šta lično sumnjam, jer onda ne bi bili to što jesu - drveni advokati sjecikese, prevaranta, kriminalca, utjerivača dugova, šefa mafije i revolveraša i, iznad svega, licemjera nad licemjerima - Biskupa Grigorija! (nastaviće se)
Grigorije me je, sa svojom bandom, zarobio 18. marta 2009. godine u kući pokojnog Nikole Sekulovića, istinskog demokrate i vjernika, a kada sam izveden pod pratnjom policije, kamenovan sam; Jer je policija po nalogu Gorana Zupca, tadašnjeg načelnika CJB Trebinje (sada PU), ostavila mene i sina, koji je sa mnom bio u automobilu i radio kao snimatelj, na pola puta, po dogovoru sa Velikim Inkvizitorom.
U Kotezima, nadomak Ljubinja, oštroj krivini sačekali su nas Goran Durić i Grigorijev vozač i zasuli kamenjem, sve sa namjerom da izgubim kontrolu nad vozilom i survam se u provaliju.
Grigorije je naložio moje uklanjanje, u to nikad nisam imao dileme, a Zubac pokušao da sprovede u djelo.
Srećom, nije im pošlo za rukom da kamenovanjem ubiju sina i mene. Desilo se to, jer se Grigoriju nije dopalo moje izvještavanje o njegovim klriminalnim radnjama.
Dodik je tada, naravno, podržao Grigorija i javno slagao da sam sam sebi razbio automobil. Dodik i sada, dvanaest godina nakon tih događaja, pokušava da me zauvijek ukloni.
Odlukom Apelacionog vijeća Suda BiH, njegov saučesnik Goran Zubac, koji je, iako teški kriminalac, napredovao do pozicije direktor Državne agencije za istrage i zaštitu, pravosnažno je osuđen na uslovnu kaznu zakona od godinu dana. Zubac je proglašen krivim zbog nesavjesnog rada u službi, što se tretira kao krivično djelo 03.08.2015.
Goran Zubac je optužen jer je odbio da angažuje posebnu jedinicu SIPA da bi se spriječio napad i paljenje zgrade Predsjedništva BiH tokom protesta u Sarajevu 7. februara, 2014.
Naravno, MUP RS tada nije učinio ništa, jer je Grigorije previše učinio za njih - prisiljavao je narod da SNSD-u daje glasove godinama, kleo njihove protivnike, neke čak izbacio iz SPC-a što je nezapamćen čin unutar Crkve.
Te iste 2009. godine, 07. aprila, Grigorije je inkvizitorske metode primijenio na Nikoli Sekuloviću i Blaži Stevoviću, koje je izopštio iz Crkve zbog, kako je naveo, “necrkvenog djelovanja”. To “necrkveno djelovanje”, ustvari, bila je kritika Grigorijevog kriminalnog djelovanja.
Veliki duhovni sud Svetog sinoda poništio je, vrlo brzo, njegove inkvizitorske odluke.
 |
| Nikola Sekulović (1968.-2016.) |
Grigorije i dalje vodi surovu hajku protiv svih ljude iz Trebinja koji su mu se zamjerili; Svi oni koji to žele, lako mogu naći ogroman broj sagovornika u vezi sa ovom temom, kao i njegove žrtve, koje su “pale” i “padaju” kao snoplje pod udarom korumpiranih sudova. Bar Grigorije misli da su pali, ali ljudi nastavljaju da se bore protiv njega, njegovih razbojničkih postupaka u Hercegovini, njegovih pljački, iznova ih obznanjujući i uporno dokazujući da nije riječ ni okakvom vladiki, već najobičnijem kriminalcu koji je poziciju, što mu je zaista teškom greškom SPC-a pala u krilo, teško zloupotrijebio.