piše: Slobodan Vasković
Jedno od ključnih pitanja za RS jeste da li je važnije da na slobodi ostanu Zoran Tegeltija, Aleksandar Džombić, Snežana Vujnić i pripadajuća im grupa kriminogenih osoba ili da opstane zvornička “Alumina”? I jendo i drugo je teško izvodivo, a sloboda Tegeltije&co košta 19,4 miliona KM, koje bi trebalo oteti od “Alumine”. I koji se već otimaju od te firme.
Odgovor na pitanje je jasan: važnije je da kriminalci ostanu na slobodi, od opstanka cijele jedne regije.
U tekstu “Spržena Zemlja/Legalizacija Kriminala: Novom pljačkom 19,4 miliona KM Tegeltija, Vujnić, Džombić&co pokrivaju staru pljačku 19,4 miliona KM”, objavljenom 17.12.2017.g., iznio sam dokaze o prikrivanju pljačke Fonda za razvoj RS; Prevaru su izvršili direktorica IRB-a Snežana Vujinić, bivši premijer Aleksandar Džombić i Zoran Tegeltija, decenijski ministar finansija, a sve kroz plasiranje kredita zvorničkoj Energoliniji.
Drskost
Pojedinosti koje su pratile ovu kriminalnu aferu, koje iznosim danas, pokazuju sa kolikim stepenom drskosti su učesnici projekta otimanja 19,4 miliona maraka, postupali, ali i koliko su međusobno čvrsto povezani. I spremni uništiti i velike privredne subjekte, kako bi se spasli odgovornosti.
Narečeni, izvršioci ovog krivičnog djela, su 10.05.2012. godine plasirali kredit od 19,4 miliona KM prezaduženoj firmi iz Zvornika, “Energoliniji”, koja je bila pod kontrolom Vladimira Romanova i direktorske grupe Litvanaca; “Energolinija” je tada bila u dugovima od cca 35 miliona KM.
Plasirani kredit je najveći u istoriji Fonda za razvoj i nesumnjivo predstavlja najveću pljačku u istoriji Fonda za razvoj i Investiciono razvojne banke RS.
Ujedno, taj kredit je najveća afera u kojoj je učestvovao tadašnji premijer Džombić i jedan od razloga njegove smjene. Džombić jeste smijenjen, ali ne i Tegeltija, direktan učesnik u cijelom zločinačkom poslu.
Upravo zbog toga su 19,4 miliona KM najveći teret sadašnjem ministru finansija Zoranu Tegeltiji, jer je on direktno učestvovao u neosnovanom plasiranju ovog kredita, a time i u najvećoj pljački Fonda za razvoj RS.
Odbijanje kredita i preokret
Nekoliko mjeseci prije odobrenja kredita, preciznije - 10.11.2011. godine - kreditni odbor Fonda za razvoj je decidno odbio zahtjev “Energolinije” za plasman od 19,4 miliona KM i to iz sljedećih razloga:
-Eneroglinija je prezadužena sa dugovima od 35.559.623 KM,
-Utrživost instrumenata obezbjeđenja je upitna, Visoka izloženost Fonda za razvoj prema klijentu,
-Visoka zavisnost klijenta od jednog kupca ili dobavljača.
Uslijedio je, nakon Pavlovićevog odbijanja, novi dogovor između Litvanaca i Džombića i Tegeltije.
Dodatni kolateral za ovaj kredit bilo je časno obećanje Litvanaca da će pare vratiti, i ništa više od toga.
Laži Litvanaca i Rubežove; Preokret po nalogu Džombića i Tegeltije
Časno obećanje je stiglo i od Sonje Rubež, koja se lažno predstavlja i kao Vasilije jasović (sa naglaskom na malo “j”), pravnice FG “Birač”, koja je bila glavni akter odobrenja ovog kredita.
Džombić i Tegeltija su, 16.02.2012. godine, samo 3 mjeseca nakon odbijanja zahtjeva “Energolinije”, zlouptrebljavajući funkcije premijera i ministra finansija, kao dominantne u Velikom kreditnom odboru skupštine akcionara IRB-a, donijeli novu odluku - njom je odobren kredit već tada propaloj firmi.
Da rezimiram: U novembru 2011. godine stručna tijela IRB-a i Fonda za razvoj odlučili su da “Eneroglinija” ne može dobiti kredit, da bi u februaru 2012. godine Džomić i Tegeltija istoj firmi dali najveći kredit u istoriji Fonda za razvoj!!!
Skandalozno i Kriminalno.
Međutim, skandalima i kriminalu oko ovog kredita tu nije bio kraj.
Pranje para
Ova organizovana kriminalna grupa je plasirala pare “Enerogliniji” preko IRB-a i nove direktorice Snežane Vujnić u cijelom iznosu, a ne parcijalno i po urađenim situacijama.
Naravno, to je bio prećutni dogovor sa Litvancima koji su pare sa računa “Energolinije” počistili u jednom danu, prebacujući oko 14 miliona KM na razne račune u inostranstvu.
I tu je nadzor Ministarstva finansija, odnosno Zorana Tegeltije, zakazao i dopustio odliv silnih miliona u inostranstvo. Dozvoljeno je pranje para.
Nakon nekoliko mjeseci, IRB je, da bi se kriminal pokušao pokriti, poslao kontrolu u “Energoliniju”.
Nimalo slučajno kontrola se desila u aprilu 2013. godine kada je FG “Birač” otišao u stečaj, a svi Litvanci već pobjegli iz RS.
Kakva koincidencija…
IRB je, kontrolom, utvrdio da su pare iz kredita “Energoliniji” nenamjenski potrošene.
Konstatovanje pljačke i nova pljačka za prikrivanje stare
IRB je konstatovao da je 5,9 miliona KM otišlo nenamjenski, preko FG “Birač” na nerezidentne račune u “Ukio banci” u Litvaniji.
Naravno, i u ovom izvještaju IRB krije stvarne razmjere štete, jer je nenamjenski potrošeno, preciznije pokradeno 14 miliona KM.
Kako bi pokušali sakriti najveću pljačku u istoriji Fonda za razvoj, ali i sopstvenu slobodu, Tegeltija i Vunjnić su ponovo zloupotrijebili IRB i 16.12.2017. godine sa računa “Alumine” iz Zvornika bukvalno oteli oko 130.000 KM, jer je ova firma bila jemac za ovaj kriminalni kredit.
Međutim, stečajni upravnik ne priznaje taj dug, jer je riječ o novcu otetom kriminalnim radnjama, tako da je IRB postupio kao “drumski razbojnik”!
Nerad Bijelićeve
Već sam objavio zašto se stvari odvijaju na ovaj način: sve dok se od “Alumine” otimaju pare, nema rizika da ponesu odgovornost za teška zlodjela Džombić, Vujnić, Tegeltija i njegova vedeta Sonja Rubež.
I ovaj predmet se, kao i oni oko silnih kriminalnih zaloga na FG “Birač” i “Alumini”, te kriminalno postupanje Klana Gordana Pavlovića, Zorana Stevanovića, Sonje Rubež…, nalazi u Posebnom odeljenju Banjalučkog tužilaštva, kod tužiteljice Svjetlanke Bijelić.
Koja ne radi ništa po njima.
Sve dok je ogromni krivični dosje kod ove tužiteljice, Tegeltija&co će moći nesmetano rušiti najvažnije privredne subjekte, kako bi sačuvali sopstvenu slobodu.
I dalje ostaje konstatacijna da je moguće "Aluminu" spasiti od Kriminalnog klana, ali ne i od Mafijaške Države!